Τα αντανακλαστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρχίζουν να ενεργοποιούνται. Η Γερμανία δείχνει να κατανοεί ότι το εγχείρημα κατευνασμού της Τουρκίας δεν φέρνει το αναμενόμενο αποτέλεσμα, όπως έδειξαν οι χθεσινές δηλώσεις Μέρκελ. Η Γαλλία με τη μη υποχωρητική της στάση και την ετοιμότητά της να κλιμακώσει απέναντι στην Άγκυρα, αναγκάζει και τη Γερμανία να έρθει πιο κοντά στην γαλλική θέση.
Το Βερολίνο επομένως στέλνει πλέον ένα μήνυμα στην Άγκυρα ότι αυτή έχει περιθώριο ενός μηνός για να αλλάξει στάση, μέχρι το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Σεπτεμβρίου, σημειώνει στο liberal.gr ο Κώστας Υφαντής στον απόηχο της χθεσινής συνάντησης Μέρκελ-Μακρόν.
Διαφορετικά, η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με κυρώσεις. Ερωτηθείς μάλιστα ποιο βλέπει ως το επόμενο βήμα, ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο θεωρεί ότι θα πρέπει να περιμένουμε σύντομα μια επικοινωνία μεταξύ Γερμανίας -Τουρκίας, πιθανώς σε επίπεδο Μέρκελ-Ερντογάν.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Κατά την χθεσινή τους συνάντηση Μακρόν και Μέρκελ επανέλαβαν την στήριξή τους προς την Ελλάδα, με την καγκελάριο να αναφέρει χαρακτηριστικά ότι “δεν θα ανεχθούμε απειλή της κυριαρχίας κρατών-μελών της ΕΕ”. Τι μας δείχνει αυτό ως προς την γερμανική στάση;
Φαίνεται ότι αρχίζουν να ενεργοποιούνται τα αντανακλαστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης αρχίζει να υπάρχει μια καλή συνεννόηση μεταξύ Γαλλίας -Γερμανίας, όπως και του περίφημο “γαλλο-γερμανικού” άξονα. Το Βερολίνο μετά από ημέρες προσπαθειών διαμεσολάβησης δείχνει να κατανοεί ότι το εγχείρημα κατευνασμού της τουρκικής παραβατικότητας δεν φέρνει το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Επομένως μαζί με το καρότο χρειάζεται και μαστίγιο.
Ταυτόχρονα η Γαλλία επιβεβαίωσε και χθες ότι έχει ξεκάθαρη άποψη ως προς τι συμβαίνει στην Αν.Μεσόγειο, καθώς και ότι πρέπει να υπάρξει ανάσχεση στην ευρύτερη περιοχή των τουρκικών αναθεωρητικών διαβημάτων. Το γεγονός βεβαίως ότι η Τουρκία απειλεί ευθέως Ελλάδα και Κύπρο καθιστά ακόμη πιο προφανή την ανάγκη αντίδρασης.
Το αποτέλεσμα της χθεσινής συνάντησης στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην Άγκυρα ότι αν δεν υπάρξει αποκλιμάκωση από πλευράς της, τότε η επόμενη φάση θα περιλαμβάνει κυρώσεις από την Ευρώπη. Αν δεν υπάρξει αποκλιμάκωση με τον τερματισμό των τουρκικών ενεργειών στην Αν.Μεσόγειο, τότε η ΕΕ θα προχωρήσει σε κυρώσεις. Κάθε ημέρα που περνάει, αυτό το μήνυμα γίνεται όλο και πιο σαφές εκ μέρους της Ευρώπης. Και σας θυμίζω την προ ημερών αναφορά του Σ.Μισέλ ότι “όλες οι επιλογές βρίσκονται πάνω στο τραπέζι”.
