Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Στην περίπτωση της Αριστεράς, ισχύουν οι «θρησκευτικές» αρχές. Είναι πασίγνωστο το μοτίβο της απόρριψης κάθε ιδεολογίας ή πολιτικής θέσης που δεν συνάδει με το δόγμα της «θρησκειολογίας» της. Όποιος δεν είναι δικός μας είναι με τους άλλους και όποιος διαμαρτύρεται εξυπηρετεί σκοτεινά συμφέροντα ανατροπής μας.
Αναρωτιέμαι για πόσο θα αναπαράγεται αυτή η τακτική της ανασφάλειας του Αριστερού, όταν κατέχει κάποια θέση εξουσίας. Ίσως χρειαζόμασταν λίγο ακόμα διάστημα διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για να εκτεθούν περισσότερο οι «Κρέοντες» της Αριστεράς. Και οπωσδήποτε, να μην έχουν το τέλος του ήρωα που έφτιαξε ο Σοφοκλής για να στηλιτεύσει κάποιο αυταρχικό πρόσωπο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας της εποχής του.
Λίγες ημέρες πριν τις εκλογές τουλάχιστον τέσσερα υπουργεία προχώρησαν σε παραγγελίες για καταστροφείς εγγράφων, ενώ η γενική γραμματεία του πρωθυπουργού προχώρησε στη συντήρηση αντίστοιχου μηχανήματος ήδη πριν από τις ευρωεκλογές.
Σύμφωνα με έγγραφα που έχουν αναρτηθεί στη Διαύγεια, τις τελευταίες ημέρες έχουν προχωρήσει σε αγορά ειδικών μηχανημάτων για την καταστροφή εγγράφων τουλάχιστον τέσσερα υπουργεία, ενώ και η γενική γραμματεία του πρωθυπουργού προχώρησε λίγες ημέρες πριν τις ευρωεκλογές σε συντήρηση του αντίστοιχου μηχανήματος που διαθέτει.
Όλα τα προβλήματα με τον ΣΥΡΙΖΑ ξεκινούν από την εμμονή που έχει στον «πρωτογονισμό» των σχημάτων, των συμβόλων και των εννοιών. Πρόκειται για κάτι ανάλογο με τον προσανατολισμό της αντίπερα όχθης. Όπως δηλαδή, η λαϊκή Δεξιά αντλεί σημεία από το έθνος και τη θρησκεία, έτσι και η εκφυλισμένη πλέον Αριστερά, προσπαθεί να ανασύρει από το υπόγειο της Ιστορίας μνήμες και ρητορικά σχήματα παλαιών δεκαετιών.
Και στις δύο περιπτώσεις η ανασφάλεια της εξουσίας δημιουργεί το μεγαλύτερο άλλοθι για να θρέψουν την καχυποψία, την αλαζονική διαχείριση των θεσμών και όλες τις κρυφές διαδικασίες στην άσκηση των καθηκόντων.
Η σήψη της αρχομανίας, πέρα από όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, έφερε στην επιφάνεια το πιο αποκρουστικό σύμπτωμα του πολιτικού αμοραλισμού, όπως έχει συμβεί και σε άλλες εποχές «διαμαρτυρίας», μετά από ένα ανάκρουσμα ανάξιας ανάτασης. Και δεν είναι εύκολο να ξεφύγεις από «τοξικομανείς» που τώρα εθίζονται στις φτηνές ουσίες της εξουσίας, μολονότι τα αδιέξοδα θα οδηγούν προς την ολοένα αυξανόμενη αδυναμία τους.
Καταστρέφουν αρχεία και έγγραφα γιατί φεύγουν. Κατά τον ίδιο τρόπο κατέστρεψαν και τις συνειδήσεις πολλών Ελλήνων που εθίστηκαν στην μυθολογία της Αριστεράς και στα οράματα ενός άλλου παράδοξου κόσμου.
Την «επανάσταση» την συντηρούν όσοι θέλουν να χρεώνουν την ελληνική κοινωνία με τον πρωτογονισμό της. Την διαιωνίζουν για να την κοστολογούν πανάκριβα, απαλείφοντας την αξία της δημοκρατίας, της δημιουργικότητας και της ανάτασης. Είναι θέμα ωριμότητας να επέλθει η οποιαδήποτε σοβαρή αντίδραση.
Ως τότε, οι απανταχού ιδεολόγοι, όταν καταλαμβάνουν το κράτος, έχουν στον νου τους δύο σκοπούς: να το αρμέξουν όσο μπορούν και ταυτόχρονα να μεγλαώσουν την εφήμερη πελατεία τους. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση είναι ένοχοι από την αρχή ως το τέλος. Είτε γιατί δημιουργούν παντού "εγκληματικά" τεκμήρια είτε επειδή εκμαυλίζουν τις συνειδήσεις των πολιτών.
Και στο τέλος, για να εξασφαλίσουν την απόδραση, παραγγέλνουν καταστροφείς εγγράφων και καταστροφείς συνειδήσεων. Πρώτον, για να μην υπάρχουν ίχνη του σκοτεινού παρελθόντος και δεύτερον, για να απαλείψουν , δια του μίσους, κάθε ιδεολογικό έλεγχο που θα αποκαλύψει στην κοινωνία τους ενόχους.
Κάποιοι δουλεύουν υπερωρίες στο Μαξίμου και στα υπουργεία. Εκτός όμως από τα έγγραφα, υπάρχουν και οι άνθρωποι. Κι αυτοί είναι πάντα οι καλύτεροι μάρτυρες...
