Του Αλέξανδρου Π. Μαλλιά*
Διερωτώμαι. Τι μεγαλύτερο εφόδιο μπορούμε να έχουμε κατά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής και την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων από τον πολιτισμό και την πολιτιστική μας κληρονομιά;
Κατά την οκταετή συνολικά θητεία μου στις Ηνωμένες Πολιτείες - ως πρέσβης στην τετραετία 2005-2009 - προσπάθησα να αντλήσω προστιθέμενη αξία από τους δύο ακρογωνιαίους λίθους της δύναμης της Ελλάδος που διαχρονικά μας εκτοξεύουν στην παγκόσμια πρωτιά: τον πολιτισμό και την εμπορική ναυτιλία.
Ο πολιτισμός είναι το διαρκές και ιδιαίτερο εθνικό μας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων. Υπό ένα όρο. Αρκεί η κυβέρνηση μας –όπως δυστυχώς συμβαίνει σήμερα-να μην θεωρεί τον πολιτισμό ως ενόχληση ή αντίπαλο της. Ως ιδεολογικό ανάχωμα και ανταγωνιστή.
Η κατάσταση της σκόπιμης σύγχυσης που επιδιώχθηκε στο Μακεδονικό ζήτημα κατά τους μήνες που προηγήθηκαν της υπογραφής και της κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών αποδυνάμωσε και υπονόμευσε την όποια συνοχή είχε απομείνει στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδος λόγω της δεκαετούς επώδυνης κρίσης. Κυρίως όμως παρέσυρε την κοινή γνώμη. Της προκάλεσε οργή, απορία και θυμό.
Θεσμικά, δεν λειτούργησαν τα όργανα τα οποία προβλέπονται από την Πολιτεία. Δεν συνήλθε ποτέ το ΚΥΣΕΑ για να συζητήσει ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα. Δεν συνήλθε ποτέ η Κυβερνητική Επιτροπή με την ίδια σύνθεση. Δεν συνήλθε ούτε το θεσμικό όργανο που προβλέπεται από το άρθρο 81 του Συντάγματος το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Ποτέ δεν συνήλθε προκειμένου να ενημερωθεί η διαρκής Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής.
Συνεπώς θα πρέπει να δούμε από την αρχή πως λειτουργεί όλο το σύστημα μας αν θέλουμε να προχωρήσουμε σε αυτό που λέγεται άσκηση πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας.
Είναι αναγκαίο η επόμενη κυβέρνηση να δώσει το οξυγόνο που χρειάζονται τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας που αφορούν στην ενημέρωση και συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων. Θα εφαρμόσει δηλαδή το γράμμα των νόμων που αφορούν στο ΚΥΣΕΑ και το προβλεπόμενο από το άρθρο 81 του Συντάγματος Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Επίσης, θα προβεί στην σύσταση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας υπό τον Πρωθυπουργό.
Η Βουλή των Ελλήνων κύρωσε, με τον τρόπο, την πλειοψηφία και την διαδικασία που όλοι γνωρίζουμε, την Συμφωνία των Πρεσπών.
Η κυβέρνηση προσπάθησε συστηματικά μέσω του Μακεδονικού να πλήξει κυρίως την αξιωματική αντιπολίτευση. Τώρα εκπλήσσεται από την αντίδραση τον θυμό την οργή της κοινής γνώμης την οποία η ίδια προκάλεσε Η πολιτική Ύβρις τιμωρείται από την Νέμεσι.
Ακούσαμε βαριές κατηγορίες για δήθεν εθνικιστές, ακραίους , δειλούς και φασίστες σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης. Επίσης εναντίον όσων είχαν επιφυλάξεις.Εντός και εκτός Βουλής.
Από το 1991 μέχρι το 2015 με τον Μακεδονικό ζήτημα ασχολήθηκαν διαδοχικά 15 Υπουργοί Εξωτερικών. Επίσης 7 διαδοχικοί Πρωθυπουργοί. Κανείς όμως από αυτούς δεν αναγνώρισε επίσημα μέσω διμερούς μάλιστα Συμφωνίας την Μακεδονική γλώσσα και την Μακεδονική εθνότητα. Αυτή είναι η αλήθεια.
