Για την πρόσφατη απόφαση της Συγκλήτου του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας για αναστολή λειτουργίας των σχολών του Πανεπιστημίου μιλά σε συνέντευξή του στο liberal.gr ο πρύτανης Μανώλης Γιακουμάκης.
Καταγράφει την απαράδεκτη κατάσταση που συμβαίνει στους δρόμους γύρω από το κτίριο του ιδρύματος με το εμπόριο ναρκωτικών και δηλώνει την αγανάκτησή του για την αδιάφορη στάση της πολιτείας. Τάσσεται εναντίον της παρωχημένης διάταξης για το άσυλο και προτείνει μία συνεχή επαγρύπνηση των πρυτανικών αρχών, για την αντιμετώπιση ανάλογων προβλημάτων στο μέλλον.
Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα
- Κύριε Γιακουμάκη, η Σύγκλητος αποφάσισε την συμβολική αναστολή λειτουργίας του ΟΠΑ για μία μέρα. Θεωρείτε ότι έχετε φτάσει σε αδιέξοδο;
Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό που συμβαίνει στους δρόμους γύρω από το πανεπιστήμιο. Δεν πάει άλλο. Πρόκειται για δυσάρεστες και παράνομες συνθήκες, που θέτουν ζητήματα υγιεινής, ασφάλειας και πρόσβασης στο πανεπιστήμιο. Δυσχεραίνουν το ακαδημαϊκό έργο και παρουσιάζουν μία τριτοκοσμική εικόνα που είναι ντροπή για φοιτητές και καθηγητές. Υποδεχτήκαμε πρόσφατα τους πρωτοετείς. Τι εικόνα αντίκρισαν τα νέα παιδιά που βρέθηκαν για πρώτη φορά σε ένα ίδρυμα για το οποίο πάλεψαν σκληρά για να πετύχουν την εισαγωγή τους; Ποιος είναι ο σεβασμός της πολιτείας απέναντι στην ελληνική οικογένεια που θυσιάζει τα πάντα για να στείλει το παιδί της στο πανεπιστήμιο;
- Τι ακριβώς συμβαίνει και καθιστά τόσο νοσηρή την κατάσταση;
Υπάρχουν οι έμποροι ναρκωτικών και οι χρήστες. Οι μεν θα πρέπει να συλλαμβάνονται από την αστυνομία και οι δε να περιθάλπονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Τα πεζοδρόμια και οι δημόσιοι χώροι, γύρω από το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι καθαροί και οι φοιτητές να κινούνται με ασφάλεια.
- Πιστεύετε ότι η αστυνομία δεν κάνει σωστά την δουλειά της; Ο υπουργός Παιδείας συνέστησε στους πρυτάνεις να καλούν την αστυνομία...
2,5 χρόνια προσπαθούμε να κινητοποιήσουμε τους μηχανισμούς του κράτους. Οι πρυτάνεις δεν έχουν την ευθύνη του εξωτερικού χώρου ενός πανεπιστημίου. Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει ένας κεντρικός σχεδιασμός όπου αστυνομία, υπουργείο Παιδείας και σύστημα Υγείας θα βρίσκονται σε ετοιμότητα για να αντιμετωπίζεται άμεσα το πρόβλημα. Το τονίζω για ακόμα μία φορά: Οι μηχανισμοί του κράτους είναι ανεπαρκείς. Δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται περισσότερο, οδηγώντας μας σε αδιέξοδο. Η αστυνομία έρχεται περιστασιακά και μετά από λίγο επαναλαμβάνεται η ίδια κατάσταση. Το πρόβλημα μεταλλάσσεται, χωρίς να επιλύεται.
- Θεωρείτε το άσυλο απαραίτητο για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών στα πανεπιστήμια;
Αυτή η συζήτηση για το άσυλο είναι παρωχημένη για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι κανείς δεν απειλείται στην πραγματικότητα, σε ό τι αφορά την διακίνηση των ιδεών. Οι μόνοι που απειλούν είναι αυτοί που επιμένουν στο να υπάρχει το άσυλο. Και τέλος πάντων, ας κάνουμε αυτό ακριβώς που κάνουν και τα αντίστοιχα ιδρύματα στο εξωτερικό. Είμαστε μία ευρωπαϊκή χώρα και τα πανεπιστήμιά μας πρέπει να εντάσσονται σε μία διεθνή πραγματικότητα. Σε τι διαφέρουμε εμείς από τους άλλους;
- Σκοπεύετε να πάρετε πρωτοβουλία για συντονισμό των πρυτάνεων ώστε να κλείσουν τα πανεπιστήμια της χώρας για ένα διάστημα;
Δεν νομίζω ότι αυτό θα βοηθούσε. Κάθε ώρα μαθήματος που χάνεται στο αμφιθέατρο είναι πολύτιμη για τους φοιτητές μας. Το πρόβλημα είναι πάντα η πολιτική βούληση της κεντρικής εξουσίας η οποία δεν θέλει να δει τα πανεπιστήμια ως χώρους προόδου και ανάπτυξης της κοινωνίας. Που δεν εκπονεί έναν σχεδιασμό, προκειμένου να αισθανθεί η ακαδημαϊκή κοινότητα ασφάλεια και να αποκτήσει και πάλι τον αυτοσεβασμό της.
- Μιλήσατε για ασφάλεια. Στο εσωτερικό του ΟΠΑ υπάρχει ασφάλεια; Κατά καιρούς ακούγονται διάφορα.
Δεν είναι τόσο συχνά τα φαινόμενα. Η ασφάλεια όμως είναι ούτως ή άλλως, αναγκαία για την μόρφωση και την επιστημονική έρευνα. Κανείς δεν μπορεί να λειτουργήσει σε καθεστώς ανομίας.
- Πώς σχολιάζετε την εισβολή μαθητών και φοιτητών στο γραφείο του υπουργού Παιδείας; Γιατί πολλά νέα παιδιά αντιδρούν έτσι;
Oι νέοι θέλουν να γίνουν πολίτες αλλά πολλές φορές το κάνουν με λάθος τρόπο. Οι κανόνες, οι νόμοι και ο σεβασμός στους θεσμούς είναι προϋποθέσεις για την πολιτικοποίησή τους. Ο κόσμος άλλαξε. Δεν μπορούμε να μιλάμε ακόμα με εμφυλιοπολεμικούς όρους. Είναι κακό για τα νέα παιδιά που εγκλωβίζονται σε αδιέξοδα.