Ο Θοδωρής Λιβάνιος είναι πολιτικό πρόσωπο αναμφισβήτητης εντιμότητας και ήθους, γνωστών μετριοπαθών προοδευτικών φρονημάτων κι όσες φορές βρέθηκε με κάποιο αξίωμα απέδειξε ότι δεν δρα κομματικά, δεν αντιμετωπίζει τους πολίτες ως «πελάτες», με κομματική προκατάληψη ή άλλες παρωπίδες, μόνο υπηρετεί το κοινό δημόσιο συμφέρον. Εκτός από πολιτικό πρόσωπο είναι και τεχνοκράτης μεγάλης εξειδίκευσης και δεν προέρχεται από κάποιο «τζάκι» είτε πολιτικό είτε κοινωνικό. Μάλιστα, αποφεύγει τη δημοσιότητα από γνήσια μετριοφροσύνη.
Κι όμως. Αυτόν επέλεξε η ανύπαρκτη αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ να στοχοποιήσει και μάλιστα για ένα θέμα που γνωρίζει πάρα πολύ καλά πόσο ασήμαντο και ανάξιο λόγου είναι.
Το βρίσκουμε πολλαπλώς ενδιαφέρον.
Καταρχάς, η επίθεση αυτή αποκαλύπτει στους λίγους αληθινά προοδευτικούς και φιλελεύθερους πολίτες ότι αντίθετα απ’ όσα τον τελευταίο καιρό προσπαθεί να τους διαμηνύσει μέσω διαφόρων διαύλων και κύκλων, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τους αντιμετωπίζει ακόμα και σήμερα ως εχθρούς.
Είναι εντυπωσιακό ότι οι φιλελεύθεροι παραμένουν οι μόνοι εχθροί του ΣΥΡΙΖΑ αφού αν κρίνουμε από τους υπουργούς που στοχοποιεί κάθε φορά, δεν δείχνει να τον χωρίζει κάτι από την παραδοσιακή ή τη λαϊκή δεξιά. Αποδεικνύεται τελικά ότι όσα συνέβησαν την πενταετία 2010-2015 δεν ήταν υπερβολές, μέσα στην παραζάλη της εποχής του αντιμνημονίου αλλά ήταν η καταστατική στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο φιλελεύθερο κόσμο.
Φαίνεται ότι ο κ.Τσίπρας όταν μιλάει για άνοιγμα στο Κέντρο εννοεί ότι εποφθαλμιά το κομμάτι του εκλογικού σώματος που μετακινείται μεταξύ των κομμάτων εξουσίας ανάλογα με τις παλαιοκομματικές υποσχέσεις που θα δοθούν και όχι στη βάση κάποιων, στοιχειωδών έστω, ιδεολογικών αρχών.
Τις ψήφους αυτές για να τις κερδίσει δεν χρειάζεται να δηλώσει Κεντρώος, ας μην αγχώνεται. Αρκεί να περιμένει τη φθορά της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Με το επίπεδο και την αποτελεσματικότητα της αντιπολίτευσης που κάνει βέβαια, αυτό θα του πάρει καμια οκταετία, σύμφωνα με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς.
Σ’ένα δεύτερο επίπεδο, η εμμονική επίθεση στον Λιβάνιο δικαιώνει όσους επιμένουν να μας λένε ότι «αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ» και ότι όσοι επιζητούν τη μετριοπάθεια και την υπέρβαση των διχασμών της προηγούμενης δεκαετίας είναι αφελείς αν όχι ιδεολογικά ύποπτοι.
Πολύ θλιβερό.
Βέβαια, φταίει και ο Θοδωρής Λιβάνιος που δεν έσπευσε να απαντήσει στις φαιδρές κατηγορίες από την πρώτη στιγμή, ακαριαία. Σ’ αυτό μας απογοήτευσε.
Με την ευκαιρία αυτού του γελοίου μίνι-σήριαλ που κατασκεύασε ο ΣΥΡΙΖΑ και που δεν στέκεται ούτε ως κωμωδία, να θυμίσουμε στην κυβέρνηση ότι στα θέματα ηθικής τάξης δεν παίζουμε το «άστο, σιγά μην ασχοληθούμε», «άστο, μην το “ανεβάσουμε” επικοινωνιακά» κι άλλες τέτοιες επικοινωνιακές «στρατηγικές» στις οποίες καταφεύγουν ποδοσφαιρικοί παράγοντες σ’ ερασιτεχνικούς συλλόγους, ειδικά αν δεν υπάρχει κάτι μεμπτό για το οποίο πρέπει να απολογηθεί.
Δεν απαντάει στο ΣΥΡΙΖΑ η κυβέρνηση, όταν δίνει εξηγήσεις αλλά στους πολίτες. Και είναι αυτή ακριβώς η συμπεριφορά, της αδιάφορης σιωπής, που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να προκαλεί γιατί όταν η κυβέρνηση απαξιώνει να δώσει εξηγήσεις, διαβρώνει το βασικό της αφήγημα και ροκανίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τον πρωθυπουργό προσωπικά.
Συμβαίνει και κάτι ακόμα: την προηγούμενη τετραετία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ απαξιούσαν να απαντούν σε όσα τους καταλόγιζε ο Τύπος, η αντιπολίτευση, οι πολίτες, μικρά ή μεγάλα. Ο κ.Τσίπρας λογοδοτούσε μόνο στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του κι αυτό ήταν ένα από τα χαρακτηριστικά της αντίληψής του για τη δημοκρατία και μια από τις βασικές αιτίες που θέλαμε ν’ απαλλαγούμε από την κυβέρνησή του.
Αλλά ακόμα κι όταν πρέπει να δοθούν εξηγήσεις, όπως για παράδειγμα συνέβη προχθές, με το θέμα που ανέκυψε με τον καταδικασμένο νεοναζί που διαφεύγει της σύλληψης, οι σοβαρές κυβερνήσεις το κάνουν με παρρησία και γενναιότητα, δεν εκφράζουν ενόχληση επειδή καλούνται να εξηγηθούν, μόνο απαντούν με ταπεινοφροσύνη στους πολίτες. Η ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπουργείο ΠροΠο εκτός από ελάχιστα πειστική, ήταν απαράδεκτη στο ύφος.
Παρεμπιπτόντως, περιμένουμε κι από τον κ.Νότη Μηταράκη κάποιες εξηγήσεις για όσα κατήγγειλαν βουλευτές του ΚΙΝΑΛ για κάποιες ΜΚΟ «φίλων» (;).
Η αντιπολίτευση πρέπει, επιτέλους, να σοβαρευτεί. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με το φιλελεύθερο κόσμο και συνεχίζει να τον αντιμετωπίζει εχθρικά χτυπώντας τους μετριοπαθείς φιλελεύθερους της κυβέρνησης, χωρίς κανένα απολύτως λόγο, μόνο και μόνο επειδή είναι φιλελεύθεροι, δικαίωμά του. Όμως, είναι και η αντιπολίτευση της χώρας. Ας σοβαρευτεί λίγο κι ας σταθεί, επιτέλους, στο ύψος των περιστάσεων που ορίζει ο θεσμικός του ρόλος.
