Ο λαϊκισμός της Λεπέν θυμίζει αυτόν της Αριστεράς, χαϊδολογά τον γαλλικό λαό με τον ίδιο ακριβώς τρόπo, είναι έτοιμη να του κάνει όλα τα χατίρια, άλλα αν συζητήσει κάνεις πάνω στο πρόγραμμα της, θα την κάνει σκόνη σε δέκα λεπτά, αναφέρει στο Liberal η Σώτη Τριανταφύλλου για την πρόεδρο του Εθνικού Συναγερμού.
Χαρακτηρίζει μεγάλο asset για τη Γαλλία τον Μακρόν και ισχυρή οπισθοδρόμηση τυχόν επικράτηση Λεπέν, μιλά για τους ψηφοφόρους του Μελανσόν, και όπως συνέβη και στα μνημόνια, βλέπει τα δύο άκρα, να συναντώνται στον ίδιο δρόμο.
«Η πολιτική μυωπία, η στενοκεφαλιά, οι επαρχιωτισμός και ο φανατισμός δεν περιορίζονται σε μια.πολιτική παράταξη», σημειώνει η γνωστή συγγραφέας, που θυμίζοντας τα άδεια έδρανα στη Βουλή κατά την ομιλία Ζελένσκι, μιλάει για διάθλαση της πραγματικότητας και μισαλλοδοξία.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Έχετε δηλώσει ότι το πρόγραμμα της Μαρίν Λεπέν είναι αριστερό. Είναι αριστερό ή λαϊκιστικό;
Ο όρος «λαϊκισμός» περιγράφει πολύ διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα, το πρόγραμμα του Ντόναλντ Τραμπ χαρακτηρίστηκε λαϊκιστικό, αλλά βεβαίως δεν περιείχε κανένα από τα στοιχεία τα οποία περιέχονται στα προγράμματα της αριστεράς. Η Μαρίν Λεπέν σιχαίνεται την αριστερά (τα αισθήματα είναι αμοιβαία), αλλά αναφέρεται στον «λαό» με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: τον χαϊδολογάει και είναι έτοιμη να κάνει όλα τα χατίρια στους ψηφοφόρους της. Το πρόγραμμά της στηρίζεται σε επιθυμίες και σε εφησυχασμό, δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα. Πώς θα ενισχύσει την αγοραστική δύναμη που βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο της πολιτικής της;
Υπόσχεται ότι θα το κάνει αλλά δεν ξέρει πώς. Λες και οι υπόλοιποι πολιτικοί θέλουν να είμαστε φτωχοί και να μην μπορούμε να πληρώσουμε τον λογαριασμό της ενέργειας. Λες και υπάρχει μαγικός τρόπος που θα επινοήσει η ίδια. Παραλλήλως, διαπνέεται με την ίδια λογική από την ιδέα «Πρώτα η Γαλλία»: λες και οι υπόλοιποι Γάλλοι πολιτικοί έχουν διαφορετική προτεραιότητα. Ιδιαίτερα, την ενοχλεί ο φιλοευρωπαϊσμός του Εμανουέλ Μακρόν· τον θεωρεί προδοσία προς τους Γάλλους. Κι εδώ βεβαίως κάνει λανθασμένη εκτίμηση διότι πιστεύει ότι τα γαλλικά συμφέροντα αντιβαίνουν στα ευρωπαϊκά. Το ίδιο πιστεύει και ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν.
Βλέπετε να συναντώνται τα δύο άκρα στον ίδιο δρόμο; Όπως δηλαδή έγινε με τα μνημόνια, έτσι να γίνεται και τώρα με την οικονομική κρίση;
Είναι παλιά ιστορία και ξέρω πόσο εκνευρίζεται η αριστερά όταν την επικαλούμαστε. Η πολιτική μυωπία, η στενοκεφαλιά, ο επαρχιωτισμός, ο φανατισμός δεν περιορίζονται σε μια πολιτική παράταξη. Η ελληνική δεξιά της δεκαετίας του 1950 ήταν εξίσου ακατάλληλη να κυβερνήσει με τους κομμουνιστές που ξεκίνησαν εμφύλιο πόλεμο καταστρέφοντας ό,τι είχε απομείνει από τη γερμανική Κατοχή…Λιγοστοί ήταν οι φωτισμένοι άνθρωποι σ’ εκείνες τις πρωτόγονες παρατάξεις: από τότε, η δεξιά εξελίχθηκε, η αριστερά όχι και τόσο. Πριν από λίγες μέρες, όταν εμφανίστηκε ο Βαλοντίμιρ Ζελένσκι στο ελληνικό κοινοβούλιο, απόντα ήταν δύο κόμματα που, αν και κάθονται σε διαφορετικά έδρανα ζουν, με παρόμοιο τρόπο, σε κόσμους φαντασιώσεων, διάθλασης της πραγματικότητας, νοσηρής καχυποψίας και μισαλλοδοξίας.
