Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Ως γνωστόν, οι επισκέψεις και οι αξιολογήσεις από την πλευρά της Τρόικα συνεχίζονται παρά την «έξοδο από τα Μνημόνια». Και παρ' όλο που μη οι εκπληρωθείσες υποχρεώσεις της κυβέρνησης είναι σημαντικότατες, φαίνεται πως για μια ακόμα φορά τα πολιτικά χαρακτηριστικά θα επιβληθούν των πραγματικών οικονομικών δεδομένων.
Στο γεγονός αυτό συμβάλει η εγχώρια πολιτική όξυνση λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών, η ουσιαστική έναρξη της προεκλογικής περιόδου των κοινοβουλευτικών εκλογών, οι επερχόμενες ευρωεκλογές του Μαΐου και η γενικότερη ικανοποίηση του Δυτικού παράγοντα για τις εξελίξεις που συντελούνται στα εξωτερικά μέτωπα της Ελλάδας. Με την αναμενόμενη είσοδο της πΓΔΜ στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ, με την ενεργειακή συμμαχία με το Ισραήλ και με την επικείμενη επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία στις αρχές του Φεβρουαρίου που θα οδηγήσει ενδεχομένως σε μια μεγάλη συμφωνία για την ΑΟΖ και για ενεργειακά ζητήματα.
Τα προς το παρόν ήπια σχόλια και οι χαμηλού βεληνεκούς ενστάσεις, διευκολύνουν και την απόπειρα διπλής εξόδου στις αγορές. Έχουν σχεδιαστεί δυο μικρές εκδόσεις ομολόγων της τάξης των 1,5-2 δισ., που είναι εύκολα χειραγωγούμενες, που μπορούν να καλυφθούν από φίλιες επενδυτικές δυνάμεις και που μπορούν να οδηγήσουν σε επιτόκια χαμηλότερα του 3,6%. Οι μικρές εκδόσεις δεν θεωρούνται σοβαρές καθώς δεν προσφέρουν ρευστότητα στην δευτερογενή αγορά και δεν συμβάλουν στη δημιουργία μιας επαρκούς καμπύλης αποδόσεων. Όμως αποτελούν ένα έστω και μικρό βήμα ομαλοποίησης.
Δυο είναι οι εκπλήξεις που αντιμετωπίζουν αυτές τις ημέρες οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Και δεν αφορούν σε καθυστερήσεις, λόγω της μη ολοκλήρωσης των 16 προαπαιτούμενων. Ούτε αφορούν στην έλλειψη σχεδίου για τα προβλήματα τους τραπεζικού τομέα και των δανειοληπτών. Είναι πρώτον οι δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί και οι δικαστικές αποφάσεις που αναμένονται, καθώς το δημοσιονομικό τους κόστος μπορεί να αγγίξει το ύψος ενός ετησίου πλεονάσματος, της τάξης δηλαδή του 3,5% του ΑΕΠ. Και δεύτερον, είναι το θέμα του κατώτατου μισθού. Ένα θέμα στο οποίο είναι προφανές πως δεν θα αντιταχθούν οι ελεγκτές, παρ' όλο που εκφράζουν την λογικότατη ένσταση τους, αφού η αύξηση αυτή ουδόλως συμβαδίζει με ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα της εγχώριας οικονομίας. Είναι σίγουρο πως τα δεδομένα αμφότερων των εκπλήξεων και των οικονομικών επιπτώσεων που θα υπάρξουν, οι ελεγκτές θα αποφύγουν να τα αναδείξουν ως κυρίαρχα, καθώς επηρεάζουν την πορεία προς τις εκλογές και αποτελούν μέρος της αφήγησης «καλού κυβερνητικού παραμυθιού».
Στα καθαρώς τεχνοκρατικά οικονομικά θέματα, οι αποκλίσεις είναι μεγάλες. Αλλά αφού αφήνουν γενικότερα αδιάφορο το εκλογικό σώμα που εστιάζει το ενδιαφέρον του μόνο στις προσλήψεις, στα επιδόματα και στις συντάξεις, οι ελεγκτές κρατούν μια σκληρότερη στάση.
Στο κεφάλαιο των ιδιωτικοποιήσεων, οι συνεχιζόμενες καθυστερήσεις και δυστοκίες προκαλούν προβληματισμό. Η λίστα περιλαμβάνει μεγάλες υποθέσεις όπως την ανάπτυξη του Ελληνικού, την Εγνατία Οδό, τα Ελληνικά Πετρέλαια και της Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Μέχρι στιγμής, εδώ το αποτέλεσμα είναι μηδενικό.
Στον τραπεζικό τομέα, τόσο το ζήτημα της διάδοχης κατάστασης του «Νόμου Κατσέλη» και των πλειστηριασμών, όσο και το ζήτημα της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων παραμένουν ανοικτά και χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις από την ελληνική πλευρά.
Το πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα παραμένει ενεργό ανερχόμενο στα 2,5 δισ. ευρώ, με την κυβέρνηση να προβάλει τη δικαιολογία της προσφυγής των ιδιωτών στα δικαστήρια για τη δικαίωση τους απέναντι στις καθυστερήσεις των πληρωμών του κράτους.
Σε θεσμικό επίπεδο οι διαγωνισμοί για την επιλογή των Νέων Γενικών Γραμματέων των υπουργείων, με τις φωτογραφικές διατάξεις και τους χαμηλού επιπέδου και εμπειρίας υποψηφίους, προβληματίζει τους θεσμούς, αλλά το πιθανότερο είναι πως ούτε κι εδώ θα τα χαλάσουν με την κυβέρνηση.
Δεν θα ήταν υπερβολικό να διατυπώσουμε, πως οι εποπτικοί μηχανισμοί θα «τικάρουν» τα τετραγωνάκια των εκθέσεων τους, θα ευχηθούν τα πράγματα να πάνε καλύτερα και θα επιστρέψουν στις Βρυξέλλες. Η ελληνική οικονομία όμως, η επιχειρηματικότητα και η ανεργία θα εξακολουθήσουν να βιώνουν τον καθημερινό τους εφιάλτη. Διότι δεν αρκούν οι εκθέσεις προόδου από το εξωτερικό για να υπάρξει αλλαγή κλίματος. Απαιτούνται τομές και αλλαγές που η κυβέρνηση Τσίπρα – Παπακώστα – Χρυσοβελώνη – Κουντουρά, αδυνατεί να αντιληφθεί και να υλοποιήσει, αφού ταξιδεύει στην δικιά της διαδρομή με μοναδικό στόχο της ολιγόμηνη παράταση της παραμονής της στην εξουσία.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