Έστω δηλαδή και με καθυστέρηση, η ΕΕ αρχίζει να παίρνει μια πιο ξεκάθαρη θέση απέναντι στην Τουρκία;
Σας θυμίζω ότι έχει προγραμματιστεί ένα έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τις 23-34 Σεπτεμβρίου με αποκλειστικό αντικείμενο την κατάσταση στην Αν.Μεσόγειο. Το Βερολίνο λοιπόν στέλνει ένα μήνυμα στην Άγκυρα ότι έχουμε περιθώριο ένα μήνα. Αν σε αυτό το διάστημα η Άγκυρα δεν αλλάξει στάση και συνεχίσει τις προκλήσεις και την παραβατικότητα του διεθνούς δικαίου, τότε η ΕΕ θα αντιδράσει δυναμικά.
Είχαμε πάντως συνηθίσει μέχρι τώρα το Βερολίνο να τηρεί μια πολύ πιο ήπια στάση απέναντι στην Τουρκία. Τι μπορεί να αλλάξει;
Οι χθεσινές δηλώσεις Μέρκελ ότι “δεν θα ανεχθούμε απειλή της κυριαρχίας κρατών-μελών της ΕΕ” είναι αρκετά κλικ παραπάνω σε σχέση με τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις από πλευράς Γερμανών αξιωματούχων. Δείχνουν επιπλέον τα όσα ακούσαμε χθες ότι η Γαλλία με την μη υποχωρητική της στάση και την ετοιμότητά της να κλιμακώσει απέναντι στην άγκυρα και να στείλει μηνύματα ισχύος, αναγκάζει και την Γερμανία να έρθει πιο κοντά στην γαλλική θέση.
Συνέβαλε σε όλα αυτά η ελληνική στάση και μηνύματα όπως το προχθεσινό του Κυρ.Μητσοτάκη ότι “η ΕΕ δεν μπορεί να υιοθετεί άλλη στάση απέναντι στην Λευκορωσία και άλλη απέναντι στην Τουρκία”;
Η Ελλάδα έκανε αυτό το οποίο θεωρείται αυτονόητο στην ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση. Δεν είναι κάτι καινοφανές. Όλες οι χώρες επιχειρούν να συνδέουν ζητήματα φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους κάθε φορά που επηρεάζονται τα συμφέροντά τους. Αυτό ακριβώς έκανε και η Ελλάδα. Είμαι σίγουρος ότι η ελληνική κυβέρνηση επισήμανε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν γίνεται να έχουμε διαφορετική αντιμετώπιση και απειλή κυρώσεων εναντίον της Λευκορωσίας- για ένα εσωτερικό της ζήτημα- και την ίδια απειλή να δεχόμαστε την απειλή χρήσης βίας από την Τουρκία και την παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων δύο χωρών-μελών της ΕΕ.
Είναι πιθανό εφόσον η ΕΕ συνεχίσει παρ’ όλα αυτά να μην παρεμβαίνει δραστικά κατά της Τουρκίας, να αλλάξει στα ευρωπαϊκά όργανα η θέση της Ελλάδας απέναντι σε ζητήματα, όπως αυτό της Λευκορωσίας και να μην είναι στο μέλλον τόσο δεδομένη και αυτονόητη, όσο ήταν μέχρι πρότινος;
Εγώ θα στοιχημάτιζα ότι η Ελλάδα διεκδίκησε και απαίτησε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Και ο νοών νοείτο.
Εάν το χθεσινό “ραντεβού” Μέρκελ-Μακρόν ήταν ένα ορόσημο, ποιο είναι το επόμενο αναφορικά με τα εθνικά μας θέματα;
Σίγουρα είναι κρίσιμο το τι θα συμβεί μετά την εκπνοή της τουρκικής NAVTEX την Κυριακή 23 Αυγούστου, ωστόσο το επόμενο βήμα που θα πρέπει να περιμένουμε, είναι μια επικοινωνία Μέρκελ -Ερντογάν. Στην κατεύθυνση της αποκλιμάκωσης και της συμφωνίας για επανέναρξη κάποιας μορφής διερευνητικών επαφών και διαλόγου. Προφανώς και από την τελευταία φορά που συνομίλησαν οι δύο ηγέτες, έχουν αλλάξει κάποια πράγματα. Κάθε ημέρα άλλωστε αλλάζουν. Οι εξελίξεις είναι πολύ πυκνές, τόσο αυτές που φαίνονται, όσο και εκείνες που δεν φαίνονται.
