Του Κωνσταντίνου Βέργου*
H Deutsche Bank είναι το τραπεζικό «διαμάντι» της Γερμανίας, όπως η Volkswagen είναι το φωτεινό σύμβολο της αυτοκινητοβιομηχανίας της και η Siemens το λαμπρό σύμβολο στον χώρο της τεχνολογίας. Δεδομένου ότι στο προηγούμενο διάστημα είδαμε κατακόρυφη πτώση της αίγλης τόσο της Siemens όσο και της Volkswagen στα μάτια πελατών και επενδυτών, λόγω αθέμιτων πρακτικών και συστηματικής απάτης, αναρωτιόμαστε αν το ίδιο τώρα θα γίνει στην Deutsche Bank, και τι μπορεί αυτό να σημαίνει για όλους μας.
Στο προηγούμενο τριήμερο είδαμε τις τιμές των μετατρέψιμων (σε μετοχές) ομολόγων της Deutsche Bank να χάνουν το 1/8 της αξίας τους, κατρακυλώντας απότομα μετα την πτώση που ξεκίνησε στις αρχές του έτους και πλέον μετράει 20% απώλειες. Μία τόσο ραγδαία απώλεια αξίας είναι ασυνήθιστη όχι μόνο για το «διαμάντι» των γερμανικών τραπεζών, αλλά γενικά για τραπεζικό ομόλογο, παγκοσμίως. Παρόμοια κατάρρευση βιώνουν αυτήν τη στιγμή και άλλα ομόλογα της ιστορικής αυτής και κολοσσιαίας τράπεζας. Φυσικά, κανένας δεν πρέπει να ανησυχεί από ραγδαίες πτώσεις τιμών ομολόγων, διότι υπάρχει διασφάλιση, θα πει κάποιος. Διασφάλιση επιτυγχάνουμε, αγοράζοντας CDS, δηλαδή ασφάλιστρα κινδύνου. Σωστό, γενικώς. Ειδικά για την Deutsche Bank, όμως, τώρα τα νέα δεν είναι καλά ούτε εκεί. Οι τιμές στα ασφαλίστρα κινδύνου (CDS) της Deutsche Bank ανέβηκαν σε 5 εβδομάδες μόλις… 250 μονάδες βάσης (!), από 190 σε 440 μονάδες! Δηλαδή το ετήσιο κόστος ασφάλισης ομολόγων αυξήθηκε μόλις κατά… 2,5% της τιμής του ασφαλιζόμενου προϊόντος σε ένα μόλις μήνα! Αυτό όμως ισοδυναμεί με κίνδυνο η τράπεζα να χρεοκοπήσει άμεσα. Είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;
Αν πράγματι υπήρχε περίπτωση μία εταιρεία να χρεοκοπήσει άμεσα, και βεβαίως μία τράπεζα, τότε θα βλέπαμε μία ραγδαία πτώση τιμής τουλάχιστον στην τιμή της μετοχής της. Δυστυχώς η τιμή της Deutsche Bank έχει καταρρεύσει από τις 29 Δεκεμβρίου 2015, κατά 40%, ενώ τη στιγμη που γράφουμε αυτό το άρθρο καταρρέει 9,5% ενδοσυνεδριακά. Παρά το ότι η τράπεζα αυτή είχε όντως τη χειρότερη εξέλιξη τιμής στην Ευρώπη μεταξύ μεγάλων τραπεζών, αξίζει να σημειώσουμε ότι πτώση 35% στην ίδια περίοδο είχε η Credit Suisse, ενώ πτώση 20% - 30% είχαν επίσης και οι τραπεζικοί κολοσσοί Commerzbank, BNP Paribas, UBS, Societe General και Barclays, ενώ συνολικά οι τραπεζικές μετοχές στην Ευρώπη έχουν χάσει… 27% της αξίας τους! Εν ολίγοις, οι εκτιμήσεις που έχουμε διατυπώσει στο προηγούμενο διάστημα ότι το τραπεζικό συστημα της Ευρώπης ίσως βρίσκεται στο κατώφλι αρνητικών εξελίξεων άρχισαν να φαίνονται στις χρηματιστηριακές τιμές. Όμως αυτήν τη στιγμή ο αδύναμος κρίκος φαίνεται ότι είναι η Deutsche Bank. Μάλιστα, οι τιμές ασφαλίστρων (CDS) της Deutsche Bank έχουν φτάσει τα επίπεδα κινδύνου της UniCredit, τράπεζας που ανήκει σε εκείνες με σοβαρά προβλήματα, κρίνοντας πάντα από τις τιμές των CDS της τελευταίας, που επι διετία βρίσκονται πολύ ψηλότερα από εκείνα του κλάδου, μαρτυρώντας υψηλή σχετικα πιθανότητα χρεοκοπίας.
Η τράπεζα προειδοποίησε πρόσφατα ότι τα αποτελέσματα της δεν θα είναι καλά. Αυτό όμως δεν είναι το ζητούμενο. Η διάσωση της Deutsche Bank, από τους Γερμανούς φορολογουμένους, σε περίπτωση χρεοκοπίας της, θα ηταν μία πολύ ακριβή ιστορία για τους Γερμανούς. Όπως και της Volkswagen. Όπως και πολλών άλλων. Αυτό οδηγεί σε ευρύτερα σημαντικά συμπεράσματα.
Η κερδοσκοπία εις βάρος περιφερειακών ευρωπαϊκών χωρών, επιχειρήσεων και λαών δεν είναι πλέον αρκετή για να διασφαλίσει τα εταιρικά κέρδη στη μητρόπολη του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, τη Γερμανία. Προφανώς η εποχή που ο Νότος, η κάθε Ελλάδα, αποτελούσε το μόνο μαύρο πρόβατο έχει περάσει και μαζί με αυτήν οι όποιες δικαιολογίες. Πλέον η κρίση αγγίζει την καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις μεγαλύτερες εταιρείες της. Υπό αυτήν την έννοια, πολύ φοβόμαστε ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας τραπεζών, όπως της Deutsche Bank, πράγμα που απευχόμαστε, δεν θα μπορέσει ο κάθε Γερμανός φορολογούμενος να σώσει την κατάσταση, θα υπάρξει βαθιά απομείωση αξίας τόσο των επενδύσεων των μετόχων, όσο και των ομολογιούχων και των καταθετών. Αυτό όμως είναι πολύ άσχημο νέο για όλους μας, για τη ρευστότητα του συστηματος, και τις χρηματιστηριακές αγορές όχι μονο της Γερμανίας, αλλά και των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και παγκόσμια.
* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία.
Το παρόν άρθρο εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος, δεν αποτελεί οδηγό ή σύσταση για επενδύσεις οποιασδήποτε μορφής προς οιονδήποτε και για οτιδήποτε τίτλο ή παράγωγο αυτού.
