Αν υπάρχει ένα θέμα στο οποίο είναι σύμφωνο το 99,99% των Ελλήνων, είναι αυτό της επιτυχίας του ψηφιακού μετασχηματισμού μέρους των υπηρεσιών, που προσφέρει το Δημόσιο στους πολίτες. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στις εφαρμογές, που σχεδιάστηκαν πάνω σε λευκό χαρτί, όπως ήταν οι εφαρμογές των εμβολιασμών και των self-tests.
Αναφερόμαστε στο σύνολο των διαδικασιών που ενοποιούνται, που ψηφιοποιούνται και που επιτρέπουν πλέον στους πολίτες να μη δαπανούν χρόνο και φαιά ουσία, στις γνωστές σε όλους μας, ουρές του Δημοσίου. Σε ένα παλαιότερο άρθρο με τίτλο: «Κάν' το όπως ο Πιερρακάκης: Η εκθετική αύξηση της χρήσης των web services», είχαμε περιγράψει με ποσοτικοποιημένο τρόπο την επιτυχημένη διείσδυση των ψηφιακών υπηρεσιών του ευρύτερου δημοσίου τομέα στη ζωή μας και τις ανθρωποώρες που έχουν κερδηθεί.
Απόδειξη της πλήρους επιτυχίας της κυβέρνησης και αναγνώριση του έργου του υπουργού Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκου Πιερρακάκη, αποτελεί η εκλογή του, στη θέση του προέδρου του Global Strategy Group, από το Συμβούλιο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ).
Οπότε οι φωνές από την πλευρά του Σύριζα περί «τεχνοφασισμού» και από την πλευρά του κόμματος Βαρουφάκη περί «τεχνοφεουδαρχίας», δεν μπορεί παρά να ηχούν παράφωνα στα αυτιά των πολιτών, που έχουν ωφεληθεί από τις αλλαγές του ψηφιακού μετασχηματισμού στην καθημερινή ζωή τους.
Αυτούς τους βαρύγδουπους όρους χρησιμοποιεί η αριστερά για να υπονομεύσει το έργο της κυβέρνησης και να το απαξιώσει στα μάτια της κοινωνίας. Πίσω από τον «φασισμό» και τη «φεουδαρχία» της τεχνολογίας, που καταγγέλλει η αριστερά, κρύβεται μια άλλη λέξη από «Φ». Και αυτή η λέξη είναι η «φοβία». Και πιο συγκεκριμένα, η «τεχνοφοβία» της αριστεράς, μπροστά στην πρόοδο.
Η αριστερά φοβάται τον εκδημοκρατισμό της ζωής μας, που επιταχύνεται από την τεχνολογία. Για τεχνοφασισμό είχε καταγγείλει ο Σύριζα την ηλεκτρονική ψηφοφορία για την εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης των ΑΕΙ της χώρας.
Όλοι θυμόμαστε, ότι σε εκείνες τις διαδικασίες είχε συμμετάσχει πάνω από το 75-95% όσων είχαν δικαίωμα ψήφου, διότι απουσίαζαν οι πάσης φύσεως τραμπουκισμοί και εκβιασμοί. Με την ψηφιακή ψηφοφορία ξεπερνιόντουσαν άπαξ δια παντός, τα φαινόμενα της βίαιης παρεμπόδισης της ψηφοφορίας με κάλπη, της τραμπούκικης κατάλυσης της νομιμότητας, του κτισίματος των καθηγητών και οι υπόλοιπες μορφές των πανεπιστημιακών «δημοκρατικών» αγώνων.
Τεχνοφασισμό, χαρακτήρισε ο Σύριζα και την εισβολή της ψηφιακής τεχνολογίας στο «άβατο» των εκλογικών διαδικασιών στα σωματεία και στα συνδικάτα.
Το γεγονός ότι τα μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων θα συμμετέχουν δημοκρατικά, ελεύθερα και πλειοψηφικά στις εκλογές για τις διοικήσεις των σωματείων, αποκαθηλώνοντας τις στημένες διαδικασίες και τους επαγγελματίες συνδικαλιστικούς εκπροσώπους, είναι τεχνοφασισμός, σύμφωνα με τον Σύριζα. Τεχνοφασισμός κατά τον Σύριζα, είναι και η τηλε-εκπαίδευση και η τηλε-εργασία.
Κατηγορεί ο Σύριζα την ψηφιακή τεχνολογία, που δίνει περισσότερες ευκαιρίες, που προσφέρει περισσότερες δυνατότητες, που ανοίγει νέους δρόμους και που συμβάλει στη μείωση των ανισοτήτων σε όλον τον κόσμο.
Κατηγορεί ο Σύριζα την κυβέρνηση, που έχει θέσει σε προτεραιότητα τον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας και το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων. Διότι ως γνωστόν μέσω της ψηφιοποίησης των διαδικασιών, θα φανεί ακόμα περισσότερο η ανάγκη κατάργησης ορισμένων διαδικασιών και μεθόδων, που είναι περιττές. Και η ελάφρυνση των πολιτών και της οικονομίας από το βάρος του Δημοσίου και του κράτους, βάλει ευθέως κατά του έντονου κρατισμού, που διακατέχει την ηγετική ομάδα του Σύριζα.
Τώρα τελευταία, το κόμμα Βαρουφάκη χρησιμοποιεί και τον όρο της Τεχνοφεουδαρχίας. Πρόκειται σύμφωνα με τους εμπνευστές του όρου, περί της «νέας μορφής παγκόσμιου ολοκληρωτισμού, που αφήνει πίσω της την παραδοσιακή μορφή της βίαιης καταστολής και του ωμού ελέγχου των μαζών. Οδηγεί στην απόλυτη εξάρτηση των πολιτών από την τεχνολογία, μέσω της επικείμενης διείσδυσης των μηχανών στην καθημερινή ζωή και η συγχώνευσή τους με το ανθρώπινο σώμα μέσω του γονιδιακού ανασχεδιασμού των ζώντων οργανισμών. Δημιουργώντας έτσι, το νέο διεθνές ασύρματο matrix διαρκούς πρόσβασης, που οδηγεί στον απόλυτο έλεγχο της σκέψης μέσω της αποκωδικοποίησης των εγκεφαλικών και νευρωνικών σημάτων».
Η αριστερά μέσα στην ιδεοληπτική της τρικυμία, ζει το δικό της δράμα στο σύγχρονο Βυσσινόκηπο του Τσέχωφ, όπου οι πρωταγωνιστές αρνούνται να αποδεχθούν την αλλαγή και τη νέα πραγματικότητα, ζώντας με τις μνήμες του παρελθόντος, κλείνοντας τα μάτια στο μέλλον, που έρχεται ταχύτατα κατά πάνω τους.
Η ουσία είναι, ότι ο ψηφιακός μετασχηματισμός οδηγεί όχι μόνο σε λιγότερο, αλλά και σε καλύτερο κράτος. Και αυτό, η αριστερά δεν μπορεί να το συγχωρέσει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
