Η κυβέρνηση πήρε μια γενική θέση. Δε θα διαταραχτεί η ζωή των εμβολιασμένων πολιτών λόγω της ανεύθυνης συμπεριφοράς των ανεμβολίαστων. Είκοσι μήνες μετά την εμφάνιση της Covid είναι αδιανόητο πλέον να μιλούμε για οριζόντιες απαγορεύσεις.
Οι πολίτες έχουν μπροστά τους δύο δρόμους. Αυτόν της αρετής και αυτόν της κακίας, για να θυμηθούμε την Ελληνική Μυθολογία. Άνω του 60%, επί του συνολικού πληθυσμού, επέλεξε να ακολουθήσει το δρόμο της αρετής, να πάει δηλαδή και να εμβολιαστεί. Οι υπόλοιποι από αυτούς που θα έπρεπε να εμβολιαστούν, είναι άξιοι της επιλογής τους. Ουδείς οίκτος. Είναι πλήρως πληροφορημένοι, ξέρουν πως οι διασωληνωμένοι και οι νεκροί, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, δεν έχουν εμβολιαστεί, όπως και οι ίδιοι, και παρ' όλα αυτά τηρούν πεισματικά αυτήν την αρνητική στάση.
Η ζωή προχωρά για τους υπόλοιπους.
Δεν υπάρχουν επιστημονικές και πολιτικές ευθύνες για τους 35 σχεδόν νεκρούς κάθε ημέρα;
Και οι επιστήμονες και η κυβέρνηση έκαναν τα πάντα για να ενημερωθούν οι πολίτες. Για το σχετικά χαμηλό ποσοστό των εμβολιασμένων δεν υπάρχει καμιά ευθύνη. Ο καθένας αποφασίζει με βάση το πνευματικό επίπεδο του και τις πεποιθήσεις του. Αν π.χ. η Γαλλία έχει πολύ μικρότερο αριθμό νεκρών από την Ελλάδα ανά εκατομμύριο κατοίκους, αυτό δεν το πιστώνεται ο Μακρόν, αλλά το πέτυχε η κουλτούρα των Γάλλων πολιτών.
Συνεπώς πάμε παρακάτω.
Από τη στιγμή που διεξήχθη κανονικά το φεστιβάλ της ΚΝΕ, από τη στιγμή που γίνονται δεκάδες «αντιφασιστικές» πορείες, από τη στιγμή που διεξάγονται συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις, είναι απολύτως λογικό να διεξαχθούν και οι παρελάσεις.
Μη μου πείτε πως στην «αντιφασιστική» πορεία δεν μεταδίδεται η Covid, αλλά μεταδίδεται στη λιτανεία και στην παρέλαση! Ξαφνικά κάποιοι έγιναν ευαίσθητοι για την υγεία των πιστών; Ξαφνικά κάποιοι ανακάλυψαν ότι στις παρελάσεις η Covid μεταδίδεται πιο εύκολα;
Η κυβέρνηση έκανε το καθήκον της και με το παραπάνω. Ενημέρωσε και εμβολιάζει. Είναι λοιπόν υποχρεωμένη να εξασφαλίσει την κανονική ζωή στους πολίτες που ακολούθησαν τις υποδείξεις των επιστημόνων. Εννοείται πως αν ήταν περισσότεροι, θα είχαμε και πολύ λιγότερους θανάτους και πολύ λιγότερους διασωληνωμένους. Αλλά πορευόμαστε με αυτό που έχουμε.
Ενδεχομένως θα προκύψει πρόβλημα με τις μαζικές αντιδράσεις των, εκ πεποιθήσεως, αντιεμβολιαστών κατά τη διάρκεια των παρελάσεων. Αν η κυβέρνηση δεν ασχοληθεί εγκαίρως με την αποτροπή τέτοιων εκδηλώσεων που αμαυρώνουν την εθνική επέτειο, θα βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Είναι πολύ πιθανό να ξαναζήσουμε τις ασχήμιες του 2011 στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη. Ένα σοβαρό κράτος αποτρέπει και δε ματαιώνει. Στην πρώτη περίπτωση αποδεικνύει την ισχύ του, στη δεύτερη παραδέχεται την αδυναμία του.
Άρα οι παρελάσεις και οι λοιπές εκδηλώσεις θα πρέπει να γίνουν, γιατί η κυβέρνηση διαφορετικά θα καταβάλλει πολιτικό κόστος. Και ο καθένας αποφασίζει για τη ζωή του.
