Του Ανδρεά Ζαμπούκα
«Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Μαγνησι?ας, με αφορμή τη χορηγι?α του Ιδρυ?ματος Μποδοσάκη, δηλω?νει την κατηγορηματικη? του αντι?θεση στην οποιαδη?ποτε προσπα?θεια εμπορευματοποι?ησης της Παιδει?ας. Απορρι?πτει τη λογικη? των χορηγιω?ν που υποκαθιστα? την ευθυ?νη και την υποχρε?ωση του Κρα?τους για τη λειτουργι?α των δημο?σιων σχολει?ων.
Καλου?με τους συλλο?γους και τους διευθυντε?ς των σχολει?ων να μην δεχθου?ν τη χορηγι?α του Ιδρυ?ματος Μποδοσα?κη για το «βασικο? εξοπλισμο?» των εργαστηρι?ων των Γυμνασι?ων. Σε περι?πτωση που το προηγου?μενο δια?στημα την αποδε?χθηκαν, με συλλογικε?ς διαδικασι?ες να ακυρω?σουν τη χορηγι?α.
Καλου?με το Υπουργει?ο Παιδει?ας να παρε?μβει α?μεσα προκειμε?νου να μην επιτρε?πει στις εταιρει?ες να εισε?ρχονται στους χω?ρους των σχολει?ων με το προ?σχημα χορηγικω?ν προγραμμα?των».
Η παραπάνω ανακοίνωση δεν είναι ούτε μαρξιστική ούτε σταλινική ούτε και ολοκληρωτική προκήρυξη φανατικών κρατιστών. Είναι θέση ανθρώπων που ανήκουν σε έναν άλλο κόσμο που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα που μας περιβάλλει. Εκπαιδευτικών που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται σε σχολικές αίθουσες και ακόμα περισσότερο δεν θα έπρεπε να συμμετέχουν σε αποφάσεις που αφορούν στην λειτουργία των σχολικών μονάδων.
Το πρώτο που έχει να παρατηρήσει κανείς είναι ότι η "χορηγία του Ιδρύματος Μποδοσάκη" δεν είναι χορηγία αλλά δωρεά. Γιατί ο χορηγός δίνει χρήματα σε κάποιον για να διαφημίσει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες του με έμμεσο τρόπο. Αλλά ούτε αυτό δεν μπορούν να ξεχωρίσουν. Η πραγματικότητα από ό τι φαίνεται, δεν συνεργάζεται με το όραμα, με αποτέλεσμα το δεύτερο να συντρίβεται στην αδιαλλαξία της πρώτης και να δημιουργεί το φαινόμενο της αυταπάτης. Αναρωτιέμαι δηλαδή, πόσο ρεαλιστικές είναι στη βάση τους τέτοιου είδους αντιδράσεις; Απ' τη μια έχεις την πραγματικότητα κι απ' την άλλη την ηθική της θεώρηση.
Το ιδανικό είναι να έχεις μια πολιτεία που να μην χρειάζεται τέτοιου είδους πρωτοβουλίες. Αλλά αφού δεν την έχεις, κι εφόσον όλα σου δείχνουν ότι είναι δύσκολο, ίσως και ουτοπικό να την αποκτήσεις, αναγκάζεσαι να επιλέξεις: ή θα ζεις με τις ελλείψεις ή θα δεχτείς απ' τον ιδιώτη να σου τις καλύψει, αφού και το κράτος δεν το κάνει.
Είναι όλοι οι καθηγητές στα σχολεία έτσι; Ασφαλώς όχι. Και χορηγίες γίνονται και δωρεές και προσφορές γονέων που συμπληρωνουν αυτό που δεν μπορεί να δώσει το κράτος. Δεν είναι σίγουρα ο κανόνας η αντίληψη που δημιοσιοποίησε η ΕΛΜΕ Μαγνησίας. Υπάρχει όμως ως σκοταδισμός και απόρια ταπεινών ενστίκτων από κάποιους υπονομευτές της Εκπαίδευσης.
Πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι βεβαίως δεν αντιλαμβάνονται ότι στην Υγεία και σε πολλές άλλες υπηρεσίες, ο ιδιωτικός τομέας σπεύδει να αποκαταστήσει τις αδυναμίες του κράτους. Και το σημαντικότερο, αυτό που αναδεικνύει την υποκρισία τους είναι ο στρουθοκαμηλισμός για τα τεράστια ποσά που δαπανά η ελληνική οικογένεια για να απολαύσει στην ιδιωτική παιδεία (φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία κτλ) αυτά που δεν μπορεί να της δώσει το ελληνικό κράτος.
Η Εκπαίδευση σε σχολεία και πανεπιστήμια, δοκιμάζεται καθημερινά από τα "σταγονίδια" μιας άλλης εποχής που δεν βλέπουν τον χρόνο να περνάει δίπλα τους. Η ελληνική οικογένεια και οι μαθητές ταλαιπωρούνται ακόμα από ένα κράτος που προσποιείται τον εγγυητή της δωρεάν παιδείας ενώ το μόνο που κάνει είναι να ωθεί τους πάντες σε ένα παράλληλο εξωσχολικό σύμπαν.
Το Υπουργείο - το οποίο θεσμικά επιτρέπει τις χορηγίες και τις δωρεές- πρέπει να ασχοληθεί άμεσα με την ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Μαγνησίας και να εξηγήσει τον λόγο που εξέθεσε με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο, την σχολική κοινότητα. Αν δεν το κάνει, σημαίνει ότι συναινεί και αποδέχεται το περιεχόμενο της ανακοίνωσης...
