Μεγάλο έργο η αξιοποίηση της περιοχής που είναι γνωστή ως «Βασιλικά Κτήματα Τατοίου». Είχε εξαγγελθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ακριβώς πριν από δύο χρόνια.
Όλη η περιοχή είναι μοναδικής ομορφιάς και οι κάτοικοι της Αττικής είμαστε τυχεροί που έχουμε στη διάθεσή μας ένα τέτοιο χώρο σε απόσταση μόλις 15 χιλιομέτρων από την Αθήνα. Περιμένουμε με ανυπομονησία την ολοκλήρωση των έργων για να το χαρούμε.
Υπάρχει όμως ένα ζήτημα που μας προβληματίζει πάρα πολύ.
Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, παρουσιάζονται στην κοινή γνώμη με τρόπο διθυραμβικό κάποια «ευρήματα»: οι βασιλικές άμαξες, για παράδειγμα και πριν από λίγες ημέρες κάποιες φιάλες κρασιού από την κάβα.
Τι είναι αυτά τα αντικείμενα; Πώς τοποθετούμαστε απέναντί τους; Είναι αρχαιολογικά ευρήματα; Είναι εθνικά κειμήλια; Κι αν ναι, τι ακριβώς τεκμαίρουν; Μια συλλογική μνήμη που μας ενώνει ή μια διχαστική περίοδο της ιστορίας μας, όπως ο Εμφύλιος;
Η Βασιλεία στην Ελλάδα είναι μια πολύ σκοτεινή υπόθεση, ο ρόλος του Παλατιού ακόμα πιο σκοτεινός και ειδεχθής και δεν έχουν περάσει δα και τόσα πολλά χρόνια από το δημοψήφισμα για το πολίτευμα για να έχει ξεχαστεί η δράση της βασιλικής οικογένειας, συστηματικά σε βάρος του λαού.
Το Τατόι δεν μπορεί να γίνει η ευκαιρία για τον εξωραϊσμό αυτής της μαύρης σελίδας της ιστορίας μας. Αυτό δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε. Όλα αυτά τα αντικείμενα που προφανώς και αποτελούν τεκμήρια μιας ιστορικής περιόδου της χώρας μας, το Υπουργείο Πολιτισμού πρέπει να τα παρουσιάζει στην κοινή γνώμη με μεγάλη προσοχή, χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο στον οποιονδήποτε να τα εμφανίζει ως κομμάτια ενός ένδοξου παρελθόντος τη λαμπρότητα του οποίου νοσταλγούμε.
Όχι. Δεν νοσταλγούμε τη Βασιλεία, δεν υπάρχει κάτι, οτιδήποτε, θετικό να θυμόμαστε από αυτή. Τα υλικά της κατάλοιπα πρέπει να εντάσσονται στο αρνητικό τους συμφραζόμενο.
Η ελληνική Βασιλεία δεν έχει καμία σχέση με το βρετανικό φολκλόρ όπως το χαζεύουμε στα σήριαλ του Νέτφλιξ. Δεν είναι καν μια τουριστική ατραξιόν που φέρνει έσοδα στη χώρα, όπως η αντίστοιχη βρετανική.
Το Τατόι ανήκει πλέον στην Ελληνική Δημοκρατία και το λαό της που αναμένει την ολοκλήρωση της ανάπλασης ώστε να το κατακλύζει μαζικά, να το οικειοποιηθεί με όρους γνήσια λαϊκούς και να δημιουργήσει σε αυτό νέες μνήμες, καθημερινές, σε περιβάλλον δημοκρατίας πλέον.
Είμαστε βέβαιοι ότι δεν υπάρχει κακή πρόθεση όμως διακρίνουμε μια ανεμελιά στη διαχείριση των καταλοίπων της βασιλείας στη χώρα μας. Και η ανεμελιά αυτή είναι λάθος.
Είμαστε βέβαιοι ότι η Υπουργός Πολιτισμού που εκτός από αρχαιολόγος, και άρα γνώστης όλης της θεωρίας περί διαχείρισης των καταλοίπων του παρελθόντος είναι γνωστή και για τη δημοκρατική της ευαισθησία, θα επιληφθεί προσωπικά αυτού του λεπτού ζητήματος.
