Θα χαιρόμασταν όλοι φαντάζομαι αν Έλληνας πολιτικός γινόταν πρωτοσέλιδο σε τουρκική εφημερίδα υποστηρίζοντας τις πάγιες ελληνικές θέσεις. Δημιουργεί όμως προβληματισμούς όταν η πρωτοσέλιδη φιλοξενία έχει ως αιτία την προβολή θέσεων που αρέσουν στην τουρκική πλευρά. Που ικανοποιούν τους αναγνώστες της εφημερίδας.
Η φωτογραφία του Α. Τσίπρα που κοσμούσε την πρώτη σελίδα της Χουριέτ συνοδευόταν από τη φράση του στη βουλή προχθές: «γιατί εξοπλιζόμαστε; Θα γίνουμε μήπως υπερδύναμη;» Αν δεν κάνω λάθος είναι η δεύτερη φορά που γίνεται πρωτοσέλιδο σε τουρκική εφημερίδα. Την άλλη ήταν όταν καταψήφισε την ελληνογαλλική συμφωνία.
Δεν θέλω να πιστεύω πως το 2022 ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης διακατέχεται από τα συνθήματα της δεκαετίας του 30. «Τι τον θέλουν τον «Αβέρωφ», τι το θέλουν το «Κιλκίς», να τα κάνουμε τρακτέρια να οργώνουμε τη γης». Αυτά νομίζω ότι έχουν ξεπεραστεί. Αλλού θα πρέπει να αποδώσουμε αυτήν την αρνητική θέση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους εξοπλισμούς, με αποκορύφωμα την καταψήφιση και των αμυντικών δαπανών του προϋπολογισμού.
Θα θέσω μερικά ρητορικά ερωτήματα, προσπαθώντας να ανιχνεύσω το σκεπτικό όχι μόνον του Α. Τσίπρα, αλλά συνολικά της ριζοσπαστικής Αριστεράς. A propos, θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε τις θέσεις, επ' αυτού, των αποκληθέντων «γεφυροποιών». Συμφωνούν με την καταψήφιση των αμυντικών δαπανών;
Ερωτήματα:
Ο Α. Τσίπρας δεν αναγνωρίζει πως υπάρχει τουρκική απειλή; Αν δεν την αναγνωρίζει, ας το πει ευθαρσώς. Θα είχε ενδιαφέρον η εν συνεχεία πολιτική του πρόταση. Αν όμως αναγνωρίζει την ύπαρξη της πώς προτείνει να αντιμετωπιστεί; Με νεροπίστολα;
Είναι γεγονός, λόγω των μνημονίων, πως οι αμυντικές δαπάνες από 6,3 δισεκατομμύρια το 2009, περικόπηκαν κατά 50% στη δεκαετία, τη στιγμή που η Τουρκία έστηνε τη δική της αμυντική βιομηχανία. Σήμερα, έχουμε την ευχέρεια να αναπληρώσουμε το χαμένο έδαφος. Να μην εξοπλιστούμε; Αυτό προτείνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Δεν είναι αρχηγός μιας αριστερής γκρούπας του 4% που μπορεί να υποστηρίζει ανεύθυνα και ανέξοδα ό,τι θέλει!
Αν αυτή η αρνητική στάση του στους εξοπλισμούς ανήκει στην πολιτική τού «όχι σε όλα», είναι εντελώς ανιστόρητη. Ο Α. Παπανδρέου, τον οποίον ο Α. Τσίπρας προσπαθεί να μιμηθεί, πάντα ψήφιζε τις αμυντικές δαπάνες, ακόμα και στην περίοδο της δομικής αντιπολίτευσης. Δε γίνεσαι Ανδρέας μόνον επειδή μιμείσαι τη φωνή του και φοράς ζιβάγκο.
Μήπως όμως ο Α. Τσίπρας έχει κάτι άλλο στο μυαλό του; μήπως στέλνει μηνύματα προς εκείνα τα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων που θέλουν να καθίσουμε με την Τουρκία σε ένα τραπέζι εφ' όλης της ύλης; Μήπως τους φωνάζει πως «εγώ είμαι ο άνθρωπος σας;» μήπως επιζητεί την ισχύ που δεν του εμπιστεύονται οι Έλληνες πολίτες να τη λάβει από τον διεθνή παράγοντα; «εγώ σας έλυσα το Μακεδονικό. Είμαι διαθέσιμος να μοιράσω το Αιγαίο!»
Δε λέω πως μπορεί να συμβαίνει αυτό, δε θέλω να το πιστέψω. Σκέψεις και ερωτήματα μοιράζομαι με τον αναγνώστη.
Πάντως, εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι σοβαροί άνθρωποι, θα πρέπει να προβληματιστούν με τις θέσεις του κόμματος τους για τους εξοπλισμούς και για το πρωτοσέλιδο της Χουριέτ. Και κυρίως για τον αρχηγό τους.
