Κινήσεις οι οποίες θα την οδηγήσουν ακόμη πιο μακριά από την Δύση και πάντως θα μεγαλώσουν την καχυποψία με την Ουάσιγκτον και την Ευρώπη φαίνεται ότι μεθοδεύει η Άγκυρα στην επιδίωξή της να αποκτήσει πλήρη αυτονομία σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς και σε αμυντική τεχνολογία.
Μια επιλογή η οποία φαίνεται ότι εξυπηρετεί τον μεγαλοϊδεατισμό του Τ. Ερντογάν αλλά προσπαθεί να απαντήσει και στα προβλήματα που προκαλούν στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία, τα εμπάργκο και οι κυρώσεις, που επιβάλλονται από το εξωτερικό.
Εξάλλου ένα από τα κίνητρα που οδήγησαν τον Ταγίπ Ερντογάν πριν 15 περίπου χρόνια να ξεκινήσει το μεγάλο σχέδιο οικοδόμησης τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας ήταν η δυσάρεστη ανάμνηση του εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί από τις ΗΠΑ μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Η Άγκυρα, ενώ είναι σε εξέλιξη χωρίς σημάδια αποκλιμάκωσης η κρίση με τις ΗΠΑ για τους ρωσικούς πυραύλους S-400 και μεσολαβεί η απόφαση της Ουάσιγκτον για επιβολή πρόσθετων κυρώσεων βάσει της νομοθεσίας CAATSA, αναζητεί σύμφωνα με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Bloomberg αμυντική συνεργασία με το Πακιστάν που θα της ανοίξει τον δρόμο στην κινεζική αμυντική τεχνολογία.
Επίσης δεν πρέπει να υποτιμηθούν οι πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν από ισότοπο που ελέγχεται από τους Γκιουλενιστές, αλλά συνήθως διαθέτει καλή ενημέρωση, ότι το περίφημο «διαστημικό πρόγραμμα» που εξήγγειλε πριν μερικές εβδομάδες ο κ. Ερντογάν μπορεί να αποτελεί συγκαλυμμένο τρόπο για απόκτηση τεχνολογίας κατασκευής βαλλιστικών πυραύλων από την Τουρκία.
Την περασμένη Τρίτη συνεδρίασε υπό την προεδρία του Τ. Ερντογαν στην Άγκυρα, η διεύθυνση Τουρκικών Αμυντικών Βιομηχανιών και η ανακοίνωση που εκδόθηκε αποκαλύπτει την αγωνία της Τουρκίας από τις συνέπειες που θα έχουν οι κυρώσεις στην Αμυντική Βιομηχανία της.
«Η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει στοχοποιηθεί με εμπάργκο τόσο φανερά όσο και συγκεκαλυμμένα», ανέφερε η Προεδρία αμυντικών βιομηχανιών της Τουρκίας σε γραπτή δήλωσή της. Και προσέθετε ότι «η Τουρκία θα συνεχίσει προς το στόχο της για μια πλήρως ανεξάρτητη αμυντική βιομηχανία με την αποφασιστικότητά της να σχεδιάσει, να αναπτύξει και να παράγει εθνικά και εγχώρια συστήματα και τεχνολογίες και στο πλαίσιο αυτό, αποφασίστηκαν διάφορα προγράμματα για συστήματα επικοινωνίας και πληροφοριών, πυρομαχικά και πυραύλους, διάφορες πλατφόρμες, εκσυγχρονισμό και νέες τεχνολογίες».
Την επόμενη ημέρα ο Τούρκος υπουργός αρμόδιος για θέματα Αμυντικής Βιομηχανίας Ισμαήλ Ντεμίρ προσπάθησε σε συνέντευξη του να στείλει καθησυχαστικά μηνύματα δηλώνοντας ότι οι κυρώσεις των ΗΠΑ δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα και ότι η Τουρκία «σκοπεύει να εφαρμόσει τη δική της ανεξάρτητη πολιτική και στα θέματα που αφορούν την ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας και της άμυνας». Και προσέθεσε, ρίχνοντας έτσι λάδι στην φωτιά ότι οι «διαβουλεύσεις με την Ρωσική Ομοσπονδία για την απόκτηση και δεύτερης παρτίδας των ρωσικών πυραύλων S400 συνεχίζονται...».
Όμως δεν είναι μόνο η Ρωσία στην οποία στρέφεται η Τουρκία για εξοπλισμούς.
