Του Αχιλλέα Γραβάνη
Η χώρα σύρεται αργά αλλά σταθερά σε καθεστώς ιδεολογικά σχεδιασμένου περιορισμού της Δημοκρατίας, με την υποβάθμιση του ρόλου των θεσμών και των ανεξάρτητων αρχών, την κομματική άλωση του κράτους, των μέσων ενημέρωσης και της δικαιοσύνης, τον έλεγχο της δημόσιας και τον περιορισμό της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Η χώρα σύρεται στην εγκαθίδρυση ενός ιδιότυπου εθνικολαϊκιστικού ολοκληρωτικού καθεστώτος μέσα από μια εξίσου ιδιότυπη κοινοβουλευτική ή/και κυβερνητική συνέργια πολιτικών δυνάμεων χωρίς εμφανή ιδεολογική συνάφεια (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΧΑ). Ιερείς, ένστολοι, αριστεριστές και ακροδεξιοί αναμειγνύονται σε μια απολίτικη, δίχως αρχές, συνεργατική μικροδιαχείριση της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης με κύριο στόχο την εξουσία και την διατήρηση συντεχνιακών κεκτημένων εις βάρος της πλειοψηφίας των πολιτών.
Η δημοκρατική αντιπολίτευση δεν πείθει, το κάθε της κόμμα για διαφορετικούς λόγους. Τα κόμματα που ήδη κυβέρνησαν λόγω των καθοριστικών ευθυνών τους για την γενικευμένη χρεοκοπία. Κοινός όμως παρανομαστής όλων είναι το οραματικό έλλειμμα στην περιγραφή της Ελλάδας του μέλλοντος, της Ελλάδας εκτός της κρίσης, αυτής δηλαδή που θα κινητοποιήσει τις δημιουργικές και παραγωγικές της δυνάμεις. Μέσα σ'' αυτήν την ζοφερή πολιτική καθίζηση η δημοκρατική Ευρώπη οφείλει να βλέπει την μεγάλη εικόνα και όχι μόνο την διαχείριση της οικονομικής κρίσης και των δανείων της.
Μια δημοκρατικά ακρωτηριασμένη Ελλάδα αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για την Ευρώπη, ιδιαίτερα στη σημερινή γεωπολιτική συγκυρία. Μια οικονομικά χρεοκοπημένη δημοκρατική όμως Ελλάδα είναι διαχειρίσιμη. Η ευρωπαϊκή στήριξη, ως εκ τούτου, της εθνικολαϊκιστικής σημερινής Κυβέρνησης οφείλει ταυτόχρονα να εστιάζει και στη διασφάλιση της Δημοκρατίας και των θεσμών της καθώς και των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων των Ευρωπαίων-Ελλήνων πολιτών, μέσα από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Για να έχει η ευρωπαϊκή στήριξη νόημα για όλους τους Έλληνες αλλά και για τους Ευρωπαίους πολίτες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να θέσει προ των ευθυνών της την Ελληνική Κυβέρνηση για τις επιπτώσεις στους δημοκρατικούς θεσμούς των βίαιων προσπαθειών της να υποβαθμίσει τις ανεξάρτητες αρχές, να οπισθοδρομήσει την λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης, να επιβάλλει τον κομματισμό και την αναξιοκρατία στην Δημόσια Διοίκηση. Οφείλει να το κάνει τώρα και δημόσια, να στηρίξει τις δυνάμεις εκείνες στην ελληνική κοινωνία που αναδεικνύουν διαχρονικά τα προβλήματα αυτά στον δημόσιο διάλογο.
Το επιχείρημα ότι ανάλογες πολιτικές συμπεριφορές υπήρχαν ανέκαθεν στην χώρα δεν μειώνει τις ευθύνες της σημερινής Κυβέρνησης. Αντίθετα τις αυξάνει γιατί αποτελούν, κατά δήλωσή της, κεντρικές αιτίες της σημερινής ζοφερής κατάστασης. Δεν θα πρόκειται για ευρωπαϊκή παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα μιας ανεξάρτητης χώρας-μέλους της, όπως οι εγχώριοι αντιδημοκράτες θα επικαλεστούν, αλλά για μία βασική της υποχρέωση που πηγάζει από την κοινή δημοκρατική ευρωπαϊκή συνείδηση. Η δημοκρατική Ευρώπη οφείλει να δράσει προληπτικά, όχι όταν θα είναι πλέον αργά για την Δημοκρατία στη χώρα μας ...
*Ο Αχιλλέας Γραβάνης είναι Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστήμιου Κρήτης, Ερευνητής του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Έρευνας (ΙΤΕ). Συνεργαζόμενος Ερευνητής Harvard Medical School.
