Από τα μάτια των αντιεξουσιαστών και αριστερών φοιτητών, τρέχουν ακόμη δάκρυα για την εκκένωση παραμονή της πρωτοχρονιάς, της κατάληψης του Βιολογικού στο ΑΠΘ, έπειτα από 34 χρόνια. Έκαναν «παρεμβάσεις», τύπωσαν αφίσες και τρικάκια με απειλές προς τον πρύτανη ο οποίος τόλμησε να ονειρευτεί μια βιβλιοθήκη για τους φοιτητές του Πανεπιστημίου στο χώρο που μπερδεύονταν οι μπούρδες περί εναλλακτικού μοντέλου λειτουργίας των πανεπιστημιακών χώρων με αντιδημοκρατικές συμπεριφορές. Τόσες μέρες που σκοτώνονται άμαχοι από τον… ιμπεριαλισμό ούτε μια χειρόγραφη αφισούλα δεν έβαλαν στα στέκια τους φοιτητές και αριστεριστές.
Ούτε για το ονόρε της αριστερής ψυχής και της αλληλεγγύης στους λαούς.
Στο ΑΠΘ συγκεκριμένα όπως έγινε γνωστό φοιτούν περίπου 100 φοιτητές και φοιτήτριες από την Ουκρανία. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου, ο κ. Νίκος Παπαϊωάννου βγήκε πάλι μπροστά με κότσια και ενσυναίσθηση. Εισηγήθηκε, και η πρόταση του έγινε ομόφωνα δεκτή, να «υιοθετηθούν» οι 100 προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές από το ΑΠΘ. Με χρήματα από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας ( ΕΛΚΕ ΑΠΘ) να καλυφθούν τα άμεσα έξοδα διαμονής και η αγορά ειδών πρώτης ανάγκης. Μέχρι να δουν τι θα γίνει με τις οικογένειες τους που βρίσκονται στη δίνη του πολέμου. Επιπλέον στο ΑΠΘ οι πανεπιστημιακοί καθηγητές αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για στήριξη και με ίδιους πόρους των Ουκρανών φοιτητών. Ο πρύτανης Παπαϊωάννου δεν επιδιώκει την ησυχία και τη βολή του, όπως την εξασφάλιζαν και εξασφαλίζουν ομόλογοί του.
Αγωνίζεται να βρει τις ρωγμές στο αρρωστημένο κατεστημένο των ελληνικών πανεπιστημίων. Δια του υποδείγματος και του παραδείγματος του. Αντί να λουφάξει για να γλιτώσει τις μακάβριες απειλές ότι «άνοιξε τον τάφο του» και θα τον βρουν θαμμένο κάτω από τα μπάζα της κατάληψης στο «Στέκι το Βιολογικό» ο πρύτανης επιμένει σε ό,τι θεωρεί αυτονόητο.
«Παρακολουθούμε συγκλονισμένοι να εξελίσσεται μία ανθρωπιστική κρίση, ως αποτέλεσμα μίας παράλογης εισβολής και καταπάτησης του Διεθνούς Δικαίου. Δεν μπορούμε όμως να παρακολουθούμε μένοντας άπραγοι, οφείλουμε εμπράκτως να δείξουμε την αλληλεγγύη μας -ο καθένας όπως μπορεί και με όποια μέσα διαθέτει- και να σταθούμε δίπλα στα μέλη της οικογένειας του Αριστοτελείου που υποφέρουν από τις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία» ανέφερε μιλώντας για την πρωτοβουλία του ΑΠΘ.
Ανέγνωσε όμως την προσφορά από την ανάποδη.
Οι φοιτητές που «υιοθετούνται» στη χειρότερη στιγμή για τις οικογένειες και την πατρίδα τους, όπως είπε «είναι οι μελλοντικοί πρεσβευτές» της ελληνικής παιδείας και «η ζωντανή γέφυρα του πολιτισμού του ΑΠΘ».
Άξιος.
