Δύο χρόνια πριν ο Υπουργός Δικαιοσύνης εξήγγειλε στη Βουλή την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου χάριν του συμφέροντος του παιδιού με την εισαγωγή της συνεπιμέλειας με ίσο χρόνο του παιδιού και με τους δύο γονείς όταν αυτοί χωρίσουν.
Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε τη 7/5/2021 στη Βουλή έχει ως θετικά, σε σχέση με το νομοσχέδιο που κατέβηκε στη δημόσια διαβούλευση, (α) ότι το 1/ 3 του χρόνου επικοινωνίας του γονέα που δε θα διαμένει με το παιδί υπολογίζεται με βάση το συνολικό χρόνο του παιδιού και όχι το συνολικό χρόνο επικοινωνίας, (β) η γονική μέριμνα στη περίπτωση διαζυγίου θα ασκείται όχι μόνο από κοινού αλλά και εξίσου από τους δύο γονείς.
Πρώτιστο αρνητικό το νομοσχεδίου του Μάιου είναι το «ιδίως». Το συμφέρον του παιδιού κατά τη διαβούλευση ήταν «πρωτίστως» να το ανατρέφουν και οι δύο γονείς. Σήμερα έγινε «ιδίως» καθ’ υπόδειξη της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Η κοινή ανατροφή έπαυσε να είναι ο πρωταρχικός κανόνας. Πλέον η δικαστική εξουσία έχει πάρει πάνω της την εφαρμογή της κοινής ανατροφής των παιδιών μας και την επιτυχία του νέου νόμου.
Οι μηχανισμοί κοινωνικής προστασίας θέλουν να μη προσφεύγουν οι πολίτες στη δικαιοσύνη για τα καθημερινά θέματα ανατροφής των παιδιών τους. Όπως η δικαιοσύνη δεν ορίζει το πώς οι πολίτες θα κερδίσουν τα προς το ζην αλλά τους ελέγχει μόνο αν κλέβουν ή αν παρανομούν.
Και όμως, ο «γονέας με τον οποίο το παιδί διαμένει», ο χρόνος με κάθε γονέα, η υποχρεωτική διαμεσολάβηση, η «γνώμη των ειδικών», η ακρόαση του παιδιού, είναι μερικά από αυτά που με το νέο νόμο θα οδηγούν τους γονείς στο δικαστήριο και στη σύγκρουση που συνεπάγεται.
Ένα νομοσχέδιο συνεπιμέλειας θα πρόβλεπε και οι δύο γονείς να μεγαλώνουν το παιδί τους, είτε είναι παντρεμένοι είτε ζουν μαζί, είτε όχι. Κατοικία του παιδιού θα ήταν ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων, μέσα στον οποίο το παιδί θα διαμένει εξίσου στα σπίτια και των δύο γονέων. Οι γονείς θα είχαν συντάξει σχέδιο ανατροφής τέκνου, με τους δικηγόρους ή το διαμεσολαβητή, ώστε από πριν να συμφωνήσουν πως θα μεγαλώσουν το παιδί τους. Στο δικαστή θα πήγαιναν μόνο για κάποια διαφωνία τους.
Ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων, η κατάργηση κάθε διάκρισης για τα αναγνωρισμένα παιδιά εκτός γάμου, τα σχέδια ανατροφής τέκνου, η εναλλασσόμενη κατοικία με συμφωνία των γονέων, οι δικονομικές εγγυήσεις για τις εκθέσεις ειδικών, χωρίς υποχρεωτική διαμεσολάβηση, η εφαρμογή του νέου νόμου για όλα τα παιδιά της χώρας, απαιτούνται ώστε το νομοσχέδιο του Μαΐου να είναι λιγότερο κακό.
