Ο λαός αυτής της χώρας θα χρειαστεί στα επόμενα δέκα χρόνια να ξεπεράσει πολλές φορές τον ίδιο του τον εαυτό για να έχει το δικαίωμα να ζει στις προγονικές του εστίες. Η Ελλάδα κινδυνεύει να συρρικνωθεί και ο ελληνισμός απειλείται σοβαρά ακόμη και με εξαφάνιση. Η συναίνεση είναι επιλογή επιβίωσης. Οι υγιείς δυνάμεις πρέπει να δουλέψουν μαζί!
Με την αριστερά; Με την αριστερά που κυβέρνησε τα τελευταία 4,5 χρόνια; Δεν υπάρχει άλλη αριστερά. Αυτή είναι. Να μην βαυκαλίζονται διάφοροι φίλοι ότι υπάρχει κάπου κρυμμένη μια άλλη «ιδανική αριστερά». Ο μύθος του μαρμαρωμένου βασιλιά τρέφει ονειρώξεις, βοηθάει τους λαούς να υπομείνουν την καταπίεση, αλλά δεν βελτιώνει την ζωή τους.
Για να μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας! Δεν υπάρχει άλλη δεξιά, όπως δεν υπάρχει και άλλη αριστερά! Δεν έχουν αλλάξει οι ψηφοφόροι. Οι ίδιοι είναι που ψηφίζανε και χτες. Αυτός είναι ο λαός μας, αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να παράγει! Αν ο λαός μας ήταν διαφορετικός, τότε θα είχαμε μία άλλη δεξιά και μία άλλη αριστερά, δηλαδή ένα άλλο πολιτικό προσωπικό.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι Παπαγγελόπουλος, Αντώναρος και Παπακώστα ταυτίστηκαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με τις επιλογές του Αλέξη Τσίπρα. Αυτοί οι άνθρωποι, όπως και οι ΑΝΕΛίτες είναι δεξιοί. Δεν έγιναν κομμουνιστές στα γεράματα.
Το κοινό τους σημείο είναι η αγάπη τους στον κρατισμό και η βαθιά απέχθειά τους στις φιλελεύθερες αντιλήψεις. Αυτό ένωσε την Παπακώστα με την Γεροβασίλη. Κι αυτός είναι ο πραγματικός εχθρός της χώρας, ο κρατισμός. Οι φιλελεύθερες πολιτικές είναι ο όρος επιβίωσης για την επόμενη ημέρα. Όπως και η συναίνεση! Πως; Με αυτή την δεξιά και με αυτή την αριστερά; Υπάρχει μία αντίφαση σε αυτό, πράγματι…
Κι όμως! Την διαφορά την κάνουν τελικά τα πρόσωπα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο άνθρωπος που μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη στην κεντροδεξιά για να αρχίσει να αλλάζει η νοοτροπία σε αυτόν τον χώρο. Χρειάζεται μια άλλη ηγεσία και στην πλευρά της αριστεράς για να αρχίσουμε να αυξάνουμε τις πιθανότητες να κερδίσουμε ως έθνος αυτό το στοίχημα.
Πολλές προϋποθέσεις! Πράγματι. Αλλά αυτή η εξίσωση ήταν δύσκολη από την αρχή έτσι ή αλλιώς. Οι περισσότεροι την έχουν ήδη εγκαταλείψει, δηλώνοντας ότι είναι αδύνατο να λυθεί. Θυμηθείτε, όμως, πόσο απελπιστική ήταν η κατάσταση το καλοκαίρι του 2015. Η χώρα βρισκότανε με το ένα πόδι έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ελπίδα; Που; Και κυρίως με ποιους…
Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν για πολλούς ανέλπιστη! Κι όμως, ήταν η απάντηση που έρχεται συνήθως μπροστά στα αδιέξοδα. Η κεντροδεξιά χρειαζόταν έναν πολιτικό σαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η χώρα χρειαζότανε μια τέτοια επιλογή. Γι αυτό ο Κυριάκος ξεκίνησε τέταρτος και τερμάτισε πρώτος. Υπήρχε η ιστορική αναγκαιότητα για να συμβεί κάτι τέτοιο.
Το ίδιο μπορούμε να ισχυριστούμε και για την κεντροαριστερά. Η ήττα του Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές θα σημάνει το τέλος αυτής της ηγεσίας. Και πιθανότατα της αριστεράς των άκρων και του κρατισμού. Δημιουργούνται έτσι οι προϋποθέσεις για την ανάδειξη κάτι καινούργιου. Δεν ξέρουμε ποιο μπορεί να είναι αυτό το «καινούργιο». Καταλαβαίνουμε όμως ότι δημιουργούνται κι εδώ οι προϋποθέσεις για να συνωμοτήσει για άλλη μια φορά το σύμπαν. Δεν λέμε ότι θα συμβεί οπωσδήποτε. Αλλά ότι δημιουργούνται οι συνθήκες. Ας μην γελιόμαστε! Η σωτηρία της χώρας περνάει μέσα από μία τιτάνια προσπάθεια, που έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων. Όχι όμως με τους Τσιπραίους, τους Πολάκηδες και τους Παπαγγελόπουλους. Αυτοί εκπροσωπούν την Ελλάδα του παρελθόντος που δεν θέλουμε να θυμόμαστε. Την Ελλάδα του κρατισμού. Σίγουρα μας αξίζει κάτι καλύτερο!
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
