Του Νίκου Δένδια
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν ορρωδεί προ ουδενός στην προσπάθειά της να αποφευχθεί η συζήτηση για το τι πραγματικά διακυβεύεται με το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής 26 Μαΐου, πέραν του αυτονόητου ερωτήματος για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και για το μέλλον των Περιφερειακών και Τοπικών Οργανισμών της Αυτοδιοίκησης.
Η σπουδή του Πρωθυπουργού να μετατρέψει - κατά παράβαση του Κανονισμού του Κοινοβουλίου και του Συντάγματος - την πρόταση μομφής κατά του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη σε πρόταση εμπιστοσύνης, αποτυπώνει τον πανικό στον οποίο έχει περιέλθει η Κυβέρνηση και την πρόθεσή της με μην θέσει προς ψήφιση συμπεριφορές που τυγχάνουν της καθολικής καταδίκης της κοινωνίας.
Το αποδεικνύουν επίσης οι επικοινωνιακοί ελιγμοί της με τα δήθεν «ευεργετήματα» της Κυβέρνησης που «συμπτωματικά» ανακοινώθηκαν λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, οι συστηματικές επιθέσεις στον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκο Μητσοτάκη, με τη συστηματική διαστρέβλωση των θέσεων που διατυπώνει, όπως και οι αλλεπάλληλες τροπολογίες με πάσης φύσεως παροχές.
Τα παραπάνω δεν είναι όμως οι μοναδικοί λόγοι για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επιζήμιος για την ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας.
Εγκαλείται για το ύφος και το ήθος της κυβερνητικής της παρουσίας και για ατοπήματα στα οποία ουδεμία κυβέρνηση είχε υποπέσει μεταπολιτευτικά. Εγκαλείται ακόμα για τις αυταρχικές της αντιλήψεις, τις καθεστωτικές της πρακτικές και την υποκρισία της.
Είναι η Κυβέρνηση που δεν σέβεται τους κανόνες λειτουργίας της δημοκρατίας και που επιχειρεί απροκάλυπτα να ελέγξει το Κράτος, τη Δικαιοσύνη, τους θεσμούς.
Επιχειρεί ακόμη:
- Να υποτάξει τις Ανεξάρτητες Αρχές στο κομματικό συμφέρον.
- Να ευνουχίσει κάθε έννοια αξιοκρατίας στο Δημόσιο.
- Να ποδηγετήσει την ανεξαρτησία και την απρόσκοπτη λειτουργία της Δικαιοσύνης, αδιαφορώντας πλήρως για τις συνέπειες.
Είναι η Κυβέρνηση που δεν ανέχεται την κριτική, που δεν αντέχει τη διαφορετική άποψη, και που κατατάσσει ως εχθρό όποιον διαφωνεί μαζί της.
Στο παιχνίδι της παραμονής του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία αποδεικνύεται καθημερινά ότι δεν υπάρχουν φραγμοί. Το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα» έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Δεν χάθηκε μόνο στις θαλαμηγούς. Χάθηκε:
- Στα βοσκοτόπια όσων επεδίωξαν να στήσουν το δικό τους ραδιοτηλεοπτικό μαγαζί.
- Στις εκατοντάδες ρουσφετολογικές τροπολογίες που ψηφίσθηκαν στη Βουλή.
- Στη διασπάθιση των κονδυλίων του Μεταναστευτικού, που καταλήγουν σε τσέπες ημετέρων και που ελέγχονται από την OLAF.
- Στην υποθήκευση του συνόλου της κρατικής περιουσίας για 99 χρόνια και στις μεταβιβάσεις με αδιαφανείς διαδικασίες ακινήτων του Δημοσίου στην ΕΤΑΔ.
- Στην απόπειρα παράτασης της παραχώρησης του Διεθνούς Αεροδρομίου της πρωτεύουσας στο 1/3 της αξίας.
- Στις αλληλομηνύσεις μεταξύ Υπουργών για υπεξαίρεση δημοσίων κονδυλίων και χρηματισμό.
- Στην απώλεια 24 ανθρωπίνων ζωών στη Μάνδρα και 101 ανθρωπίνων ζωών στο Μάτι, σε μια τραγωδία που κατέδειξε το ήθος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, από τον χειρισμό της την ίδια βραδιά έως σήμερα.
- Στο χάος στη Δημόσια Ασφάλεια, στη βία των κουκουλοφόρων, στις συνεχείς επιθέσεις σε Αστυνομικά Τμήματα και στη ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας.
- Στην επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας με τον περιορισμό του διαθέσιμου εισοδήματός τους λόγω της φορολογικής πολιτικής της Κυβέρνησης.
- Στην εκτίναξη των κόκκινων δανείων, την εκτίναξη των κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών, την εκτίναξη των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας.
- Στην επαπειλούμενη χρεοκοπία της ΔΕΗ.
- Στις αυταπάτες που κόστισαν πάνω από 100 δισ. ευρώ.
- Στο παραμύθι της καθαρής εξόδου από τα Μνημόνια.
Ένα πράγμα μόνο μένει: Η υποκρισία. Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα υποκρίνεται πως όλα αυτά ήταν καλώς καμωμένα και ότι δεν υφίσταται λόγος απολογίας ή έστω εξήγησης προς τους πολίτες. Δικαιολογεί κάθε μέσο που εξυπηρετεί τον υπέρτατο στόχο, την παραμονή στην εξουσία, ακόμη και αν περιλαμβάνει τον εκχυδαϊσμό της πολιτικής ζωής.
Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά μας: Στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουμε στην πολιτική ευπρέπεια, στον κριτικό λόγο, στο μέτρο, στον ορθολογισμό, στην ανεκτικότητα, στον πλουραλισμό των απόψεων, στη στήριξη και λειτουργία των θεσμών, χωρίς τους οποίους η Δημοκρατία δεν υπάρχει.
Αυτό που χρειάζεται η χώρα επειγόντως είναι μια άλλη κυβέρνηση που θα βάλει μπροστά ένα πρόγραμμα συνολικής οικονομικής και εθνικής ανασυγκρότησης.
Μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη η οποία:
-Θα θέσει τέλος στην κομματική διαχείριση του Κράτους και των οικονομικών πόρων της χώρας.
-Θα οδηγήσει το κάθε διαθέσιμο ευρώ σε παραγωγικές επενδύσεις.
-Θα οργανώσει την Παιδεία σε σύγχρονες βάσεις και θα προστατεύει τα κοινωνικά αγαθά της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης.
-Θα διασφαλίσει την εύρυθμη και απρόσκοπτη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών.
Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε επιζήμια για τον τόπο και τους θεσμούς του. Η πρώτη καταδίκη των πρακτικών της από τους πολίτες θα έρθει σε λίγες ημέρες, τις Ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Η οριστική καταδίκη της θα έρθει με τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές, όποτε και εάν αυτές διεξαχθούν.
