Και τώρα αγαπητοί συμπολίτες ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το παρακράτος. Με στοιχεία και όχι με θεωρίες και υποψίες. Ένας υπουργός, ο κ. Καμμένος, συνομιλεί με έναν ισοβίτη για ποινική υπόθεση που βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης. Και στην υπόθεση αυτή εμπλέκονται λιμενικοί και δικαστές. Αυτή την πρακτική στηρίζει ο κ. Τσίπρας και η Αριστερά του δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος.
Ένας υπουργός χρησιμοποιεί τον κρατικό μηχανισμό, επειδή θέλει να «βοηθήσει» στην απονομή Δικαιοσύνης. Κραυγαλέα υπόθεση κατάχρησης εξουσίας. Αν αυτό συνέβαινε σε οποιοδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης ο κ. Καμμένος θα ήταν ήδη στο σπίτι του. Είναι από τα πιο μεγάλα πολιτικά σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών. Αποδεικνύει αυτό που λέμε από την πρώτη στιγμή: Ότι αυτή η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τους κρατικούς μηχανισμούς για να επιβάλει το δικό της καθεστώς. Σήμερα μάθαμε ένα μέρος απ' όσα συμβαίνουν στον χώρο της Δικαιοσύνης. Υπάρχουν πολλά ακόμη να μάθουμε από το τι συμβαίνει στις Εφορίες και στις δύο Υπηρεσίες Πληροφοριών.
Ένας υπουργός μιλάει άπειρες φορές με έναν ισοβίτη και έπειτα φτάνει στο κελί του η δικαστική λειτουργός για να του πάρει κατάθεση. Κι ο υπουργός αυτός καλύπτεται απόλυτα από τον υπουργό της Δικαιοσύνης. Δεν παίρνει αποστάσεις, δεν χρησιμοποιεί διπλωματική γλώσσα. Τον στηρίζει με τρόπο που δεν σηκώνει αμφισβήτηση. Τον έχουν παντρευτεί τον κ. Καμμένο.
Δεν θα κάνουμε ιστορικές αναδρομές για το πώς λειτουργούσε στα πρώτα χρόνια μετά τον Εμφύλιο το κράτος της Δεξιάς. Αλλά μαθαίνουμε σήμερα πώς θα λειτουργούσε και το κράτος της Αριστεράς. Δυστυχώς η εξουσία στην Ελλάδα δεν μπόρεσε να ανεχτεί μέχρι σήμερα τη λειτουργία ενός ανεξάρτητου κράτους στην υπηρεσία του πολίτη, επειδή μία τέτοια λειτουργία έθετε σε κίνδυνο την δική τους παντοκρατορία. Αν όλοι οι άλλοι θεσμοί παραμένουν ελεγχόμενοι ή μπλοκαρισμένοι, τότε η μοναδική εξουσία που απομένει είναι αυτή του πρωθυπουργού. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μία από τις πρώτες πράξεις του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν η κατάργηση του γενικού διευθυντή στα υπουργεία και του Αλέξη Τσίπρα το ξήλωμα των Ανεξάρτητων Αρχών.
Ναι, λένε. Αλλά πίσω από το Noor1 βρίσκονται επώνυμοι συμπολίτες μας που δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί. Να τους βρουν και να τους σκίσουν είναι η απάντηση. Αλλά αυτή είναι δουλειά της Δικαιοσύνης και όχι του υπουργού Άμυνας. Ούτε καν του υπουργού Δικαιοσύνης.
Στις συνομιλίες που δημοσιεύτηκαν εμφανίζεται ένας λιμενικός υπάλληλος να προσπαθεί να πείσει τον ισοβίτη να ενοχοποιήσει τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Τα καλά τα παλικάρια της προπαγάνδας κάνουν το εξής: Μπερδεύουν όλες τις υποθέσεις, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να βγάλουν λάδι τον υπουργό Καμμένο.
Ο ισοβίτης μπορεί να καταθέτει σήμερα αυτό, αύριο εκείνο και μεθαύριο κάτι άλλο. Στην προσπάθειά του να ξαναδεί το φως του ηλίου θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του. Επίσης, οι συνομιλίες που δημοσιεύτηκαν είναι προϊόν υποκλοπής. Για να μην ξεχνιόμαστε! Όλα αυτά, όμως, δεν έχουν σχέση με το γεγονός ότι ο ισοβίτης έκανε διαπραγματεύσεις με την πολιτική ηγεσία του τόπου για μία ποινική υπόθεση. Αυτό είναι το σκάνδαλο Καμμένου. Ότι προσπάθησε να παρέμβει σε μία άλλη υπόθεση, του Noor1, την οποία έχει αναλάβει η Δικαιοσύνη.
Ζούμε σε μία χώρα που όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα σε μία μακρά ιστορία διαφθοράς και αυθαιρεσίας της πολιτικής εξουσίας, μέσω της οποίας ο ελληνικός λαός έχει αποκτήσει αντισώματα ανοσίας. Απέχουμε πολλά έτη φωτός ακόμη από τη στιγμή που θα δούμε έναν πολιτικό να παραιτείται για λόγους ευθιξίας. Είναι μεγάλη η απόσταση που μας χωρίζει από τον κόσμο της Δύσης. Κι η απόσταση αυτή δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι κυρίως πολιτισμική. Αν το έχουμε πραγματικά συνειδητοποιήσει και θέλουμε όλο αυτό να αλλάξει, δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτή την ιστορία με τις συνομιλίες Καμμένου και ισοβίτη να τελειώσει σαν να μην έχει συμβεί…
Θανάσης Μαυρίδης
