Του Δημήτρη Καμπουράκη
Βλέπω εσχάτως στις τηλεοράσεις κάτι νεαρούς υποψήφιους που έβαλε ο Κυριάκος, που με το παραμικρό (ή και δίχως καμιά απολύτως αφορμή) αρχίζουν κάτι Φιλιππικούς εναντίον του ΠΑΣΟΚ του '80, αλλά και του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου. Δε μου λέτε βρε παλικάρια (και κοριτσόπουλα), έχετε καθόλου νιονιό στο κεφάλι σας;
Τρεις μήνες πριν τις εκλογές, βαλθήκατε ν' αποδείξετε ότι αποτελείτε σάρκα εκ' της σαρκός της ιστορικής δεξιάς; Τώρα φαγωθήκατε ν' ανακαλύψετε τις βαθύτατες ρίζες του ελληνικού μεταπολιτευτικού λαϊκισμού και να αποδείξετε ντε και καλά ότι τον πατέρα του τον έλεγαν Ανδρέα; Τώρα, την ώρα της κρίσιμης μάχης του κόμματος σας με την πιο τυχοδιωκτική πολιτική παρέα μετά το '74, αποφασίσατε ν' αποδώσετε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι;
Μόλις ο Τσίπρας όρισε την κεντροαριστερή πολιτική κληρονομιά ως κομβικό σημείο της επερχόμενης αναμέτρησης, αποφασίσατε εσείς να βομβαρδίσετε αυτό το κρίσιμο σημείο προς ιστορικό παραδειγματισμό; Πώς την έχετε δει την δουλειά; Στο γήπεδο που ο αντίπαλος κάνει επιχείρηση κατάληψης, αντί να κάνετε κι εσείς γιουρούσι αποφασίσατε να αποδείξετε την ιδεολογική σας καθαρότητα; Τώρα; Μέσα σε προεκλογική περίοδο;
Για σοβαρευτείτε. Τους (παλιούς και νέους) δεξιούς τους έχετε, κανέναν πρώην Πασόκο πρέπει να φέρετε στην κάλπη σας. Κι αυτοί, ξέρετε, έχουν ένα ελάττωμα: Είναι Ανδρεοπαπανδρεϊκοί. Κι είναι και πολλοί οι άτιμοι. Μπορεί λίγοι να το ομολογούν σήμερα, αλλά πριν δέκα χρόνια ήταν ένας στους δύο Έλληνες. Και οι παλιοί Πασόκοι (ανεξαρτήτως του τι ψηφίζουν ή τι λένε σήμερα) μοιάζουν με την συνταγματική πρόβλεψη για το δάσος: Μια φορά Πασόκος, πάντα Πασόκος.
Οπότε μην τους εκνευρίζετε, πάνω που αποφάσισαν να σας ψηφίσουν για ν' απαλλαγούν απ' τον Τσίπρα. Κόψτε την πλάκα εσείς οι δήθεν καθαρόαιμοι νεοδημοκράτες κι αφήστε τον Ανδρέα ήσυχο, διότι το άκουσμα του ονόματος του χτυπάει καμπανάκι σ' όποιον τον ψήφισε κάποτε. Μην παίζετε το παιχνίδι του Αλέξη, που έχει βαλθεί να νεκραναστήσει κάτι παλαιολιθικά αντιδεξιά αντανακλαστικά που κοιμούνται βαθιά μέσα στην ψυχή όσων κράτησαν κάποτε πράσινη σημαία. Μην συμβάλετε σε μια εκτός τόπου και χρόνου νεκρανάσταση, μόνο και μόνο για να μοιράσετε αναμεταξύ σας μερικές δεδομένες δεξιές ψήφους. Οι σοβαροί υποψήφιοι φέρνουν καινούριους ψηφοφόρους, δεν σηκώνουν τοίχους για να διαμοιράζουν στο εσωτερικό τους παλιούς δικούς τους.
Θα μου πείτε ότι το ΚΙΝΑΛ δεν χάνει ευκαιρία να μην επιτεθεί στην ΝΔ και στον Κώστα Καραμανλή. Τι να κάνετε δηλαδή; Να αφήσετε αναπάντητες τις προκλήσεις; Ναι, να τις αφήσετε αναπάντητες. Το ΚΙΝΑΛ κάνει την δουλειά του, ο Τσίπρας κάνει επίσης την δουλειά του, κάντε κι εσείς την δική σας. Κάθε φορά που μπαίνετε σ' αυτό το παιχνίδι, δεν πυροβολείτε την μνήμη του (πάλαι ποτέ μισητού σας) Ανδρέα, αλλά τα πόδια σας.
Δεν σας λέω να τον υπερασπιστείτε, απλώς να τον αφήσετε ήσυχο εκεί που είναι. Μην ασχολείστε μαζί του, έστω και προκαλούμενοι. Ασχοληθείτε με το μέλλον και μην ανασκαλεύετε ένα παρελθόν που έχει αφεθεί πια στην κρίση της ιστορίας. Υπερασπιστείτε (αν το θεωρείτε αναγκαίο τους αντιπάλους του Ανδρέα), δίχως να κατηγορείτε τον ίδιον και το έργο του. ''Μα γίνεται αυτό;'' Θα ρωτήσετε. Μια χαρά γίνεται, έξυπνοι άνθρωποι είστε, για υπουργοί πάτε, βρείτε τρόπο.
Διότι μ' αυτά τα αλλόκοτα (για την σημερινή συγκυρία) κατηγορητήρια εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου, μπορεί μεν να κορδώνεστε στον καθρέφτη ως πιστοί δεξιοί και υπερασπιστές της ιστορίας της παράταξης σας, στην πράξη όμως αποδεικνύεστε πολιτικά κουτορνίθια. Ιδέα δεν έχετε από πολιτική τακτική. Και τα κουτορνίθια την τελευταία στιγμή αναποδογυρίζουν την καρδάρα με το γάλα.