Η Συμφωνία των Πρεσπών μετά την κύρωσή της από τη Βουλή των Ελλήνων δεν μπορεί να ανοίξει για διαπραγμάτευση ή να ακυρωθεί. Ακόμα και στην περίπτωση που ανοίξει για διαπραγμάτευση, δεσμευτικά και ρητώς εξαιρούνται τα θεμελιώδη τετελεσμένα της ήτοι το όνομα, η ταυτότητα (γλώσσα, εθνικότητα/ υπηκοότητα), η ένταξη στο ΝΑΤΟ και οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις στην ΕΕ.
Η Ελλάδα δεν είναι χώρα αναθεωρητική των Διεθνών Συνθηκών .Συνεπώς, η επόμενη κυβέρνηση δεσμεύεται και υποχρεώνεται να εφαρμόσει τη Συμφωνία.
Θυμίζω όμως ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επανειλημμένα ξεκαθαρίσει ότι η κυβέρνησή του θα αξιοποιήσει όλα τα νομικά, πολιτικά και διπλωματικά όπλα που θα έχει στη διάθεσή της –και δεν είναι πολλά-προκειμένου να επιτύχει βελτίωση ή τουλάχιστον την ερμηνεία των επαχθών περί Μακεδονικής γλώσσας και Μακεδονικής εθνότητας δουλειών που με δική της βούληση δέσμευσε την Ελλάδα η σημερινή κυβέρνησή.
Η μάχη θα δοθεί σε όλα τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,ήτοι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και βεβαίως το Συμβούλιο των Υπουργών. Πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Η συμμετοχή και η ψήφος μας στις Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου έχουν σημασία, πέραν των άλλων, και για τον λόγο αυτό.
Εγώ την αποκαλώ την μάχη των ΝΑΙ ή των ΟΧΙ. Δηλαδή, χρειάζεται το ΝΑΙ της Ελλάδος για να ανοίξουν και να κλείσουν τα Κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας στην Ε.Ε. Το «Ναι» μπορεί να γίνεται «Όχι» προκειμένου να πετύχουμε το στόχο μας. Καμία διμερής ή πολυμερής συμφωνία δε μπορεί να στερήσει από την Ελλάδα και οποιοδήποτε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης του θεμελιώδους αυτού δικαιώματός του.
Διαφωνώ με όσους ισχυρίζονται ότι τα λεγόμενο Μακεδονικό ζήτημα διευθετήθηκε ή διευκρινίστηκε με την Συμφωνία των Πρεσπών. Για πρώτη φορά, η Ελλάδα συμφωνεί με διεθνή μάλιστα Συνθήκη ζητήματα στα Μακεδονικής ταυτότητας. Είμαστε στην αφετηρία νέας εκκίνησης.
Τούτο δε σε μία εποχή που η Ευρώπη σήμερα δοκιμάζεται έχοντας στην κορυφή των θεμάτων το λεγόμενο ταυτοτικό. Δοκιμάζονται οι αντοχές των πυλώνων της, δηλαδή στην Γαλλία και στην Γερμανία του «πειθαρχημένου αναθεωρητισμού».
*Ο κ. Αλέξανδρος Π.Μαλλιάς είναι Πρέσβης επί τιμή, Υποψήφιου Ευρωβουλευτή με την Νέα Δημοκρατία
(Το άρθρο του κ. Μαλλιά στηρίζεται στην ομιλία του στην Εσπερίδα που οργάνωσαν την 13 Μαρτίου οι Εκδόσεις Ι.ΣΙΔΕΡΗΣ με συμμετοχή της βουλευτού Όλγας Κεφαλογιάννη, του καθηγητού Κώστα Λάβδα, της δημοσιογράφου Αλεξίας Τασούλη και του Εκδότη –Πολιτικού Επιστήμονα Ανδρέα Σιδέρη).
