Ένα από τα πιο συναρπαστικά κεφάλαια της ιστορίας των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι αυτό των Μύλων Αγίου Γεωργίου. Ο Αριστείδης Συμεώνογλου, ένα σημαντικός Σμυρνιός επιχειρηματίας που πρόλαβε και έβγαλε τα χρήματά του στο εξωτερικό, δέχτηκε πρόσκληση από τον φίλο του Ελευθέριο Βενιζέλο στην Αθήνα. Αυτό ήταν! Ο πανούργος κρητικός τον έπεισε να τοποθετήσει το 1926 100.000 χρυσές λίρες Αγγλίας στην Ελλάδα.
Είχα την τύχη να γνωρίσω μέλη της οικογένειας που έφεραν τους Μύλους Αγίου Γεωργίου στην Ελλάδα στις αρχές του περασμένου αιώνα. Σύμφωνα με τις διηγήσεις τους ο Αριστείδης Συμεώνογλου είχε ήδη ξεκινήσει να επενδύει στην Μασσαλία. Η εταιρεία Unipol που ίδρυσε είναι ακόμη και σήμερα μία από τις μεγαλύτερες στην Γαλλία στο χώρο των τροφίμων. Ο Αριστείδης είχε προβλέψει την καταστροφή της Σμύρνης και είχε προλάβει να βγάλει τα περισσότερα χρήματά του στο εξωτερικό.
Ο Συμεώνογλου, λοιπόν, είχε γνωρίσει τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο Λονδίνο. Κι απ'' ό,τι φαίνεται αυτό του… κόστισε εκείνες τις 100.000 χρυσές λίρες για τους Μύλους Αγίου Γεωργίου! Τεράστια περιουσία για εκείνη την εποχή. Δεν είναι αρκετό να βρούμε τη σημερινή τιμή της χρυσής λίρας για να κάνουμε την αποτίμηση. Ο χρυσός είχε τότε απείρως μεγαλύτερη αξία σε σχέση με σήμερα.
Ο πανέξυπνος Σμυρνιός δεν μπόρεσε να αρνηθεί τη «χάρη» στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Όπως μου διηγήθηκε την ιστορία η Μάνια Σεφεριάδη, η οποία δυστυχώς έχει φύγει από την ζωή, ο Αριστείδης δέχτηκε τεράστια πίεση από τον Έλληνα πολιτικό: «Θα κάνεις την δουλειά στην Μασσαλία. Αλλά σε έχει ανάγκη κι η χώρα σου. Πρέπει να βάλεις χρήματα και στην Ελλάδα». Έτσι μου το διηγήθηκε η Μάνια. Αυτό έλεγε η οικογενειακή παράδοση…
Τα ξαδέλφια της στην Μασσαλία τα είχαν πάει πολύ καλύτερα. Κι ο δικός της οικογενειακός κλάδος θα βρισκόταν εκεί, στην Μασσαλία, αν ο Αριστείδης δεν είχε δεχτεί την «πρόταση Βενιζέλου». Βλέπετε, οι Μύλοι Αγίου Γεωργίου ήταν μία επένδυση στην Ελλάδα, όπου επί δεκαετίες το κράτος καθόριζε την τιμή της αγοράς και της πώλησης του αλευριού με αγορανομικές διατάξεις. Ωστόσο, δεν το είχαν μετανιώσει. Έβλεπε κανείς μία αίσθηση έντονου πατριωτισμού σε αυτούς τους ανθρώπους. Ήσαν περήφανοι για την επιλογή των προγόνων τους κι ας ήξεραν πόσο τους κόστισε εκείνη η πρόσκληση του Ελευθέριου Βενιζέλου!
Η Ελλάδα έχει σήμερα την ανάγκη που είχε και πριν από περίπου 100 χρόνια. Η οικονομική κρίση μπορεί να συγκριθεί με την περίοδο που ακολούθησε την Μικρασιατική καταστροφή και τον Β'' παγκόσμιο πόλεμο. Και ναι μεν μετά τον πόλεμο και τον Εμφύλιο υπήρξε σχέδιο Μάρσαλ, αλλά μετά την εθνική καταστροφή στην Μικρά Ασία υπήρξε μόνο το φιλότιμο των Ελλήνων επιχειρηματιών.
Έναν – έναν πρέπει να τους δει ο Κυριάκος και να τους ζητήσει να βάλουν χρήματα στην Ελλάδα. Δεκάδες Έλληνες μεγαλουργούν στο εξωτερικό. Ζουν και αναπνέουν σε άλλες χώρες. Τα παιδιά τους θα ενσωματωθούν με τις εκεί κοινωνίες, όπως συνέβη με τα ξαδέλφια της Μάνιας. Αυτό που θα μείνει για τα παιδιά μας, για τα εγγόνια μας και για τα παιδιά των παιδιών τους είναι οι αντίστοιχες 100.000 χρυσές λίρες ενός άλλου Συμεώνογλου. Αρκεί να βρεθεί ο αντίστοιχος Ελευθέριος Βενιζέλος να αναλάβει την αποστολή!
Θανάσης Μαυρίδης
