Του Δημήτρη Καμπουράκη
Επειδή το χωριό μου είναι κοντά, όταν έμαθα ότι ο Κυριάκος θα πάει στην Κίσσαμο για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, έκανα τη βόλτα μου για να κόψω κίνηση, κατά το κοινώς λεγόμενο. Στις ίδιες περιοχές άλλωστε (λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα) ήταν και ο Αλέξης δυο βδομάδες νωρίτερα, προσπαθώντας να πείσει τους Κολυμπαριανούς να γραφτούν στο Σύριζα.
Είδα πολύ κόσμο στην Κίσσαμο. Δεν πήγαν όλοι για τον Κυριάκο, ήταν και η παρέλαση των παιδιών που πάντα συγκεντρώνει γονείς και συγγενείς για να τα καμαρώσουν. Δεν υπήρχαν όμως μεταφερόμενοι οπαδοί, αυτό μπορώ να το πιστοποιήσω διότι γνωρίζω τον κόσμο της περιοχής και ξέρω πούθε κρατάει η σκούφια καθενός. Ούτε ο Τσίπρας είχε μεταφερόμενους στις συγκεντρώσεις του στην περιοχή. Αμφότεροι συνάντησαν μόνο τους ντόπιους κατοίκους, περιστοιχισμένοι μόνο από τους συνήθεις κομματικούς και κυβερνητικούς (πρώην και νυν) υπόπτους, που ακολουθούν πάντα τους αρχηγούς ακόμα κι αν πάνε στην τουαλέτα που λέει ο λόγος.
Στην Κίσσαμο ο Σύριζα ήρθε πρώτος στις εκλογές με σχεδόν τρεις μονάδες διαφορά από την ΝΔ. Όμως είναι ολοφάνερο ότι η πολιτική εμβέλεια του Κυριάκου ξεπερνά το εκλογικό αποτέλεσμα που τον έκανε πρωθυπουργό. Το είδα με τα μάτια μου, όταν διαπίστωσα ότι ακόμα κι εκείνοι που ολοφάνερα δεν τον είχαν ψηφίσει κι έτυχαν στον δρόμο του, τον αντιμετώπισαν με καλοσυνάτη διάθεση και με μια ενδόμυχη ελπίδα, που πολύ απέχει από τις μανιασμένες αντιδράσεις της ηγεσίας του Σύριζα.
Αυτό το «τέρμα οι ευγένειες» του Τσίπρα, διόλου δεν αντανακλάται στις αντιδράσεις της μεγάλης μάζας των ίδιων των ψηφοφόρων του Σύριζα. Οι άνθρωποι μπορεί να μην επέλεξαν τον Κυριάκο για να τον ψηφίσουν, συνεχίζουν όμως ακόμα να τον «μετράνε», σε αντίθεση με τους ηγέτες τους που έχουν ήδη προαποφασίσει ότι μας κυβερνά ένας ακροδεξιός νεοφιλελεύθερος (κι ας είναι ασυμβίβαστα αυτά τα δυο). Ξέρετε τι έλεγαν εκεί στην Κίσσαμο όσοι δεν έτρεξαν να τον χαιρετήσουν, αλλά έμειναν διακριτικά σε απόσταση; «Για να δούμε τι θα κάμει κι αυτός». Έχει μια διαφορά από την στάση του Αλέξη, έτσι;
Θα μου πείτε ότι βρισκόταν στην πατρίδα του και είναι αναμενόμενο οι ντόπιοι να είναι πιο ευνοϊκά διατεθειμένοι απέναντι του. Ναι, αλλά είναι και κάστρο του Σύριζα η περιοχή, άλλωστε ουδείς προφήτης στον τόπο του. Στο κάτω-κάτω, ανεξάρτητα τι ψήφισαν οι άνθρωποι, μπαίνουν κάθε μέρα σ' αυτό τον θανατηφόρο Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης (τον περιβόητο ΒΟΑΚ), οπότε η προοπτική να φτιαχτεί επιτέλους αυτό το έργο (για το οποίο έχει δεσμευτεί προσωπικά ο πρωθυπουργός) τους ενώνει όλους ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης.
Δεν τα γράφω αυτά για να δείξω ότι κάτι έχει αλλάξει από τις εκλογές. Όλα τα ίδια είναι. Αυτό που κυρίως θέλω να επισημάνω, είναι η απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στους οπαδούς του Σύριζα και στην ηγεσία του, αναφορικά με το πρόσωπο του Κυριάκου. Δεν ξέρω πως θα είναι η κατάσταση σε ένα ή δύο χρόνια, πάντως σήμερα σε άλλο μήκος κύματος είναι ο Αλέξης και σε άλλο οι οπαδοί του. Φαίνεται αυτό άλλωστε και στις δημοσκοπήσεις. Κι αυτό ξέρετε, είναι δίκοπο μαχαίρι. Ας το προσέξουν εκεί στην Κουμουνδούρου.