Του Γιάννη Λοβέρδου
Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους, που καλλιεργήθηκε συστηματικά στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, είναι ότι δήθεν η Αριστερά διακατέχεται από ανεπίληπτη εντιμότητα κι ήθος, αντίθετα από τα λεγόμενα αστικά κόμματα, τα οποία έχουν διαφθαρεί.
Όποιος πίστεψε στο παραμύθι αυτό, δεν είχε προφανώς οποιαδήποτε γνώση του τι πραγματικά συνέβαινε σε όλα τα αριστερά καθεστώτα, από την Σοβιετική Ένωση μέχρι την Ρουμανία του Τσαουσέσκου, κι από την Βενεζουέλα του Τσάβες και του Μαδούρο μέχρι την Βόρειο Κορέα της οικογένειας Κιμ. Η διαφθορά αυτών των καθεστώτων υπήρξε απόλυτη και πρωτοφανής. Γιατί, όπως πολύ εύστοχα έχει επισημάνει ο λόρδος Ακτον, «η εξουσία διαφθείρει κι η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα». Δηλαδή σε όλα τα συστήματα υπάρχει διαφθορά αλλά στα πιο αυταρχικά, και μάλιστα στον κομμουνιστικό και ναζιστικό ολοκληρωτισμό, όπου η εξουσία είναι απόλυτη, η διαφθορά ξεπερνά κάθε προηγούμενο.
Το ήθος κι η εντιμότητα λοιπόν της Αριστεράς είναι ένας μύθος, όπως είναι κι ο «ανθρωπισμός» της. Τρανή απόδειξη μάλιστα αυτού, ο σάλος, που προκλήθηκε, απόλυτα δικαιολογημένα, τις τελευταίες μέρες στην Ισπανία από τα καμώματα του συντρόφου του Αλέξη Τσίπρα, ηγέτη των Ποδέμος Ιγκλέσιας.
Οι Ποδέμος εμφανίστηκαν στην εποχή της μεγάλης κρίσης στην Ισπανία, μετά το 2010, όταν οι συνεχείς πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, εξαιτίας της σφοδρής οικονομικής και τραπεζικής κρίσης, συγκλόνιζαν την χώρα, ως η δήθεν «επαναστατική» δύναμη της αριστεράς, που θα έσωζε τους φτωχούς Ισπανούς από την εξαθλίωση και τους πλειστηριασμούς. Στην αρχή απέκτησε μεγάλη υποστήριξη. Όπως είχε συμβεί με το αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Αντίθετα όμως από την Ελλάδα, στην Ισπανία, οι αριστεροί μύθοι φαίνεται ότι δεν κυριάρχησαν. Κι οι Ποδέμος δεν κατάφεραν να κερδίσουν την εξουσία. Αυτό που απέμεινε από τον... «επαναστάτη» θαυμαστή του Τσε Γκεβάρα Ιγκλέσιας και τους Ποδέμος ήταν η προσπάθεια τους να σώσουν τους εαυτούς τους. Κι αυτό φαίνεται ότι το κατάφεραν.
Πριν από λίγες μέρες, έγινε γνωστό ότι ο σύντροφος Ιγκλέσιας αγόρασε σε...πλειστηριασμό, μια κατεσχεμένη βίλα 220 τετραγωνικών με πισίνα έναντι του ποσού των 540 χιλιάδων ευρώ. Η είδηση αυτή προκάλεσε σάλο, διότι η εικόνα του επαναστάτη μαχητή των πλειστηριασμών δεν μπορούσε να ταυτισθεί με την εικόνα του βολεμένου αρχηγού κοινοβουλευτικού κόμματος, που έγινε ο ίδιος «κοράκι» των κατασχέσεων κι αποκτούσε πολυτελή εξοχικά από πλειστηριασμούς. Όμως, αυτό που πολλοί δεν έχουν καταλάβει είναι ότι αυτοί οι αριστεροί, δεν είναι τίποτα άλλο από ομάδες καταπιεσμένων, περιθωριακών, που επιδιώκουν πρωτίστως την προσωπική τους ανέλιξη κι εδραίωση.
Λιγούρια, που θέλουν να κορέσουν την άσβεστη δίψα τους για κοινωνική καταξίωση και εύκολο πλουτισμό. Τώρα, που βρήκε ο αρχιΠοδέμος τα χρήματα να αγοράσει τη βιλάρα, δεν έγινε ακόμα γνωστό. Αλλά στην Ισπανία κυκλοφορούν έντονες φήμες για την παράνομη χρηματοδότηση του, όπως κι άλλων αριστερών ευρωπαϊκών κομμάτων, από το διεφθαρμένο και σάπιο καθεστώς του Μαδούρο. Κι έχει ήδη αρχίσει δικαστική έρευνα σχετικά.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά καθώς διάβαζα παλιά άρθρα για τα ταξίδια του συντρόφου και κολλητού του κ. Τσίπρα, Ν. Παππά στη Βενεζουέλα. Και καθώς έβλεπα τις φωτογραφίες από το πόσο κολακευμένοι αισθανόντουσαν ο κ. Τσίπρας κι η σύντροφος του Πειρστέρα Μπαζιάνα όταν συναγελάζονταν με τους,... «ταξικούς εχθρούς» τους, το πριγκιπικό ζεύγος της Βρετανίας. Από την ΚΝΕ και στο παλάτι του Μπάκιγχαμ, σύντροφοι.
Τελικά, το κόμπλεξ των ανθρώπων είναι κινητήριος δύναμη. Συχνά εις βάρος ολόκληρης χώρας.
Φωτογραφία: ΑPImages
