Του Σταύρου Μ. Θεοδωράκη
Λίγες μέρες μετά το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ και αφού πλέον έχει κατακάτσει, ελπίζω, ο κουρνιαχτός και έχουν γραφτεί όσα μπορούσαν να γραφτούν για τις διαδικασίες, τα πρόσωπα, τις συγκρούσεις, τους διαγκωνισμούς, τους συνέδρους, την αισθητική, τον φωτισμό, το σύμβολο, την Φώφη, τον Σταύρο…
Με την ελπίδα λοιπόν αυτή, λίγες σκέψεις για το παρόν και το εγγύς μέλον της Χώρας και του Χώρου.
Τα πράγματα δεν ήταν ποτέ περισσότερο δύσκολα για τη Χώρα, δεν είναι μόνο δική μου άποψη αυτή, δυστυχώς.
Η Χώρα βρίσκεται σε ιστορικό σταυροδρόμι, μικροί και μεγάλοι διχασμοί την απειλούν.
Θα καταστραφεί;
Θα παραμείνει χώρα υπό κηδεμονία;
Θα συνεχίσει να αιμορραγεί τα παιδιά της;
Θα καταφέρει να γίνει κανονική Χώρα;
Αυτά τα ερωτήματα είναι που βασανίζουν τους Έλληνες πολίτες.
Σε αυτά τα ερωτήματα καλείται να αναζητήσει απαντήσεις το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ.
Υποστηρίζεται από την ηγεσία του πως το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ αποσκοπεί στην διακυβέρνηση της Χώρας.
Χαίρομαι, είναι ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσει τη Χώρα.
Δεν είναι ο μόνος, είναι όμως ο καλύτερος.
Χαίρομαι να συμμερίζεται και την άποψη πως το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ δεν γίνεται για να επιστρέψουμε στο παρελθόν.
Δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιστρέψει η Χώρα στο παρελθόν.
Δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιστρέψει ο Χώρος στο παρελθόν.
Παρακολουθώ και στηρίζω το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, ξέρω πως δεν προέρχεται από πολιτικό και ιστορικό κενό, πως υιοθετεί το πολιτικό παρελθόν των πολιτικών σχηματισμών που το απαρτίζουν.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr
Φωτογραφία: Intimenews
