Δεν γνωρίζουμε τίποτα για την τηλεπερσόνα “Ντάνος” και τον άνθρωπο πίσω από αυτή. Πληροφορηθήκαμε από τις συζητήσεις στα σόσιαλ μήντια ότι εξέδωσε βιβλίο από την Εκδοτική Αθηνών για το οποίο πλήθος συμπολιτών μας έδειξαν ενδιαφέρον. Για να είμαστε ακριβείς αυτές τις πληροφορίες τις συλλέξαμε μέσα από το πλήθος των αρνητικών, κατά βάση, σχολίων. «Ποιος είναι αυτός που τολμάει να εκδώσει βιβλίο;», «Από που ως που να δεχτεί να το εκδώσει η “σεβάσμια” Εκδοτική Αθηνών», «Μα, τι είδους κόσμος στήνεται στην ουρά για να του υπογράψει το βιβλίο ο Ντάνος».
Δεν θα επαναλάβουμε τις εύστοχες επισημάνσεις από τους ψύχραιμους (και ακομπλεξάριστους) ότι οι εκδοτικοί οίκοι μπορούν να εκδίδουν σοβαρά βιβλία επειδή τα “ποπ” καταφέρνουν να γίνουν εκδοτικές επιτυχίες. Θα θυμίσουμε απλώς τη ρήση του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου που του άρεσε να επαναλαμβάνει, γελώντας πονηρά, πως αν ο Θεός εμφανιζόταν στο μέσο Έλληνα και τον προέτρεπε να του ζητήσει ποιο όνειρο θέλει να του κάνει πραγματικότητα, εκείνος θα του ζητούσε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα παρά να αποκτήσει κι αυτός μία ανάλογη, καυτηριάζοντας έτσι το φθόνο που προκαλεί σε αρκετούς η επιτυχία των άλλων.
Επειδή όμως πλησιάζουν αυτοδιοικητικές εκλογές με αφορμή τον Ντάνο θέλουμε να δώσουμε κάποιες συμβουλές στην επικοινωνία σε υποψηφίους τις οποίες επειδή ακριβώς είναι δωρεάν μπορούν και να τις αγνοήσουν.
Οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν το attitude του κ. Ντάνου. Αν εκείνος σκεφτόταν τι θα πιστέψει για εκείνον και πως θα τον σχολιάσει ο καθένας δεν θα ήταν σήμερα γνωστός ενώ ο άνθρωπος βασικώς θέλησε να γίνει γνωστός σ' ενα συγκεκριμένο κοινό και το κατάφερε.
Ένα το κρατούμενο λοιπόν: δεν ντρεπόμαστε, δεν απολογούμαστε επειδή συμμετέχουμε σε κάποιο ψηφοδέλτιο και είμαστε πανέτοιμοι να κάνουμε όλα όσα πρέπει για να εκλεγούμε. Πολλά από αυτά που πρέπει να γίνουν για να καταφέρει κάποιος να εκλεγεί είναι του είδους που κάνουν φρύδια ν' ανασηκώνονται ειρωνικά και γελάκια να “σκάνε” στραβά: πρέπει να σφίξουμε άπειρα χέρια και δη χαμογελώντας, να εμφανιστούμε στους συλλόγους, στις ενορίες και στα ΚΑΠΗ της περιοχής μας, να μοιράσουμε φυλλάδια στην λαϊκή.
Αφήστε τους να γελάνε, όσους γελάσουν. Αυτή είναι η σοφία της Δημοκρατίας η οποία θέλει τον πολίτης που θα αναδειχθεί σε κάποιο αξίωμα και θα διαχειριστεί εξουσία στο πλαίσιο ενός κοινωνικού συμβολαίου, “να ρίχνει τα μούτρα του”, να κατεβαίνει στο πεζοδρόμιο και να ζητά, ταπεινά, από τον συμπολίτη του να τον ψηφίσει.
Μάθημα δεύτερο: ο κ. Ντάνος κατάφερε το βιβλίο του να εκδοθεί από έναν καλό εκδοτικό οίκο. Οι λεπτομέρειες δεν μας αφορούν και κυρίως δεν μας ενδιαφέρουν, το αποτέλεσμα συζητούμε. Ο φιλόδοξος πολίτης θα επιδιώξει να ενταχθεί στον πιθανότερο “συνδυασμό νίκης”. Οι αφελείς δοξασίες του στυλ “σημασία έχει η συμμετοχή στις εκλογές και όχι το αποτέλεσμα” είναι αριστερίστικες μπούρδες. Κατεβαίνουμε για να εκλεγούμε και επιδιώκουμε να περιληφθούμε στον ισχυρότερο συνδυασμό με τον οποίο έχουμε την εγγύτερη ιδεολογική συγγένεια (μην επισημαίνουμε τα αυτονόητα) και που έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να επικρατήσει.
Αγαπητοί υποψήφιοι, θα το κάνετε όπως ο Ντάνος. Θα σχεδιάσετε την καμπάνια σας αδιαφορώντας αν θα σχολιάσουν το πόσο πολύ θέλετε να εκλεγείτε. Πρέπει να το θέλετε πολύ. Και χωρίς καμία ενοχή και ψευδο-σεμνοτυφία θα κάνετε ό,τι καλύτερο για τον εαυτό σας και τον συνδυασμό ή το κόμμα με το οποίο θα συστρατευθείτε. Εμπλοκή στην πολιτική σημαίνει μέσα σε όλα αυτοπεποίθηση, πίστη στον εαυτό μας βεβαιότητα ότι είμαστε γεννημένοι για πρωταγωνιστές και όχι για κομπάρσοι. Γιατί από κομπάρσους-σχολιαστές είμαστε πλήρεις.