Το Bloomberg με δημοσίευμα του επικαλείται συνάντηση εκπροσώπων της τουρκικής και πακιστανικής κυβέρνησης τον Ιανουάριο για συνεργασία για την ανάπτυξη και κατασκευή στρατιωτικού υλικού και αυτή η συνεργασία την οποία επιδιώκει η Τουρκία με έμφαση στην κατασκευή πολεμικών αεροσκαφών και πυραύλων με το Πακιστάν μπορεί να αποτελέσει το συνδετικό κρίκο που μπορεί να της δώσει πρόσβαση στην αμυντική τεχνολογία της Κίνας.
Το Πακιστάν κατασκευάζει τα μαχητικά αεροσκάφη JF17 με την Κίνα και ο βαλλιστικός πύραυλος Shaheen λέγεται ότι έχει προσαρμοστεί σε κινεζικά σχέδια. Σύμφωνα με την δημοσίευμα που επικαλείται αξιόπιστες πηγές, το Πακιστάν που είναι πυρηνική δύναμη θα συνεργασθεί πιθανότατα στην κατασκευή του προγράμματος πυραυλικής άμυνας μεγάλης εμβέλειας Siper και του μαχητικού αεροσκάφους TF-X. Οι πηγές του Bloomberg δεν ανέφεραν εάν οι συνομιλίες έχουν φτάσει στο σημείο να ζητήσουν τη συγκατάθεση του Πεκίνου για να μοιραστούν την κινεζική αμυντική τεχνολογία με την Τουρκία.
Η προσπάθεια της Τουρκίας να αποκτήσει πρόσβαση μέσω Πακιστάν σε κινεζική αμυντική τεχνολογία θα βαρύνει ακόμη περισσότερο το κλίμα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.
Ο στενός συνεργάτης του Τ. Ερτνογάν και εκπρόσωπος της Προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν, σε συνέντευξη του την περασμένη Τρίτη έσπευσε να «μαζέψει» την δήλωση του Χ. Ακάρ, ο οποίος είχε προτείνει «φόρμουλα Κρήτης» όπως την ονομάζει για τους S-400 δηλαδή την φύλαξη τους, αλλά και ενεργοποίηση τους, όπως είχε πει εφόσον απαιτηθεί.
Αυτό είχε ερμηνευθεί ως ένα ακόμη βήμα πίσω της Άγκυρας προκειμένου να πεισθεί η κυβέρνηση Μπάιντεν να μαλακώσει τη στάση της. Όταν η Άγκυρα διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει αλλαγή στάσης τότε ο Ι. Καλίν υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι παρερμηνεύθηκε ο Χ. Ακάρ και «τέτοια φόρμουλα δεν περιλαμβάνεται στην ατζέντα της Τουρκίας»
Επανέλαβε ότι η Τουρκία είχε προσπαθήσει να αγοράσει Patriot αλλά οι αμερικάνικες προτάσεις δεν ήταν ικανοποιητικές και έτσι η Τουρκία «έδειξε ότι έχει εναλλακτικές και παρέλαβε τους S400 και δεν πρόκειται να υποχωρήσει από αυτή την απόφαση» προσθέτοντας ότι οι S400 δεν αποτελούν απειλή για το αμυντικό σύστημα του ΝΑΤΟ.
Στις εναλλακτικές της Τουρκίας προφανώς συμπεριλαμβάνονται και τα σχέδια για ανάπτυξη εγχώριων πυραυλικών συστημάτων.
Όπως είχε αποκαλύψει η ιστοσελίδα nordicmonitor.com που πρόσκειται σε Γκιουλενιστες φυγάδες στην Ευρώπη, ο δηλωμένος στόχος του Ερντογάν, εδώ και χρόνια, δηλαδή η ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, είναι αυτό που κρύβεται πίσω από το Διαστημικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε πριν λίγες εβδομάδες ο Τ. Ερντογάν.
Ήδη από το 2012 ο πρόεδρος του Συμβουλίου Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας της Τουρκίας (TÜBİTAK) είχε ανακοινώσει ότι ο τότε πρωθυπουργός Ερντογάν τους ζήτησε να αρχίσουν να αναπτύσσουν πυραύλους με εμβέλεια 2.500 χιλιομέτρων και η αρμόδια διεύθυνση για τις Αμυντικές Βιομηχανίες SSM είχε αποκαλύψει ότι είχαν ξεκινήσει τέτοιες προσπάθειες.
