Του Δημήτρη Καμπουράκη
Η σύγκριση της εικόνας είναι καταλυτική: Ο Κυριάκος κάθεται σταυροπόδι στο σαλόνι και πίνει τον καφέ που του έφτιαξε η σκλάβα-Μαρέβα πετώντας μάλιστα την στάχτη του τσιγάρου του στο πάτωμα, ενώ ο Τσίπρας φορώντας ολόσωμη ποδιά και φακιόλι στο κεφάλι, στριφογυρίζει από δωμάτιο σε δωμάτιο σφουγγαρίζοντας με το ένα χέρι και ξεσκονίζοντας με το άλλο.
Όσο προχωρά δε η μέρα, τα πράγματα γίνονται χειρότερα: Ο Κυριάκος, φορώντας το κοστούμι του πάει στο καφενείο να πιει τσίπουρα με τους φίλους του, αφήνοντας την Μαρέβα να καταγίνεται στην κουζίνα πετσοκόβοντας συκωταριές για να τηγανίσει και αγγουροντομάτες για να φτιάξει σαλάτες στον πάτερ φαμίλια. Την ίδια στιγμή, ο Αλέξης στήνει σιδερώστρα και κουβαλάει τον μπόγο με τα πλυμένα που πρέπει να σιδερωθούν, ενώ παραλλήλως πετάει στο μπλέντερ αχλάδια και μήλα για να φτιάξει την φρουτόκρεμα των παιδιών, να ναι έτοιμη μόλις ξυπνήσουν.
Το μεσημέρι, ο Κυριάκος επιστρέφει δύσθυμος στο σπίτι γιατί έχασε στην πρέφα, κάθεται αμέσως στο στρωμένο τραπέζι, τρώει αμίλητος, ρίχνει δυο Χριστοπαναγίες γιατί η Μαρέβα έσφαλε στο αλάτι, μετά σηκώνεται, πετάει την πετσέτα μέσα στο πιάτο με τις σάλτσες, λέει ένα «μην ακούσω τσιμουδιά» και πάει για ύπνο. Την ίδια ώρα, ο Αλέξης κάθεται χαρούμενος με την οικογένεια του να φάνε το φαγητό που μαγείρεψε, συζητούν με την Περιστέρα και τα παιδιά για την παγκόσμια επανάσταση και τον σοσιαλισμό, ενώ μόλις τελειώσουν, παίρνει ο καθένας το πιάτο του και το πάει ήσυχα-ήσυχα και συμμετοχικά στον νεροχύτη, για να το βάλει ο μπαμπάς το απόγευμα στο πλυντήριο πιάτων.
Ας μην περιγράψω τι γίνεται στα δυο σπίτια (στο δεξιό και στο αριστερό) ως το βράδυ διότι θα σας πιάσει απελπισία. Το Δεξιό είναι το βασίλειο του τρόμου, του σεξισμού, της πατριαρχίας και του κοτζαμπασισμού, ενώ το αριστερό σπίτι είναι ο παράδεισος της ισότητας, της συνεννόησης, της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας. (Στα Πασοκικά, στα ΚΚΕδίστικα και στα Λεβεντονοικοκυριά έχω ένα κενό τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά δεν είναι του παρόντος.) Βεβαίως και να αποφύγω εγώ την περιγραφή του δεξιού νοικοκυριού, την έκανε με γλαφυρό τρόπο ο ίδιος ο Κυριάκος, όταν του ξέφυγε (πάλι) η φοβερή και φρικαλέα φράση πως έχει επίγνωση ότι σε τούτη τη χώρα, τις περισσότερες δουλειές στο σπίτι τις κάνουν οι γυναίκες.
Μα είπε τέτοιο πράγμα; Ντροπή. Αίσχος. Μα καλά, δεν μπορεί κι αυτός να κρατήσει το στόμα του κλειστό; Κι έτσι αποκάλυψε άθελα του «το συντηρητικό υπόστρωμα και την αντιδραστική αντίληψη της ΝΔ» όπως ευστόχως είπε και ο Ηλιόπουλος. Ποιος είναι αυτός ο Ηλιόπουλος; Μα ο υποψήφιος του Σύριζα στον δήμο Αθηναίων, θα μας τρελάνετε τώρα παριστάνοντας πως δεν τον ξέρετε; Το ίδιο τουίταρε και ο Λάμπρου, ο συνομιλητής των πυρήνων της φωτιάς στον Κορυδαλλό. Οι οποίοι πυρήνες προφανώς μοιράζουν ισότιμα ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες το καθάρισμα των πιστολιών για τις ληστείες και την κατασκευή μολότοφ και εκρηκτικών.
Αυτά κάνει ο Κυριάκος και θα τις χάσει τις εκλογές. Διότι έχει μείνει πίσω και δεν ξέρει ότι πλέον καθ' άπασα την ελληνική επικράτεια, οι άντρες και οι γυναίκες έχουν χωρίσει στα ίσα τις δουλειές του σπιτιού. Κι αν σε κάποια νοικοκυριά γίνονται ακόμα τέτοια σεξιστικά αίσχη, είναι στα δεξιά νεοφιλελεύθερα νοικοκυριά. Στα αριστερά-προοδευτική συμμαχία νοικοκυριά, επικρατεί πλήρης ισότητα ακόμα και στο μικρότερο χωριό. Όπως ακριβώς συνέβαινε παλιότερα και με τα σκουπίδια, που οι αντιμνημονιακοί τα μάζευαν καλύτερα από τους μνημονιακούς κι έπειτα πήξαμε στο σκουπιδαριό.
Υ.Γ. Με κάτι τέτοια σαχλά, πάνε να πάρουν εκλογές; Μου θυμίζουν τον Καραμανλή το 2009, που ενώ ο Παπανδρέου έτρεχε με δέκα μονάδες διαφορά, αυτός φώναζε προεκλογικά ότι είναι προσβολή το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» που είχε πει ο Γιώργος (άλλος κι αυτός) σε μια συνέντευξη, διότι δήθεν έλεγε τους μισούς Έλληνες βάρβαρους. Και μετά ήρθαν οι μέλισσες…
