Κάποιοι στην ΝΔ βγάζουν φλύκταινες ακούγοντας για «πολιτικό κέντρο», όμως δίχως αυτό το κέντρο το κόμμα τους δεν θα έπαιρνε ποτέ την εξουσία, πολλώ δε μάλλον κοινοβουλευτικά αυτοδύναμη εξουσία. Ο Κυριάκος ξέρει τι κάνει, τι λέει και σε ποιους απευθύνεται, όμως ένα μέρος της κοντόφθαλμης original (και καλά) δεξιάς αρνείται να καταλάβει ότι όποιος κατέχει το κέντρο του γηπέδου κερδίζει τελικά το παιχνίδι.
Δεν θα κάνουν άσχημα αν ρίξουν μια ματιά στην ιστορία της παράταξης τους τα τελευταία τριάντα χρόνια. Κέρδισαν το ’90 με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη που προερχόταν απ’ το κέντρο (πάντως δε θεωρούνταν βέρος δεξιός), ξανακέρδισαν το 2004 μ’ έναν Καραμανλή μεν αλλά που έριξε όλο του το χρήμα στον «μεσαίο χώρο» και τώρα ξαναβρέθηκαν στην εξουσία μ’ έναν μεταρρυθμιστή που ποντάρει φανερά στο «πολιτικό κέντρο». (Υπάρχει στο ενδιάμεσο ο Σαμαράς, αλλά μέσα σε έκρυθμες και μεταβατικές συνθήκες που δεν προσφέρονται για πολλά συμπεράσματα).
Για τον καθαρόαιμο δεξιό, αυτός ο ιδεολογικοπολιτικά ενδιάμεσος κόσμος είναι ένα γρίφος. Άλλοι τον λένε κέντρο, άλλοι μεσαίο χώρο, άλλοι μεσαία τάξη, όλα μεσαία και κεντρώα αλλά απροσδιόριστα και δίχως ευκρινή σύνορα που διευκολύνουν την όραση. Ένα παλιό κομμάτι της δεξιάς μάλιστα διατηρεί ακόμα εντός της την μετεμφυλιακή εμμονή περί «συνοδοιπόρων», πράγμα που την κάνει να κοιτά τους κεντρώους με μισό μάτι. Η καθαρόαιμη δεξιά ποτέ δεν εμπιστεύτηκε πολιτικά το κέντρο, ακόμα κι όταν το 'έπαιρνε μαζί της εκλογικά. Πάντα ήταν ύποπτο ύπουλης συγγένειας με την αριστερά.
Και για τον καθαρόαιμο αριστερό ισχύουν τα ίδια. Κι αυτός δεν πολυκαταλαβαίνει τι είναι αυτοί οι κεντρώοι μεσαίοι τύποι, που κάθε φορά καθορίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Η αριστερά δεν έχει μόνο πολιτική δυσπιστία απέναντι στο κέντρο, έχει και ταξική. Συνήθως ταυτίζει το κέντρο με την περίφημη μικροαστική τάξη, η οποία στη μαρξιστική και λενινιστική θεωρία είναι προορισμένη να παίζει τον ρόλο της εφεδρείας της καταραμένης αστικής τάξης. Στο μυαλό του αριστερού, οι κεντρώοι είναι πεμπτοφαλαγγίτες.
Κοντολογίς, αυτή την στιγμή το κέντρο δεν έχει αυτόνομη πολιτική εκπροσώπηση, οι σκληροί πυρήνες και των δύο μεγάλων κομμάτων το κοιτάνε με δυσπιστία, αλλά παραλλήλως όλοι θέλουν να το καρπωθούν. Αλλόκοτη κατάσταση. Ο μόνος που φαίνεται να έχει καταλάβει κάτι παραπάνω επ’ αυτού είναι ο ίδιος ο Κυριάκος, όπως διαπίστωσα και από την συνέντευξη του στον Νίκο Χατζηνικολάου. Γ' αυτό και το κερδίζει ως τώρα. Για να δούμε πόσο θα αντέξει να το κρατήσει.
