Του Δημήτρη Καμπουράκη
Το να ασχολείται κανείς με τον εαυτό του ενώ γύρω του γίνεται το “της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα”, είναι είτε δείγμα άρρωστου ναρκισσισμού, είτε απόδειξη ολοκληρωτικής αναισθησίας. Εκτός αν έχουμε να κάνουμε με τον τρελό του χωριού που πανηγυρίζει μονάχος του στην πλατεία, ενώ όλοι οι υπόλοιποι γύρω του κλαίνε.
Σας έδωσα ήδη τρεις εναλλακτικές, ένα απλό multiple choice, ώστε να αποφασίσετε μόνοι σας και κατά δημοκρατική πλειοψηφία σε ποια κατηγορία ανήκει ο ΣΥΡΙΖΑ που Αυγουστιάτικα παραμέρισε θανατηφόρες φωτιές και συνεχή black outs, για ν' ασχοληθεί με την εκλογή γραμματέα του και με τα ιδεολογικά του. Μπορείτε βέβαια να αντιτείνετε ότι είναι δικαίωμα του και ότι δεν πειράζει κανέναν, όμως τότε μάλλον γέρνετε προς το τρίτο τετραγωνάκι που μιλά για τον τρελό του οικισμού.
Προσωπικώς, επέλεξα να γράψω το άρθρο μου πριν ο Τσίπρας μιλήσει στην Κεντρική του Επιτροπή και πριν μάθω ποιος τελικά κατέλαβε την πολυπόθητη θέση του γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι κι αλλιώς τώρα τελευταία, κάθε φορά που ακούω Αλέξη νιώθω σαν ν' ακούω τον Πολάκη, είτε πίσω του έχει τα μυθικά λιμάνια της Οδύσσειας, είτε τα καρνάγια του μεγάλου κεφαλαίου που πίνουν το αίμα της εργατικής τάξης (θυμάστε που τα έλεγαν αυτά κάποτε;). Όσο για την εκλογή γραμματέα, δίχως να θέλω να φανώ περιφρονητικός απέναντι σε οποιοδήποτε στέλεχος, μια μόνο παροιμία μου έρχεται στο μυαλό: Έσταξε η ουρά του γαϊδάρου στον στάβλο.
Αυτή η εκλογή γραμματέα που επιχειρήθηκε να μπει στην δημόσια συζήτηση σαν κάποια φοβερή και τρομερή εξέλιξη, δεν είναι παρά μια μεγαλοπρεπής μπαρούφα. Έτσι κι αλλιώς παράταξη δεν κατάφεραν να φτιάξουν και το κόμμα τους είναι σε πλήρη διάλυση. Τα παλιά μαχητικά τους μέλη έχουν λακίσει, αυτοί που απόμειναν ακόμα είναι όλοι “αξιοποιημένοι” στον κρατικό μηχανισμό και δεν προλαβαίνουν ν' ασχοληθούν με την κομματική ζωή, η νεολαία τους ψάχνει με τον ντουφέκι κανέναν πιτσιρικά να βάλει υπογραφή συμμετοχής, οπότε τι στο καλό θα κάνει ο καινούριος γραμματέας;
Μήπως θα εμπνεύσει τις κομματικές μάζες και θα τις ξαναφέρει πίσω σε γραφεία και συγκεντρώσεις; Αμ δε. Μήπως επιλέξει αυτός τους υποψήφιους βουλευτές, δημάρχους και περιφερειάρχες του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να υποθέσουμε ότι διαθέτει κάποια δύναμη; Αστεία λέμε τώρα; Κοινοβουλευτική ομάδα, περιφερειάρχες και δημάρχους σε κρίσιμες πόλεις θα διαλέξει ο ίδιος ο Τσίπρας και το κονκλάβιο του, τελεία και παύλα. Για τον γραμματέα θα μείνει η αρμοδιότητα να διαλέξει υποψηφίους για κάθε ανθυποκωμόπολη της επικράτειας. Δεν λέω, χρήσιμο είναι κι αυτό, αλλά γιατί θα 'πρεπε να ασχολούμαστε με μια τέτοιου πολιτικού βάρους εκλογή επί δεκαήμερο;
Τέλος πάντων, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ό,τι μπορεί για να εκτρέψει την δημόσια συζήτηση από τα σοβαρά και τα φλέγοντα. Να μην ξαναμιλήσουμε για το Μάτι διότι είναι τυμβωρυχία, να μην μιλάμε για τις διακοπές ρεύματος διότι βαφτίζουμε πολιτικά κάποια αμιγώς τεχνικά θέματα, να καταναλώνουμε το σάλιο μας αναλύοντας πόσο αντιδημοκρατική είναι η ιδέα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου, να βυθιζόμαστε ακόμα και στην “καλημέρα'' του Βορίδη ώστε να ανακαλύπτουμε σ' αυτήν την ακροδεξιά διολίσθηση της ΝΔ και γενικώς να τυρβάζουμε περί όλων των άλλων, πλην των φακέλων που μας περίμεναν στο γραμματοκιβώτιο επιστρέφοντας από τις διακοπές.
Εντάξει, μπορεί κάποτε να κέρδισαν λόγω γενικευμένης πολιτικής αφέλειας όλων μας, αλλά δεν τρώμε και κουτόχορτο. Κι αν νομίζουν πως η εκλογή γραμματέα και ο μέχρι το τέλος της βδομάδας ανασχηματισμός θα εκτρέψουν την κουβέντα, πλανώνται πλάνην οικτράν. Και του Πετρούνια το πρόγραμμα στους κρίκους να κάνει μπροστά στις κάμερες ο Αλέξης με τον καινούριο γραμματέα του, την επομένη το πρωί στα ίδια θα επιστρέφουμε. Διότι πλέον παρήλθαν οι καιροί που το Μαξίμου καθόριζε την ατζέντα. Τώρα την έχουν άλλοι στα χέρια τους. Όχι τα “πληρωμένα ΜΜΕ'' όπως τους αρέσει να λένε, αλλά η κοινωνία που δεν αντέχει άλλο το παραμύθι.
