Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Γράφτηκαν πολλά τις τελευταίες μέρες, για τον αδερφό του πρωθυπουργού, Δημήτρη Τσίπρα. Η φερόμενη κατηγορία ήταν ότι η εταιρεία του υπέβαλε πλαστή ασφαλιστική ενημερότητα για να λάβει ένα δημόσιο έργο ύψους 1,1 εκατ. ευρώ!
Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει κανείς να είναι πολύ προσεκτικός στις κρίσεις του, δεδομένου πως δεν μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς έχει συμβεί και αν ο άνθρωπος που κατονομάζεται ως υπεύθυνος έχει εμπλοκή ή απλώς «προεδρεύει». Όπως επίσης αν έχει προκύψει αδίκημα με επιπτώσεις για το Δημόσιο ή για οποιονδήποτε ιδιώτη.
Κατά συνέπεια, ο μόνος τρόπος για να διαλευκανθεί μια τέτοια υπόθεση - ειδικά αν πρόκειται για τόσο κοντινό συγγενή του πρωθυπουργού- είναι να επιβεβαιώσει την αθωότητά του η Δικαιοσύνη. Από τη στιγμή λοιπόν, που αναμφισβήτητα κάτι ξεκίνησε, θα πρέπει τελειώσει για να μην αφήσει υποψίες και ίχνη αμφιβολίας στην κοινή γνώμη.
Ενώ στην αρχή, είχα τις επιφυλάξεις μου για τα δημοσιεύματα, άκουσα με έκπληξη στον ΣΚΑΙ τον συνήγορο του αδερφού Τσίπρα, Γιάννη Μαντζουράνη να δηλώνει τα εξής: «Προς αποκατάσταση της αλήθειας και απόκρουση προφανώς σκοπίμων διαστρεβλώσεων της πραγματικότητας επισημαίνεται ότι για να επιβληθεί ποινή και να μην εκτιθεί, προϋποτίθεται η κήρυξη της ενοχής του κατηγορουμένου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση του κ. Δημητρίου Τσίπρα το δικαστήριο δεν ερεύνησε την ουσία της υπόθεσης, δεν έλαβε απόφαση επί της ενοχής και συνεπώς δεν επιβλήθηκε καμία ποινή, αφού εδέχθη ότι έχει εξαλειφθεί το αξιόποινο και δεν προχώρησε σε κρίση ούτε για την ενοχή ούτε για την ποινή. Άρα ουδέποτε επεβλήθη ποινή, η οποία δεν εκτίθηκε χάρη στο νόμο Παρασκευόπουλου, ο οποίος ισχύει από το 2016 ...».
Επομένως, δεν θα μάθουμε ποτέ αν ο κ. Δημήτρης Τσίπρας χρησιμοποίησε όντως, πλαστή ασφαλιστική ενημερότητα και αν εκμεταλλεύτηκε την διάταξη για να απαλλαγεί των ευθυνών του. Δεν θα μάθουμε επίσης αν ο αδερφός του πρωθυπουργού μετέρχεται δόλιων μεθόδων, προκειμένου να συσσωρεύσει πλούτο, εκθέτοντας τον συγγενή του που κρατάει στις πλάτες του τις τύχες της χώρας.
Οπότε που καταλήγουμε; Σε άλλη μία περίπτωση, με την οποία ο Αλέξης Τσίπρας, το κόμμα και το περιβάλλον του παραγγέλνουν το «ηθικό πλεονέκτημα» και το επιβάλλουν στην κοινωνία ως αυτονόητο δικαίωμα της «φυλής», της «οικογένειας» ή της «ιδεολογίας»...
Όπως δηλαδή και με τόσα άλλα δείγματα του παρελθόντος, η ηθική του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιβεβαιώνεται και δεν αποδεικνύεται. Μόνο δηλώνεται και συνθηματολογείται. Δεν απορρέει από δράσεις, ρεαλισμό και πραγματολογικές συνθήκες πολιτικού έργου αλλά μόνο μνημονεύεται ως κληρονομικό δικαίωμα προγόνων, επαναστατών και αυτοδικαίως «καλών ανθρώπων»...
Δυστυχώς για τον επιρρεπή στην εξαπάτηση λαό, τα πρώην ινδάλματά του όχι μόνο δεν αποκαλύπτονται αλλά επικαλούνται με θράσος τον τρόπο που χρησιμοποίησαν για να κρυφτούν! Μα δεν είναι κυνικά «υπέροχοι» και ιδιαζόντως, αδίστακτοι;
