Ο όρος μεταρρύθμιση προκαλεί παρανοήσεις και δυσφημίσεις. Ο Κ. Χατζηδάκης πιστεύει ότι το εργασιακό νομοσχέδιο είναι μεταρρύθμιση. Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ότι είναι εργαλείο του μεσαίωνα και της…Θάτσερ. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι μεταρρύθμιση για τη Νίκη Κεραμέως ενώ για τον Νίκο Φίλη είναι ψευδώνυμη και εκδικητική κατά των εκπαιδευτικών και όχι υποβοηθητική του έργου τους. Θα μπορούσα να απαριθμήσω ανάλογα παραδείγματα για την πολιτική διελκυστίνδα περί μεταρρύθμισης. Υπάρχει άραγε δυνατότητα κοινής αντίληψης για το ποια είναι αναγκαία για την κοινωνία;
Μια τέτοια ευκαιρία δίνει το νέο πλαίσιο που θα διέπει την αναδοχή παιδιών, και ανακοίνωσε για λογαριασμό της κυβέρνησης η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Δόμνα Μιχαηλίδου. Στόχος να αποϊδρυματοποιηθούν εκατοντάδες παιδιά που βρίσκονται στις δομές αφού απομακρύνθηκαν από την ακατάλληλη βιολογική οικογένεια αλλά δεν είναι και προς υιοθεσία. Τη στιγμή που μιλάμε, σε 82 ιδρύματα υπάρχουν 1.600 παιδιά από τα οποία μπορούν να υιοθετηθούν τα 74. Κι αυτά τα 74 είναι σε ηλικίες που δεν προτιμώνται για υιοθεσία καθώς είναι παιδάκια του δημοτικού. Τα υπόλοιπα 1526 έχουν απομακρυνθεί με δικαστικές αποφάσεις από τις βιολογικές τους οικογένειες επειδή κάποιος από τους γονείς ή και οι δυο έχουν παραβατική ή κακοποιητική συμπεριφορά.
Μέχρι να κριθεί από τον εισαγγελικό λειτουργό αν και πότε θα μπορούν να επιστρέψουν στην οικογένεια, βιώνουν την απώλεια της παιδικότητα τους. Η πολιτεία έρχεται τώρα και θεσμοθετεί αλλαγές και βοήθεια όχι πλέον σε ανάδοχες οικογένειες αλλά σε αναδόχους. Όχι για να προβούν σε μια πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης. Αλλά σε μια αλλαγή κοινωνικού υποδείγματος.
Σε αυτή την αλλαγή κοινωνικού υποδείγματος πρωτοστατεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ανάδοχοι πλέον μπορεί να γίνουν, τηρώντας προφανώς μια σειρά από προϋποθέσεις και υπό τον έλεγχο των κοινωνικών υπηρεσιών μια γυναίκα μόνη, ένα γκέι ζευγάρι, ένα ζευγάρι όχι στην πρώτη και δεύτερη νιότη. Όπως ορίζεται πλέον οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προχωρήσουν στην αναδοχή ανεξαρτήτως οικογενειακής κατάστασης, θρησκείας ή σεξουαλικού προσανατολισμού, ενώ τα ηλικιακά όρια διευρύνονται από τα 25 έως τα 75 έτη. Η μεταρρύθμιση στο θεσμό της αναδοχής είναι μια εμβληματική πολιτική επιλογή.
Και πρέπει να υποστηριχθεί απ' όλους. Με τον ίδιο τρόπο που περιγράφει η ιστοριούλα που «γέννησε» και το logo της καμπάνιας αναδοχής: το μικρό τιγράκι που χάνει προσωρινά την μαμά του αλλά το φροντίζει η τρυφερή ουρακοτάγκος μέχρι να την ξαναβρεί. Όσοι έχουν ζήσει την αναδοχή δεν αναφέρονται ποτέ στην αλλαγή της ζωής του παιδιού που έκλεισαν στην αγκαλιά τους αλλά στο reset της δικής τους ζωής, των αξιών τους και των δεδομένων τους.
