Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Η είδηση είναι η εξής: Την επιβολή διδάκτρων στα δημόσια σχολεία, με παράλληλη διεύρυνση των ωραρίου λειτουργίας τους, προτείνει -μεταξύ άλλων- ως λειτουργική λύση για τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού σχολείου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τριανταφυλλίδης. Μάλιστα, κοστολογεί την επιβάρυνση της μέσης οικογένειας στα 600 ευρώ τον χρόνο ανά μαθητή! Επίσης, στο ίδιο άρθρο του στην Αυγή, αναφέρει και πολλές άλλες ρηξικέλευθες προτάσεις για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης.
Και βεβαίως, ο κύριος Τριανταφυλλίδης, με την ιδιότητά του φιλολόγου, δικαιούται να ομιλεί περισσότερο από κάθε άλλον. Άλλωστε σε μία αστική δημοκρατία, θα πρέπει συνεχώς να διατυπώνονται πρωτοποριακές προτάσεις που θα ενισχύουν τον διάλογο και θα βοηθούν στη λήψη των σωστών αποφάσεων. Κι αν θέλετε και την προσωπική μου γνώμη, οι συγκεκριμένες προτάσεις με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο και θα τις πήγαινα ακόμα πιο πέρα. Όχι για να τις επιβάλω, αλλά για να προβληματίσω κάποιους για την αναγκαιότητα ουσιαστικών αλλαγών.
Όμως εδώ, αρχίζουμε πια και χάνουμε τον κόσμο κάτω από τα πόδια μας. Ποιανού κόμματος βουλευτής είναι ο κ. Τριανταφυλλίδης; Της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, της Δράσης ή φιλελεύθερο στέλεχος του Ποταμιού; Μήπως πάλι είναι κάποιο αιρετικό μέλος της Ν.Δ. που του αρέσει να προκαλεί με τις αντισυμβατικές θέσεις του; Όχι. Ο κ. Τριανταφυλλίδης είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ! Του κόμματος που παραλίγο να σύρει τη χώρα εκτός δυτικού κόσμου. Του κόμματος, όπου προηγούμενα κυβερνητικά στελέχη οραματίζονταν «υβριδικά» σοσιαλιστικά σχήματα και παραλίγο να οδηγήσουν τη χώρα σε άλλο πλανήτη, «βορειοκορεατικό»!
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος εκπροσωπεί ένα κόμμα που διέσπειρε εδώ και χρόνια στην ελληνική κοινωνία την αντίδραση σε κάθε νέα άποψη, στην εκπαίδευση και στον πολιτισμό. Που πάλεψε σκληρά να ανατρέψει τον νόμο Διαμαντοπούλου, που μόλις τολμούσε άνθρωπος να μιλήσει για ιδιωτικά πανεπιστήμια ή για άρση του άρθρου 16 ετοίμαζε κρεμάλες στο Σύνταγμα! Που δεν περνούσε από το μυαλό καθηγητών και υπουργών να αρθρώσουν μια άποψη για χορηγούς ή για ιδιωτική πρωτοβουλία και σηκωνόταν το σύμπαν από τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία.
Και τώρα, καθημερινά συμβαίνει κάτι που ανατρέπει τα πάντα. Και να οι χορηγίες στα σχολεία (μικρογεύματα μαθητών), να η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων από «ίδιους» πόρους, να τα πωλητήρια και οι «νεοφιλελεύθερες» θέσεις. Και να οι «διδαχές» του κυρίου Λιάκου στα άτομα που διέκοψαν φασιστικά προχθές τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας.
Τραγέλαφος και δοκιμασία της νοημοσύνης μας! Κωμικοτραγική επιδείνωση της απώλειας του περίφημου «ηθικού πλεονεκτήματος» και αποκάλυψη μιας κακόγουστης φάρσας που κόντεψε να τινάξει στον αέρα την ελληνική κοινωνία, καλλιεργώντας το μίσος και τον διχασμό.
Όχι, αγαπητοί «σύντροφοι» της Αριστεράς, δεν είναι η πολιτική μόνο συνθήματα και φαντασιώσεις. Ήρθε η ώρα να διοικηθεί η χώρα και ο κόσμος που θα πρέπει να δράσετε είναι πλέον ο πραγματικός και όχι ο δικός σας ο «λογοτεχνικός»! Είναι λοιπόν φυσικό, αναλαμβάνοντας τώρα ευθύνες, να ψάχνετε τρόπους αποτελεσματικούς σε όλους τους τομείς της διαχείρισης. Καλοί οι διορισμοί, αλλά θα πρέπει να υπάρξει και στοιχειώδης ανταπόκριση στη διοίκηση. Και είτε αναγκάζεσθε, είτε σας βγαίνει αυθόρμητα, καλείστε να παράγετε ιδέες και έργο. Επομένως, η ρεαλιστική ανάγκη της απόδοσης σας παρακινεί στην κανονικότητα που τόσα χρόνια την κρύβατε πονηρά ή δεν την είχατε διανοηθεί.
Όπως ήταν λοιπόν αναμενόμενο, όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες. Ασφαλώς δεν έχει κανείς την αφέλεια να πιστεύει ότι ο Τριανταφυλλίδης εκπροσωπεί τις εκπαιδευτικές αντιλήψεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ελεύθερος άνθρωπος είναι να σκεφτεί και να διατυπώσει τις θέσεις του σε μια ανοιχτή κοινωνία, όπου ο δημόσιος διάλογος δεν θα έπρεπε να έχει ταμπού.
Πολύ απλά, είναι ένα άλλο ένα καλό πολιτικό μάθημα κατάρρευσης της φασίζουσας κουλτούρας που είχε απλωθεί στη δημόσια σφαίρα και λογόκρινε κάθε φωνή που διατύπωνε μια καινοτόμα άποψη. Κάθε ιδέα που θα μπορούσε να συζητηθεί και δεν ανήκε στην αριστερή ιδεοληψία.
Όσο για τις προτάσεις του κυρίου Τριανταφυλλίδη, έχουν διατυπωθεί εδώ και καιρό, από πολλούς νοήμονες ανθρώπους που θέλουν να δουν ένα ανεξάρτητο ελληνικό σχολείο, απαλλαγμένο από τον κρατισμό και την κηδεμονία της μετριότητας. Μόνο που ο γόνιμος διάλογος και η επιδίωξη κάθε ωφέλιμου αποτελέσματος από αυτό έχουν υπονομευθεί εδώ και πολύ καιρό από τον ακραίο συντηρητισμό των ίδιων των ανθρώπων που σήμερα θυμήθηκαν να τον επαναφέρουν υπό τη δική τους κηδεμονία.
Είναι αργά τώρα, σύντροφοι. Μόνοι σας μπαίνετε τώρα στις φυλακές που χτίζατε τόσο πρόθυμα για δεκαετίες…
