Του Σάκη Μουμτζή
Είναι κοινός τόπος πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και υποτίμησε και αιφνιδιάστηκε από την εξέλιξη των μεταναστευτικών ροών. Είναι δε προφανές πως η επίκληση των υπαρκτών ευθυνών του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πλέον άσφαιρο πυρ.
Μετά από έξι μήνες, η κατάσταση αντί να αρχίσει να τίθεται υπό έλεγχο, γίνεται πλέον ανεξέλεγκτη. Και αυτό κυρίως αφορά τις αντιδράσεις των κατοίκων στις περιοχές των οποίων φιλοξενούνται μετανάστες.
Η κυβέρνηση δέχεται χτυπήματα από δύο διαφορετικές πλευρές. Από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που την κατηγορούν για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών και από τις τοπικές κοινωνίες που θέλουν την απομάκρυνση τους. Το πρόβλημα είναι πως καμιά περιοχή της Ελλάδος δεν επιθυμεί την φιλοξενία αυτών των ανθρώπων, με συνέπεια αυτοί να παραμένουν εγκλωβισμένοι στα νησιά του Β.Αιγαίου.
Η κυβέρνηση θα πρέπει—έστω και μετά την πάροδο έξι μηνών—να χαράξει μια πολιτική που θα την εφαρμόσει απαρέγκλιτα. Είναι σαφές πως καμιά τοπική κοινωνία της ηπειρωτικής χώρας δεν πρόκειται να δεχθεί μετανάστες χωρίς πλούσια αντισταθμιστικά οφέλη. Ας επιλέξει η κυβέρνηση τις περιοχές στις οποίες προτίθεται να τους εγκαταστήσει και ας ξεκινήσει έναν διάλογο με τους κατοίκους και τις αρχές των περιοχών που θα επιλεγούν.
Με αιφνιδιασμούς δεν μπορεί να ασκηθεί αποτελεσματική πολιτική σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα. Δεν είναι δυνατόν οι κάτοικοι μιας περιοχής ξαφνικά να βλέπουν π.χ. είκοσι πούλμαν με μετανάστες που πρόκειται να εγκατασταθούν στην περιοχή τους.
Με μεγάλη ευκολία κάποιοι «ανθρωπιστές» από την Αθήνα, κατηγορούν αυτούς τους πολίτες πως είναι ρατσιστές. Φαίνεται πως αγνοούν πόσο άλλαξε η ζωή τους προς το χειρότερο, λόγω της παρουσίας των μεταναστών και πως οι αντιδράσεις τους δεν έχουν κανένα ρατσιστικό χαρακτήρα.
Απλώς θέλουν να ζήσουν, όπως ζούσαν.Β
Η κυβέρνηση είχε παρουσιάσει ένα πρόγραμμα με την σύσταση προαναχωρησιακών κέντρων και με τις επαναπροωθήσεις. Τίποτα από αυτά δεν έγινε και ούτε φαίνεται πως υπάρχει σχετικός σχεδιασμός.
Το αν ο Μηταράκης ή ο Κουμουτσάκος είναι ικανοί να διαχειρισθούν ένα τόσο καίριο θέμα για την Εθνική Άμυνα και την κοινωνική συνοχή, είναι άνευ σημασίας. Σημασία έχει να υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική που θα πρέπει αυτοί να υπηρετήσουν.
Και στο μεταναστευτικό υπάρχει έλλειμμα πολιτικής.
Το πρόβλημα γίνεται οξύτερο, αν συνδεθεί και με την επιδείνωση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Στα νησιά του Β.Αιγαίου η ύπαρξη χιλιάδων μεταναστών θέτει ζήτημα ασφάλειας σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής.
Αυτός είναι ο σοβαρότερος ίσως λόγος που θα πρέπει να απομακρυνθεί από τα νησιά μας ένας, όσο το δυνατόν μεγαλύτερος, αριθμός μεταναστών.
Η κυβέρνηση, ενώ σχεδόν σε όλους τους λοιπούς τομείς της δραστηριότητας της έχει ικανοποιητικές επιδόσεις, στο μεταναστευτικό ο βαθμός της είναι κάτω από την βάση. Ίσως θα πρέπει με συνοπτικές διαδικασίες να περιορίσει την δράση των ΜΚΟ και να ασκήσει πιο έντονα την κυβερνητική πολιτική. Οι ΜΚΟ κοιτάζουν το οικονομικό συμφέρον τους. Όσο πιο πολλές αφίξεις, τόσο πιο μεγάλο το ποσό που διαχειρίζονται.
Έστω μετά από έξι μήνες, η κυβέρνηση κάτι προσπαθεί να κάνει. Επειδή το πρόβλημα έχει πολλές και ποικίλες διασυνδέσεις η αντιμετώπιση του θέλει αποφασιστικότητα, ταχύτητα και τόλμη.Β Β Β
