Του Αντώνη Πανούτσου
Οι Άγγλοι λένε ότι ξέρεις ότι έχεις γεράσει όταν οι αστυφύλακες μοιάζουν νέοι. Το σκέφτομαι κάθε Τετάρτη πρωί όταν πίνοντας τον χυμό μου στο πεζοδρόμιο της Ακαδημίας μπορώ να παρατηρήσω τους ματατζήδες που στημένοι από νωρίς μιλάνε, παίζουν με τα κινητά τους και περιμένουν τον Λαφαζάνη και την Ζωή. Και κάθε πονεμένο της χαμένης επανάστασης του ΣΥΡΙΖΑ, που κατέβηκε από το τρένο για να ανέβει η Μεγαλοοικονόμου να ψάχνει για το πεντάλεπτο της ακτιβιστικής δημοσιότητας κάνοντας επιθέσεις στα συμβολαιογραφικά γραφεία του κέντρου.
Λίγο πιο πέρα, περνώντας στην Σόλωνος εκεί που αρχίζει το ανεξάρτητο κράτος του Εξαρχιστάν, που μπάτσου πόδι δεν πάτησε, λίγες μέρες πριν μια 77χρονη είχε βρεθεί από τον αδελφό της. Είχε μείνει τέσσερις μέρες δεμένη στο πάτωμα, εκεί που την είχαν αφήσει οι ληστές πριν φύγουν αφού είχαν διαλύσει το σπίτι. «Η αδελφή μου ήταν εμποροϋπάλληλος. Δούλευε δεκαοκτώ χρόνια σε μεγάλο κατάστημα ρούχων στη Σταδίου». Δήλωσε μετά την ληστεία ο αδελφός της.
Απομεινάρια μιας εποχής, που στην Σταδίου υπήρχαν μαγαζιά και εμποροϋπάλληλοι. Δημοκρατία είναι εκεί που οι 77χρονες εμποροϋπάλληλοι μπορούν να ζήσουν ήσυχες το υπόλοιπο της ζωής τους. Και αν κάποιοι σκεφτούν να τις ληστέψουν θα ξέρουν ότι ο νόμος θα είναι άμεσος και σκληρός και όχι του Παρασκευόπουλου.
Στο κοινό του Αλέξη Τσίπρα οι 77χρονες συνταξιούχοι εμποροϋπάλληλοι δεν πουλάνε. Πουλάνε οι μειονότητες. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα πάει στα Εξάρχεια. Θα πάει στην Φυλή. Παρέα με τον Τόσκα για να κάνει δηλώσεις για τους Ρομά «Είναι ντροπή, κατέχοντες δημόσιο αξίωμα όπως αυτό του βουλευτή και μάλιστα του πρώην υπουργού, να αναπαράγουν έναν τέτοιο διχαστικό και ρατσιστικό λόγο απέναντι στους Ρομά συμπολίτες μας». Για να το συνδυάσει με την ρατσιστική ομιλία του Δαβάκη στην Λακωνία. Σαν η ιστορία με την αστυνόμευση στην Φυλή να ξεκίνησε από κάποια ρατσιστική επίθεση σε βάρος των Ρομά και όχι από σφαίρα από γιορτή που σκότωσε ένα παιδάκι.
Επειδή ο Τσίπρας την κυβέρνηση δεν πρόκειται να αλλάξει είναι στο χέρι του Κυριάκου Μητσοτάκη να σχεδιάσει από τώρα την ασφάλεια της Αθήνας την επόμενη μέρα. Μία πόλη που επειδή κάποια κάποτε ήταν πρόεδρος της Βουλής και κάποιος είναι αρχηγός κόμματος με ποσοστά πίσσας και νικοτίνης δεν θα τους επιτρέπεται κάθε εβδομάδα πουλώντας επαναστατηλίκι. Θα πρέπει να το κάνει όσο μπορεί πιο φανερά στέλνοντας το μήνυμα ότι κάτι άλλαξε. Από τα ντουβάρια που ο κάθε παπάρας που θέλει να παίρνει ένα σπρέι και να γράφει ESEM μέχρι τον κάθε βλαμμένο που γράφει «Κάτω ο πολιτισμός και η βιομηχανία του κρέατος» και κατεβάζει τις βιτρίνες των κρεοπωλείων. Από τις κολώνες με τις αφίσες για απεργίες πείνας που έληξαν το 2016 μέχρι τα παρκαρισμένα πούλμαν κάτω από τις ταμπέλες για τους λεωφορειοδρόμους. Από τους αφρικανούς πωλητές μαϊμούδων που μπαινοβγαίνουνε στο Οικονομικό στην Πατησίων, μέχρι τους Ρουμάνους ζητιάνους στα φανάρια που Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή κρατάνε το δεκανίκι με το δεξί και Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο με το αριστερό.
Salus populi suprema lex est. H ασφάλεια του πολίτη είναι ο υπέρτατος νόμος. Η φράση του Κικέρωνα για την δημοκρατία. Δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, στην Ελλάδα του σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ.
