Του Τάσου Ι. Αβραντίνη
Με κυβερνητική απόφαση, ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε 11% (27% για τους εργαζομένους μέχρι 25 ετών). Ηχήστε οι σάλπιγγες της κοινωνικής πολιτικής...
Οι σοβαροί οικονομολόγοι, πάντως, εφιστούν την προσοχή όχι μόνο στο ορατό αποτέλεσμα ενός μέτρου, αλλά στην αλληλουχία των αόρατων αποτελεσμάτων που ακολουθούν την εφαρμογή του. Στα οικονομικά, η παραβίαση των κανόνων της οικονομίας έχει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα με τα μεγάλα ηθικά παραπτώματα, όπως είναι η οκνηρία, ο έκλυτος βίος, οι καταχρήσεις κ.λπ., η πρώτη αίσθηση είναι ευχάριστη, αλλά οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις είναι ολέθριες.
Όπως θα δούμε παρακάτω, ο κατώτατος μισθός, ανεξάρτητα από τις «φιλάνθρωπες» προθέσεις του, αυξάνει τη φτώχεια, μειώνει την απασχόληση, ειδικά για τους εργαζόμενους χαμηλής ειδίκευσης, τους νέους και τους μειονοτικούς, και οδηγεί σε ύφεση την οικονομία. Πριν από αυτό, να υπενθυμίσω, ωστόσο, ότι σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες -αυτές είναι η Σουηδία, η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Δανία, η Ισλανδία, η Αυστρία και η Ελβετία- δεν υπάρχει κατώτατος μισθός.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ο μέσος όρος της ανεργίας στις ευρωπαϊκές χώρες χωρίς κατώτατο μισθό ήταν το 2018 4,9% έναντι 8,1% των χωρών της ευρωζώνης, 6,7% των χωρών της Ε.Ε. και 18,9% της Ελλάδας (36,8% στους νέους). Ας περάσουμε στις επιπτώσεις του μέτρου:
Στην ελεύθερη αγορά, ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης καθορίζει μια τιμή για την ποσότητα εργασίας που οι επιχειρήσεις θέλουν να χρησιμοποιήσουν. Ο μισθός του εργαζομένου καθορίζεται από την παραγωγικότητά του και τη συμβολή του στη συνολική παραγωγή. Εάν η κυβέρνηση αποφασίζει για οποιονδήποτε λόγο να αυξήσει νομοθετικά τον μισθό του εργαζομένου, θα πρέπει προηγουμένως να ξεκαθαρίσει ποιος θα πληρώσει τη διαφορά.
Οι καταναλωτές, πληρώνοντας ακριβότερα για τα διάφορα προϊόντα; Οι μέτοχοι, εισπράττοντας μικρότερο μέρισμα σε περίπτωση κερδοφορίας της επιχείρησης ή καλούμενοι να καλύψουν με επιπρόσθετα κεφάλαια την οικονομική ζημία που θα προκαλέσει το μέτρο; Οι τράπεζες, δανείζοντας τις επιχειρήσεις με υψηλότερα επιτόκια, αφού το μισθολογικό κόστος θα είναι αυξημένο;
Οι εργαζόμενοι με υψηλότερη ειδίκευση στην επιχείρηση, των οποίων ο μισθός θα μειωθεί για να εξισορροπήσει την αύξηση του μισθού του εργαζόμενου με χαμηλή ειδίκευση; Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση, αποφασίζοντας με νόμο το ύψος του μισθού, ασκεί επιδοματική πολιτική με λεφτά άλλων.
Ακόμη, καθορίζοντας αυθαίρετα τον κατώτατο μισθό σε επίπεδο υψηλότερο από αυτό της αγοράς, η κυβέρνηση καθιστά την εργασία των ανειδίκευτων εργαζομένων ακριβότερη. Το «φιλανθρωπικό» μέτρο στην περίπτωση αυτή θα αυξήσει την ανεργία, καθώς κάποιοι άνεργοι δεν θα είναι σε θέση να βρουν εργασία και κάποιοι εργαζόμενοι χαμηλού ανθρωπίνου κεφαλαίου θα απολυθούν, γιατί η συνεισφορά τους στην παραγωγή θα είναι πλέον ακριβότερη από την αξία του προϊόντος που πρόκειται να παραχθεί.
Η ανεργία θα αυξηθεί και για έναν ακόμη λόγο· η κυβερνητική απόφαση αναμένεται να ανεβάσει το μισθολογικό κόστος 220.000 επιχειρήσεων τουλάχιστον κατά 1,1 δισ. €. Το 15% αυτών είναι πλέον οριακές. Πώς θα αποφύγουν τη χρεοκοπία οι «οριακές» επιχειρήσεις της αγοράς με την υποχρεωτική άνοδο του μισθολογικού κόστους τους;
Εν κατακλείδι, οι συνέπειες από την αύξηση του κατώτατου μισθού θα είναι οδυνηρές για όλους - ακόμη και για τους φαινομενικά ωφελούμενους.
Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο Παρασκευής 1 Φεβρουαρίου
