«Μένω στο Κίεβο, στην οδό Μπάνοβα και δεν φοβάμαι κανένα». Αυτά δήλωσε προχθές ο ηγέτης της Ουκρανίας ο Β. Ζελένσκι. Τα φερέφωνα του Πούτιν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό διαβεβαίωναν, χωρίς να ντρέπονται, πως είχε εγκαταλείψει την πατρίδα του και προέβαινε σε λεονταρισμούς εκ του ασφαλούς. Τους διέψευσε. Παραμένει στην πρώτη γραμμή του πυρός, δηλώνει πού βρίσκεται, καθώς είναι ολοφάνερο πως έχει πάρει τις αποφάσεις του για τη ζωή του.
Κανένας δεν περίμενε από έναν «περαστικό» της πολιτικής να δείξει τέτοιο χαρακτήρα. Ίσως ακριβώς έδειξε αυτόν τον χαρακτήρα γιατί ήταν «περαστικός». Ένας επαγγελματίας πολιτικός σε αυτή τη φάση θα υπολόγιζε συσχετισμούς, συνέπειες, το μέλλον του. Ο Ζελένσκι, με ανεπεξέργαστη πολιτική σκέψη, κινείται με βάση τα χοντρά γράμματα. Η πατρίδα του δέχεται επίθεση από μια σαφώς υπέρτερη δύναμη και αυτός οφείλει να την υπερασπισθεί, χωρίς δεύτερους υπολογισμούς. Η πατρίδα ως ανεξάρτητη χώρα, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα της επιλογής στρατοπέδου. Δεν το θέτει υπό διαπραγμάτευση ούτε υπό την έγκριση της Ρωσίας.
Κάνει το αυτονόητο, κάτι που δεν του το αναγνωρίζουν οι επικριτές του με τα διάφορα κίνητρα. Τελικά κατόρθωσε αυτός να είναι ο μεγάλος νικητής στη μάχη της επικοινωνίας με τον Βλ. Πούτιν. Δεν κέρδισε μόνον τον αντίπαλο του γιατί αυτός εκπροσωπεί μια μικρή χώρα που δέχεται επίθεση από μια υπερδύναμη, αλλά τον κέρδισε κυρίως γιατί ο λόγος του ήταν άμεσος και λιτός. Όντας ηθοποιός έχει το χάρισμα της επικοινωνίας και, όπως έγραψε εύστοχα ένας σχολιαστής, έχει πλήρη επίγνωση του ρόλου του. Είναι ο ρόλος της ζωής του, κυριολεκτικά.
Ο Βλ. Πούτιν έχει αναγάγει τις δολοφονίες των αντιπάλων του σε απόλυτο πολιτικό όπλο. Αυτό κανένας δεν μπορεί να το αρνηθεί. Είναι δεδομένο πως τον Ζελένσκι τον θέλει νεκρό, καθώς αυτός συμβολίζει την ουκρανική αντίσταση τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Εμπνέει και δίνει κουράγιο με την παρουσία του. Σύμφωνα με τα όσα μεταδίδουν οι ουκρανικές ένοπλές δυνάμεις μια απόπειρα δολοφονίας του εξουδετερώθηκε.
Δε γνωρίζει ο Ζελένσκι τις μεθόδους που χρησιμοποιεί ο Πούτιν για τους αντιπάλους του; Φυσικά και τις γνωρίζει, αλλά αδιαφορεί. Έχει πλήρη επίγνωση πως ο ρόλος του, κατά πάσα πιθανότητα, δεν του επιφυλάσσει αίσιο τέλος. Γιατί ζωντανός πάντα θα απειλεί.
Η Ιστορία έχει αποδείξει πως στις κρίσιμες στιγμές αναδεικνύονται άνθρωποι που ουδείς τους υπολογίζει. Άνθρωποι, που μπαίνουν μπροστά από αποκοτιά και από άγνοια κινδύνου, λόγω της αντίληψης που έχουν για το πατριωτικό καθήκον τους. Άνθρωποι που τελικά με τη ζωή τους και το τέλος τους γράφουν Ιστορία, ντροπιάζοντας και ταπεινώνοντας αλαζόνες ηγέτες οι οποίοι ερμηνεύουν τα πάντα με την ισχύ των όπλων.
Ο Ζελένσκι, όποια κατάληξη και να έχει, είναι πλέον καταγεγραμμένος ως ο άνθρωπος που κόντυνε τον Πούτιν.
Υ.Γ. Διερωτώμαι, όσοι τον προτρέπουν να συνθηκολογήσει με τον εισβολέα, τι θα πρότειναν αν στη θέση της Ουκρανίας ήταν η πατρίδα μας;
