Υποδαυλίζουν το μίσος χωρίζοντας την Ελλάδα σε βορρά και νότο. Το πιθανό αξιόποινο μπορεί να το διερευνήσει μόνο η Δικαιοσύνη. Αντικειμενικά, πάντως, υπάρχει πολιτικό πρόβλημα. Επειδή η Ελλάδα δεν χωρίζεται σε καντόνια και πριγκιπάτα, όπως θα ήθελαν κάποιοι. Δεν υπάρχει το κράτος των Αθηνών και το κράτος της Θεσσαλονίκης. Και η Πολιτεία οφείλει να στείλει στον πάγκο του κάθε κατεργάρη που υποστηρίζει κάτι διαφορετικό.
Είναι γεγονός ότι η Βόρεια Ελλάδα βρέθηκε στο περιθώριο της οικονομικής ζωής. Το ίδιο συνέβη και με άλλες περιοχές της χώρας την τελευταία τριακονταετία, όπως η Πελοπόννησος και η Ήπειρος. Είναι αποτέλεσμα μιας αναποτελεσματικής πολιτικής για την προσέλκυση επενδύσεων και όχι ενός δήθεν οργανωμένου σχεδίου για την απομόνωση της … Θεσσαλονίκης.
Αυτή είναι η μία πραγματικότητα. Μία άλλη πραγματικότητα είναι ότι βρέθηκε ένας επενδυτής, ο Ιβάν Σαββίδης και τοποθέτησε σημαντικά κεφάλαια στην Βόρεια Ελλάδα, προσφέροντας εργασία σε χιλιάδες ανθρώπους. Επένδυσε εκεί που δεν έβαλαν χρήματα γνωστοί βορειοελλαδίτες επιχειρηματίες. Κι αυτή είναι μία αλήθεια.
Πάμε τώρα στα πιο «δύσκολα». Ο κ. Σαββίδης έχει υπάρξει βουλευτής του Πούτιν και δεν έχει κρύψει ότι εξυπηρετεί και τα συμφέροντα της Ρωσίας. Αλλά αυτό είναι απολύτως λογικό. Αξιοπερίεργο θα ήταν να έχει υπάρξει βουλευτής του Πούτιν και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ! Ο κ. Σαββίδης, λοιπόν, ενδέχεται να μπει σε κάποια ευρωπαϊκή λίστα, όπως έχει συμβεί και με άλλους Ρώσους ολιγάρχες. Αυτή είναι μία πιθανή απόφαση που θα πάρουν οι Βρυξέλλες και μάλιστα σε μία εποχή ιδιαίτερα κρίσιμη για τα συμφέροντα της Ευρώπης σε σχέση με τα όσα διαδραματίζονται στην Ουκρανία. Αν η Ευρώπη έχει στοιχεία ότι ο κ. Σαββίδης υπονομεύει τα ευρωπαϊκά συμφέροντα, θα ακολουθήσει την πεπατημένη. Αν όχι, ούτε γάτα ούτε ζημιά…
Αλλά κάποιοι στην Θεσσαλονίκη έχουν άλλη άποψη. Κατηγορούν το … κράτος των Αθηνών για τις «κατηγορίες» σε βάρος του Ιβάν Σαββίδη. Καταλαβαίνουμε ότι ένας προσωπικός στρατός έχει ρόλο να υπερασπιστεί τον εργοδότη του. Δεν μπορούμε όμως να αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός ότι σε αυτή τους την προσπάθεια υποδαυλίζουν ένα κλίμα μίσους σε βάρος των … «αλλόθρησκων». Ένα κλίμα που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τα εθνικά μας συμφέροντα. Μπορεί για κάποιους η αντιπαράθεση με όρους ποδοσφαιρικούς να είναι προσφιλής, αλλά υπάρχει και μία χώρα που δεν αντέχει αυτήν την «αρρώστια».
Θανάσης Μαυρίδης
