Του Αλέξανδρου Σκούρα
Αυτές τις μέρες συζητείται στη Βουλή ο Προϋπολογισμός του 2020. Σύμφωνα με τα στελέχη της κυβερνητικής πλειοψηφίας, πρόκειται για έναν προϋπολογισμό που εμφορείται από αντιδιαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση απ' ό,τι οι αντίστοιχοι της περιόδου 2015-2019. Όντως, τουλάχιστον σε επίπεδο στόχευσης οι αλλαγές δεν είναι αμελητέες καθώς η σημερινή κυβέρνηση διακηρυκτικά επιδιώκει τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις και την ενθάρρυνση των επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Βεβαίως, κάθε προϋπολογισμός είναι αναγκαστικά μια άσκηση ισορροπίας. Έτσι, ακόμη και στο πλαίσιο των αλλαγών αυτών, πολλά θα μπορούσαν να είναι καλύτερα και πιο αποφασιστικά. Για παράδειγμα, απέχουμε ακόμη πολύ από τη μείωση των βασικών συντελεστών του ΦΠΑ, της ατομικής και εταιρικής φορολόγησης στο 20% όπως φιλόδοξα πρότεινε το ΚΕΦίΜ στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Ελλάδα 2021 - Ατζέντα για την ελευθερία και την ευημερία».
Επίσης απέχουμε, ελπίζω όχι πολύ ακόμα, από την υιοθέτηση του προϋπολογισμού προγραμμάτων που θα αντικαταστήσει τον σημερινό προϋπολογισμό βάσει αρμοδιοτήτων ο οποίος σε περιόδους επέκτασης επιτρέπει και ενθαρρύνει την διόγκωση του κράτους χωρίς αντίστοιχη ενίσχυση των παραγόμενων υπηρεσιών προς τον πολίτη, ενώ σε περιόδους ύφεσης δυσχεραίνει σημαντικά το δημοσιονομικό νοικοκύρεμα.
Πάντως, στα θετικά του νέου προσανατολισμού που εισάγει η σημερινή κυβέρνηση συγκαταλέγεται το ενδιαφέρον για τη βελτίωση της θέσης της χώρας στους κρίσιμους διεθνείς δείκτες όπως ο Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας και ο Δείκτης Οικονομικής Ελευθερίας, οι επιδόσεις στον οποίο συσχετίζονται πολύ έντονα με αντίστοιχες επιδόσεις στο επίπεδο της ευημερίας των πολιτών, της αντιμετώπισης της φτώχειας αλλά και της ποιότητας της δημοκρατίας.
Όπως επίσης θετικό είναι το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση αναζητά έμπνευση και παραδείγματα σε χώρες που έχουν τα τελευταία χρόνια επιδείξει σημαντικές επιδόσεις οι ίδιες - για παράδειγμα στην Εσθονία σε ό,τι αφορά την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, μια βαθιά πληγή στη χώρα μας που ταλαιπωρεί πολίτες και επιχειρήσεις και παράγει αδικαιολόγητα κόστη.
Στο μέλλον θα φανεί αν η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη και έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει ακόμη παραπέρα στην κατεύθυνση των πολιτικών που ενισχύουν την οικονομική ελευθερία στη χώρα μας. Προς το παρόν, μπορούμε να μιλάμε για κάποια κατ' αρχάς θετικά βήματα, για ένα μικρό πλην νόστιμο ορεκτικό που ανοίγει την όρεξη για το κυρίως γεύμα.