Η Λεπέν υποστηρίζει ότι έχει εγκαταλείψει παλαιότερα σχέδιά της για έξοδο της Γαλλίας από την ΕΕ, τη ζώνη Σένγκεν και την Ευρωζώνη. Ωστόσο, παραμένει βαθιά ευρωσκεπτικίστρια και όπως λέει, θα επαναδιαπραγματευθεί τη Συνθήκη Σένγκεν. Δηλαδή, αν κερδίσει θα «πολεμά» το ευρωπαϊκό οικοδόμημα εκ των έσω, μαζί με τον Όρμπαν;
Η συνθήκη Σένγκεν έχει καταργηθεί, εν πολλοίς, στην πράξη. Δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα η Λεπέν. Έτσι κι αλλιώς, η Ευρώπη οφείλει να προστατέψει τα σύνορά της. Ναι, πιστεύω ότι αν εκλεγεί θα είναι οπισθοδρόμηση για την Ευρωπαϊκή Ένωση: ανέκαθεν η Λεπέν εξαντλούσε την αγωνιστικότητά της στο ευρωπαϊκό πεδίο. Της λείπει το όραμα: είναι πολύ ανθεκτική - διότι έχει υποστεί αφόρητη πίεση από μικρή, ως κόρη του Ζαν-Μαρί Λεπέν, και στη συνέχεια ως πρόεδρος ενός κόμματος που βρισκόταν σ’ ένα είδος περιθωρίου της ηθικής - αλλά δεν νομίζω ότι έχει πολιτικό ταλέντο ή ιδιαίτερη εξυπνάδα. Οφείλει τη δημοτικότητά της στο ότι ενώ κανείς δεν την έπαιζε, κατάφερε να επιζήσει. Συμμαχεί με τον Όρμπαν αλλά είναι καλύτερη από τον Όρμπαν· είναι, αναπόφευκτα, προϊόν της γαλλικής κουλτούρας.
Ποιο θα είναι το στοιχείο εκείνο που θα λειτουργήσει καταλυτικά και θα γείρει την πλάστιγγα υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου στις 24 Απριλίου;
Κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα. Ίσως να ακούγεται υπερβολικά αισιόδοξο αλλά πιστεύω ότι τις τελευταίες μέρες που ο Μακρόν έχει αρχίσει να περιοδεύει, η διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων είναι φανερή. Ο Μακρόν είναι ένας εξαιρετικά καλοήθης πολιτικός - σαν αυτόν δεν είχαμε ποτέ άλλοτε. Είναι πολύτως καθαρός, αδιάφθορος και οξυδερκής. Προσέχει πολύ τι κάνει. Τον θεωρώ μεγάλο asset για τη Γαλλία. Αν δεν έχει εφαρμόσει όλα όσα πρέπει να εφαρμόσει είναι επειδή λαμβάνει υπόψη τον αντίκτυπο, προσπαθεί να ζυγίζει όλες τις πλευρές του γαλλικού λαού. Προσπαθεί να πλεύσει κόντρα στο ρεύμα.
Τι στάση φαίνεται να τηρούν οι ψηφοφόροι του Μελανσόν;
Είναι ανάγωγοι και έχουν υπερβολικά στριγκή φωνή. Ξεφωνίζουν και κραυγάζουν συνθήματα, ξεφουρνίζουν ανόητα τσιτάτα. Η νεολαία της «Ανυπότακτης Γαλλίας» μού θυμίζει Κνίτες και αναρχοφασίστες που δεν θέλεις να διασταυρωθείς μαζί τους και αλλάζεις πεζοδρόμιο. Θαυμάζω πολλές όψεις του Μελανσόν, αν και πιστεύω ότι ήταν απείρως καλύτερος προτού ασπαστεί αυτό που κατά τη γνώμη μου είναι ισλαμοφασισμός. Αλλά το κοινό του είναι ανυπόφορο: βρίσκονται σε έξαλλη κατάσταση και, όπως συμβαίνει πάντοτε στους ζηλωτές, δεν μπορούν να διακρίνουν ένα πράγμα Α από ένα πράγμα Β. Νομίζω ότι πάνω από το 50% της άκρας αριστεράς δεν θα ψηφίσει ή θα ρίξει λευκό. Εξαρτάται κι από το αν θα έχουμε λιακάδα. Αν έχουμε λιακάδα δεν θα πάνε στις κάλπες. Αν εκλεγεί η Λεπέν θα το οφείλει στην άκρα αριστερά για πολλούς λόγους που δεν έχω χρόνο και χώρο να αναλύσω εδώ. Κι αν εκλεγεί, η αριστερά θα βάλει φωτιά στη χώρα. Ιδιαίτερα εν όψει των βουλευτικών εκλογών.
