Είναι γνωστός ο αγώνας που έδωσε ο πυρηνικός φυσικός, αντιφρονών και υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο νομπελίστας Αντρέι Ντμίτριεβιτς Σάχαροφ (1921-1989), αλλά και οι διώξεις που υπέστη από το σοβιετικό καθεστώς.
Όταν ο Σάχαροφ, μαζί με την σύζυγό του Γιλένα Μόνερ, εκτοπίστηκαν στην πόλη Γκόρκι, νυν Νίζνι Νόβγκοροντ, κήρυξε απεργία πείνας, για να διαμαρτυρηθεί για την πλήρη απομόνωση και την άγρυπνη παρακολούθηση από την ΚΑ.ΓΚΕ.ΜΠΕ., το καθεστώς τον πήγαινε στο τοπικό νοσοκομείο «Σεμάσκο».
Στο νοσοκομείο αυτό ένας γιατρός, πρόδωσε τον όρκο του Ιπποκράτη και συμμετείχε στην βίαιη και παρά την θέληση του ασθενή σίτιση του Σάχαροφ, λέγοντας μάλιστα τα λόγια: «Αντρέι Ντμίτριεβιτς, δεν θα σας αφήσουμε να πεθάνετε, ανάπηρο, όμως, θα σας κάνουμε».
Αξίζει να σημειωθεί πως τέτοια λόγια δεν τόλμησαν να εκστομίσουν άνθρωποι που προτιμούσαν να κοιτάζουν τα αστέρια όχι στον ουρανό, μα στις επωμίδες τους, αλλά ένας άνθρωπος που φορούσε λευκή ποδιά και είχε ορκιστεί να προστατεύει την υγεία και την ζωή των συνανθρώπων του.
Ας δούμε πως περιγράφει αυτό το περιστατικό ο Αντρέι Σάχαροφ στα απομνημονεύματά του, όπως αυτά δημοσιεύτηκαν στην περιοδικό «Ζνάμια» το 1990.
«Στις 11 Μαΐου, πριν την αναγκαστική σίτιση, μου έκαναν μία ένεση με άγνωστη ουσία στο πόδι. Έχασα τις αισθήσεις μου. Όταν συνήλθα, οι νοσοκόμοι ήταν... στον τοίχο. Έβλεπαν τις φιγούρες τους παραμορφωμένες, τσακισμένες. Αυτή η οπτική παραίσθηση είναι χαρακτηριστική του εγκεφαλικού επεισοδίου...Όποιος διαβάσει το σημείωμα που έγραψα στις 20 Μαΐου θα δει πως τα γράμματά μου θα καταλάβει πως το χέρι μου έτρεμε, τα γράμματα είναι παράξενα και μάλιστα σε πολλές λέξεις επαναλαμβάνεται το ίδιο γράμμα (χέερι κ.λπ.). Είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα του εγκεφαλικού, το οποίο είναι αντικειμενικό και αποτελεί τεκμήριο.
Στις 25-27 Μαΐου, εφάρμοσαν μία πολύ πιο βασανιστική και βάρβαρη μέθοδο.. Μου έβαλαν ένα σφιγκτήρα και έτσι μπορούσα να αναπνεύσω μόνο από το στόμα. Όταν άνοιγα το στόμα μου για να αναπνεύσω, έχωναν στο στόμα μου ένα κουτάλι με εκείνο το μείγμα που έπρεπε να με σιτίζουν. Μερικές φορές χρησιμοποιούσαν ένα εργαλείο για να μου ανοίξουν στο στόμα, το οποίο στερέωναν στα ανοιχτές μου σιαγώνες.
Συζητώντας μαζί μου ο αρχίατρος Ο. Α. Ομπουχόφ, είπε: «Να πεθάνετε δεν σας αφήσουμε. Θα ορίσω μία ομάδα γυναικών για την σίτιση με σφιγκτήρα, έχουμε και άλλα πράγματα. Θα μετατραπείτε έτσι σε ένα αδύναμο ανάπηρο» (κάποιος από τους γιατρούς πρόσθεσε: «Δεν θα μπορείτε να φορέσετε το παντελόνι σας»). Ο Ομπουχόφ μου έδωσε να καταλάβω πως μία τέτοια κατάληξη βόλευε απολύτως την ΚΑ.ΓΚΕ.ΜΠΕ.
Όλα όσα μου συνέβησαν στο περιφερειακό νοσοκομείο του Γκόγκι το καλοκαίρι του 1984 θυμίζουν το περιβόητο μυθιστόρημα - αντιουτοπία του Όργουελ, ο τίτλος του οποίου είναι «1984».
Στο βιβλίο και στην ζωή, οι βασανιστές επεδίωκαν την προδοσία της αγαπημένης. Εκείνο τον ρόλο, τον οποίο στο βιβλίο του Όργουελ έπαιζε το κλουβί με τα ποντίκια, στην ζωή είχε η ασθένεια Πάρκινσον».
