Οι Φιλελεύθεροι είναι εδώ

Του Γιάννη Ανδρουλάκη*

«Επιτυχία σημαίνει να πηγαίνεις από αποτυχία σε αποτυχία, δίχως να χάνεις τον ενθουσιασμό σου» είχε πει ο μεγάλος Winston Churchill. Επιτυχία είναι να εργάζεσαι πάνω στις ιδέες σου, να συμβάλλεις στην εξέλιξή τους και να πιστεύεις στην αξία τους, προσθέτω.

Στην Ελλάδα, υπήρξαν και υπάρχουν άνθρωποι και συλλογικές προσπάθειες που το κάνουν αυτό με την ίδια πάντα αποτυχία. Επιμένουν όμως. Διασώζουν την κιβωτό των φιλελεύθερων εκσυγχρονιστικών ιδεών για το κράτος, την κοινωνία και την οικονομία, με συνέπεια και σοβαρότητα. Διαμορφώνουν πολιτική πρόταση συμβατή με αυτό που πρεσβεύουν και προσπαθούν με πενιχρά μέσα και με εξαιρετικά περιορισμένη πρόσβαση στον δημόσιο λόγο να πείσουν για την δική τους εκδοχή της αλήθειας τόσο για τις αιτίες της παρακμής της χώρας όσο και για το σχέδιο ανάκαμψης και επανεκκίνησής της.

Είναι άνθρωποι με επάγγελμα και ονοματεπώνυμο. Που η ενασχόλησή τους με τα κοινά πράγματα είναι σε βάρος του προσωπικού τους χρόνου και της δικής τους τσέπης. Που βλέπουν το στραβό να μην ισιώνει και τρελαίνονται. Που, ναι, ενίοτε δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, δεν «αλλάζουν εύκολα πάσες» αλλά δεν κλονίζονται ούτε πτοούνται στην από κοινού υπεράσπιση των ιδεών τους. Που θέλουν να δουν την χώρα να λειτουργεί με τους θεσμικούς και οικονομικούς αυτοματισμούς που προάγουν τις κοινωνίες των ανθρώπων. Που δεν φοβούνται τα ανοιχτά πεδία, τις ίσες ευκαιρίες και την αξιοκρατία. Που αγωνίζονται να κερδίσουν αλλά δεν εισπράττουν ως καταστροφή την αποτυχία. Που δεν έχουν ανάγκη να παρεμβαίνει το κράτος στην πραγμάτωση των προσωπικών τους επιδιώξεων ή στην επίλυση των προσωπικών τους προβλημάτων. Που αγαπούν τον έξω κόσμο και τα ωφέλιμα δάνειά του. Που αγαπούν την διακινδύνευση, τις καλές και πρωτότυπες ιδέες, το επιχειρηματικό κέρδος. Που δεν είναι τελικά τα «τέρατα της κολάσεως του νεοφιλελευθερισμού», όπως με ευκολία αλλά και προστυχιά τους κατηγορούν οι ξεπερασμένοι και οι μέτριοι της αντίπερα όχθης, που αρνείται να εξελιχθεί και συνδιαλεχθεί με τα ρεύματα ιδεών του σύγχρονου κόσμου.

Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν, οι φιλελεύθεροι, με την ευκαιρία της βαθιάς και παρατεταμένης οικονομικής και θεσμικής κρίσης που βιώνει η χώρα, ξαφνικά έπαψαν να είναι «τέρατα» για τους εξ αριστερών τους και «ξωτικά» για τους εκ δεξιών τους.

Οι ιδέες τους δικαιώθηκαν μέσα στα ζοφερά χρόνια της κρίσης, η πολιτική τους σκέψη μπολιάστηκε και μπολιάζεται στην παράταξη που θα κυβερνήσει αύριο την χώρα, οι προγραμματικές τους θέσεις αποτελούν πλέον προγραμματικές θέσεις της επόμενης διακυβέρνησης.

Δικαιώνονται λοιπόν όσοι δεν κάμφθηκαν από την αποτυχία. Όσοι επέμειναν με ενθουσιασμό και πίστη στις ιδέες τους.

Πάνω όμως και πέρα από αυτό, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η χώρα θα αποκτήσει μια πραγματική ευκαιρία να κυβερνηθεί με δικαιοσύνη και αποτελεσματικότητα. Οι φιλελεύθεροι είναι εδώ και το εγγυώνται. Επίμονοι και αμετανόητοι!

*Ο Γιάννης Ανδρουλάκης είναι γεν.γραμματέας της Δράσης και δικηγόρος