Πόσο επηρεάζει τις γαλλικές εκλογές ο πόλεμος στην Ουκρανία;
Καθόλου. Η άκρα αριστερά έχει ανάμεικτα συναισθήματα για τους Ουκρανούς που διαπράττουν έγκλημα καθοσιώσεως με το να θέλουν να ενταχθούν στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Οι χωρικοί που παραπονιούνται ότι τη χώρα κυβερνά η παρισινή ελίτ - ποιος έπρεπε να κυβερνά δηλαδή; - δεν δίνουν δεκάρα. Βεβαίως, το πώς οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη Ρωσία, τον ίδιο τον Πούτιν, την πληροφόρηση, τη θέση της Γαλλίας στον κόσμο είναι πιο περίπλοκο ζήτημα, αλλά για να απαντήσω εδώ λέω το εξής: μόνο οι ψηφοφόροι του Μακρόν ενδιαφέρονται για την Ευρώπη και για τον κόσμο - με λίγα λόγια, ένα 30% των Γάλλων σέβονται τις ιδρυτικές αρχές της ΕΕ. Δεν είναι λίγο - σε άλλες χώρες το ποσοστό είναι ακόμα μικρότερο, παρότι όλοι, όλοι, έχουμε ευεργετηθεί από την ΕΕ. Ο σύγχρονος άνθρωπος στη Δύση θα έπρεπε να ξυπνά το πρωί ευγνωμονώντας την τύχη του που δεν γεννήθηκε στη Σομαλία ή σε κάποιον άλλο δυστυχισμένο τόπο.
Η Λεπέν είναι γνωστή για τον αντιτουρκισμό της και τις θέσεις της, τόσο για τη διεύρυνση της ΕΕ, όσο και για τις σχέσεις της Ευρώπης με το πολιτικό Ισλάμ, άρα κατ’ επέκταση με τον Ερντογάν. Μήπως η ρητορική αυτή έχει στην πραγματικότητα μια εσωστρεφή στόχευση και συγκεκριμένα την επικράτηση της ξενοφοβίας στη Γαλλία και τίποτα περισσότερο;
Νομίζω ότι είχε βεβαίως δίκιο όταν έλεγε ότι η Τουρκία δεν έχει θέση στην Ευρώπη, αλλά η Λεπέν πιστεύει ότι ούτε η Γαλλία έχει θέση στην Ευρώπη. Οπότε το επιχείρημα καταρρέει. Ως εκ τούτου, δεν είμαι σίγουρη αν έχει μελετήσει βαθύτερα τον ρόλο της Τουρκίας στην Ευρασία ή το κακό που κάνει στην Ελλάδα. Στη Γαλλία έχουμε σχεδόν ένα εκατομμύριο πολίτες τουρκικής καταγωγής και ένα ακόμα εκατομμύριο Τούρκους που δεν έχουν γαλλική υπηκοότητα: αμφιβάλλω αν έχει αναλύσει τα χαρακτηριστικά αυτών των Τούρκων τα οποία δεν είναι απαραιτήτως ίδια με εκείνα των Βορειοαφρικανών.
Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, επειδή δεν βρίσκεται στην κυβέρνηση αλλά στις παρυφές της αντιπολίτευσης - ακριβώς επειδή, όπως είπα, παρά τη μεγάλη της δημοτικότητα, δεν την παίζουν στην αυλή των μεγάλων - εκφράζεται για τον Ερντογάν σπανίως αλλά με περισσότερη ειλικρίνεια. Η Μαρίν Λεπέν εργάζεται πολύ σε ακριβιστικό στιλ, δεν είμαι σίγουρη ότι αφιερώνει χρόνο στο να μαθαίνει τα πράγματα που πρέπει να μαθαίνει. Εξάλλου, έχει αφιερώσει πάρα πολλή ενέργεια για να πείσει ότι δεν είναι η ενσάρκωση του Σατανά επί της γης. Δυστυχώς, για όλους μας, δεν συζητάμε περί ιδεών και προγραμμάτων, συζητάμε περί σατανάδων και φαντασμάτων.
Αν συζητήσει κανείς με τη Λεπέν πάνω στο πρόγραμμά της θα την κάνει σκόνη σε δέκα λεπτά. Τούτου λεχθέντος, κι επειδή η διακυβέρνηση έχει γίνει πάρα πολύ δύσκολη, αν ήμουν στη θέση συμβούλου του Μακρόν θα του πρότεινα να φτιάξει κυβέρνηση συνεργασίας και να εξημερώσει τους αγρίους με κοοπτάτσια. Με ένα χλομό 53% που αναμένεται να αποσπάσει στις εκλογές της 24ης Απριλίου, χρειάζεται διεύρυνση δεξιά κι αριστερά. Το χρήμα πολλοί εμίσησαν, την εξουσία ουδείς.
