Του Αντώνη Πανούτσου
«Ο Παύλος Μπακογιάννης εξέφραζε το οικουμενικό αίτημα της υπέρβασης εκείνων των κομματικών στεγανών που εμποδίζουν τη συναντίληψη για την πρόοδο του τόπου. Ένα αίτημα που δεν ταυτίζεται με έναν κομματικό χώρο. Ένα αίτημα που υπερέβαινε τη ΝΔ της εποχής του. Ένα αίτημα απολύτως ξένο για τη ΝΔ του σήμερα. Τη σημερινή ταξική και τοξική, για το πολιτικό κλίμα, ΝΔ που δίνει λόγο και ρόλο σε εκείνους που αμφισβητούσαν τις παρακαταθήκες του δημοκρατικού πολιτεύματος. Σε εκείνους που διαβάζουν την Ιστορία με γυαλιά του μίσους και όχι της συμφιλίωσης όπως έκανε ο Π. Μπακογιάννης».
Διαβάζεις τα τρία tweets της Ρένας Δούρου και δεν καταλαβαίνεις αν ο Μπακογιάννης πέθανε από αρρώστια, από γηρατειά ή από το μαράζι που δεν του πέρασε το αίτημα που υπερέβαινε την ΝΔ της εποχής του. Αφού δεν θέλει, δεν μπορεί, δεν την παίρνει να πει ότι τον Μπακογιάννη σκότωσε η 17Ν που είναι τρομοκρατική οργάνωση και δολοφόνος του ήταν ο Κουφοντίνας τι την ήθελε την αναφορά η Δούρου στην επέτειο της δολοφονίας του;
Η Δούρου αντιλαμβάνεται τα πάντα σαν props. Αν τώρα το ένα prop είναι το φούμο στις πυρκαγιές, το επιμελώς ατημέλητο look με το χακί μπλουζάκι στις πλημμύρες και ο Παύλος Μπακογιάννης στις αναλύσεις είναι αδιάφορο. Όλα είναι μια θεατρική παράσταση με την ίδια για πρωταγωνίστρια.
Για την ακρίβεια για τον ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα είναι ένα σκηνικό που όλοι θέλουν να είναι πρωταγωνιστές. Γίνεται η επίθεση στην Καλαμάτα στον Πέτρο Κωνσταντινέα η οποία τσεκαρισμένα είναι πραγματική. Περνούσε ο Κωνσταντινέας με μηχανάκι και δύο δικούς του έξω από έναν σύλλογο οπαδών της Καλαμάτας που έχει και χρυσαυγίτες, με μηχανάκι, κάποιος του φώναξε «Ξεπουλήσατε την Μακεδονία προδότη» ο Κωνσταντινέας και οι δικοί του φρενάρανε. Τους την πέσανε 4-5 άτομα, ο ένας κινηματογραφούσε ο Κωσταντινέας του άρπαξε το χέρι, μαζεύτηκαν και άλλοι ήρθε η αστυνομία και ο Κωνσταντινέας που είχε φάει κάμποσες πήγε στο νοσοκομείο. Give or take κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα και η αστυνομία καλώς τους μάζεψε αυτούς που επιτέθηκαν στον Κωνσταντινέα, πράγμα που σε μια μικρή πόλη το εξωφρενικό είναι τι ακολουθεί. .
Ο Κωνσταντινέας δίνει συνέντευξη στην Αυγή που ξεκινάει «Τους πρώτους πέντε τους έκανα καλά αλλά μετά ήρθαν άλλοι είκοσι πέντε». Στην Καλαμάτα πάει για να συντονίσει τις έρευνες ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας αντιστράτηγος Αριστείδης Ανδρικόπουλος. Την Τρίτη ανακοινώνεται ότι κατεβαίνουν οι υπουργοί Αλ. Χαρίτσης, Γ. Κατρούγκαλος, ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης που μαζί με τους βουλευτές Γ. Κοζομπόλη και Πέτρο Κωνσταντινέα θα δώσουν το κυβερνητικό στίγμα. Ο υπουργός δικαιοσύνης, ο αρχηγός της αστυνομίας, ο γενικός γραμματέας του κόμματος πήγαν στην Καλαμάτα για μια επίθεση που το θύμα της βγαίνει από το νοσοκομείο την επόμενη μέρα και είπε ότι δεν ήταν προσχεδιασμένη.
Η απάντηση βρίσκεται στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που καταδίκαζε την επίθεση. «… όσοι σπέρνουν το δηλητήριο του εθνικισμού πρέπει να απομονωθούν από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, η φασιστική βία πρέπει να καταδικαστεί έμπρακτα από όλους. Οι δυνάμεις που ψαρεύουν στα θολά νερά της ακροδεξιάς πρέπει να αντιληφθούν τις ευθύνες τους». Το αντικείμενο ήταν τα συλλαλητήρια για την Μακεδονία και η καταδίκη όποιου μετείχε σαν δηλητηριασμένου από τον εθνικισμό. Όσο για τον Πέτρο Κωνσταντινέα που την Τρίτη μιλούσε με σπασμένη φωνή στην Δεύτερη Γραμμή της ΕΡΤ θα καταλάβει ότι ήταν πρωταγωνιστής για μια μέρα σε μια παράσταση που ο ρόλος του είναι μικρός και το σενάριο τον ξεπερνάει.