Για το ίδιο περιστατικό, η Γιλένα Μπόνερ, σύζυγος και σύντροφος του Σάχαροφ, σημειώνει στα απομνημονεύματά της:
«Για την γυναικεία ομάδα πρέπει να μιλήσω με περισσότερες λεπτομέρειες, να πω όλα όσα μου διηγήθηκε ο Αντρέι γι’ αυτές. Ήταν μερικές γεροδεμένες, μεγαλόσωμες γυναίκες. Ήταν οι ίδιες που προσπάθησαν να τον σιτίσουν βίαια και την προηγούμενη χρονιά. Επικεφαλής τους ήταν μία εξίσου δυνατή και μεγαλόσωμη γιατρός. Τον ξάπλωναν και τον έδεναν στο κρεβάτι. Όλη αυτή η δυσάρεστη και αντιαισθητική κατάσταση, γινόταν ψυχολογικά ακόμη πιο δυσβάσταχτη, εξαιτίας του γεγονότος πως ήταν γυναίκες. Ο Αντρέι θεωρούσε πως επίτηδες έβαζαν γυναίκες, για να τον βασανίζουν περισσότερο. Το ίδιο, χωρίς να ντρέπεται, έλεγε και ο Ομπουχόφ, όταν το καλοκαίρι του 1984 απειλούσε να τον Αντρέι, ο οποίος είχε ήδη σταματήσει την απεργία πείνας, αλλά ζητούσε να τον καλέσουν στο δικαστήριο ως μάρτυρα και, τελικά, του έδωσαν εξιτήριο από το νοσοκομείο, το οποίο είχαν μετατρέψει, ειδικά γι’ αυτόν, σε φυλακή.
Ο Ομπουχόφ είχε πει: «Κοιτάξτε, Αντρέι Ντμίτριεβιτς, θα σας ξαναστείλω την γυναικεία ομάδα».
Το ίδιο έγινε και το 1984, όταν ο Ομπουχόφ, έχοντας λησμονήσει εντελώς πως είναι γιατρός, έδινε στον Αντρέι βιβλία για την νόσο του Πάρκινσον ειδικά, όπου υπήρχαν περιγραφές των βαριών επιπτώσεων αυτής της ασθένειας και του έλεγε: «Να πεθάνετε, δεν θα σας αφήσουμε. Θα είστε, όμως, σε τέτοια κατάσταση που δεν θα μπορείτε να κουμπώσετε το παντελόνι σας».
Εκτός από αυτό, ο Αντρέι πιστεύει, αν και δεν μπορεί να το αποδείξει, πως υπήρξαν περίοδοι, όχι όλο το διάστημα της παραμονής του στα χέρια αυτών των ψευτογιατρών, που χρησιμοποιούσαν πάνω τους κάποιες ψυχοτρόπες ουσίες, οι οποίες προκαλούσαν υπνηλία, ένα ψυχικό κενό, μείωση των βουλητικών ικανοτήτων και πεισιθανάτια διάθεση. Ο Αντρέι, τελείωσε την αφήγησή του με την φράση: «Οι γιατροί μου, είναι οι Μένγκελε της εποχής μας».
Ο αρχίατρος Ο. Α. Ομπουχόφ, εκτός από τα βασανιστήρια που έδωσε εντολή να γίνουν και στα οποία συμμετείχε, ως επικεφαλής ο ίδιος, έλαβε μέρος και στην δημιουργία διαφόρων προπαγανδιστικών ταινιών που γύρισε η ΚΑ.ΓΜΕ.ΜΠΕ για τον Αντρέι Σάχαροφ και προβλήθηκαν μόνο στην Δύση, προκειμένου να αποκτήσουν επιχειρήματα οι κατά τόπους υποστηρικτές και απολογητές του κομμουνιστικού καθεστώτος. Αξίζει να σημειωθεί πως οι ταινίες γυρίστηκαν μέσα στο νοσοκομείο, χωρίς να το γνωρίζει ο Σάχαροφ, με κρυμμένες κάμερες, πράγμα που παραβίαζε ένα ακόμη από τα δικαιώματα του ασθενή.
Ο Ο .Α. Ομπουχόφ, ολοκλήρωσε την γήινη διαδρομή του, χωρίς ποτέ να κληθεί να δώσει λόγο για τις πράξεις του, οι οποίες ατίμασαν τη θέση και το ρόλο του γιατρού σε μία κοινωνία. Απεναντίας, πέθανε ως μέλος του κόμματος «Ενιαία Ρωσία» του σημερινού κυβερνώντος κόμματος της Ρωσίας, έχοντας, προηγουμένως τιμηθεί με διάφορα μετάλλια ως «Επίτιμος δημότης του Νίζνι Νόβγκοροντ», «Επίτιμος δημότης της περιφέρειας του Νίζνι Νόβγκοροντ» κ.ά.
Μπορείτε να δείτε μια βίντεο-βιογραφία του Αντρέι Σάχαροφ εδώ.
Άλλες δημοσιεύσεις για τον Αντρέι Σάχαροφ, εδώ
