«Πού είναι ο Παύλος σου τώρα;», φώναζαν σαρκαστικά οι Χρυσαυγίτες μέσα στο δικαστήριο, στην τραγική μάνα Μάγδα Φύσσα.
«Κωστάκη που είναι ο μπαμπάς;» ρωτούσε το πανό που ανήρτησαν στο πανεπιστήμιο Πειραιώς οι αλληλέγγυοι στον Δημήτρη Κουφοντίνα. Ο Κώστας Μπακογιάννης απάντησε: «Εδώ είναι. Και δεν πρόκειται να πάει πουθενά».
Αφορμή της αχρειότητας είναι η απεργία πείνας που έχει εξαγγείλει ο Κουφοντίνας, εις ένδειξιν διαμαρτυρίας γιατί δεν τον επιστέφουν στον Κορυδαλλό που γουστάρει, αλλά από τις φυλακές Κασσαβέτειας τον πάνε στον Δομοκό.
Ο ίδιος και οι υποστηρικτές του επικαλούνται γενικώς το «κράτος Δικαίου» (ναι αυτός που δίκαζε ανθρώπους και απέδιδε δικαιοσύνη με σφαίρες), αλλά δεν καταγγέλλουν παραβίαση κάποιου συγκεκριμένου θεσμοθετημένου δικαιώματός του.
Άλλωστε, σε αντίθεση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα που επικαλούνται συχνά οι αριστεροί της εποχής μας, και άδειες πήρε, και βόλτες έκανε στα μέρη που σκότωσε ανθρώπους, και τα κανάλια τον ακολούθησαν ως σταρ του εγκλήματος, σε σημείο που ρεπόρτερ καναλιού μας ενημέρωνε γεμάτος συμπάθεια, σε ζωντανή σύνδεση έξω από το σπίτι του, ότι… ξάπλωσε να αναπαυθεί για μεσημέρι.
Μακράν συναισθηματισμών και ηθικολογίας, το πρόβλημα για τον γράφοντα δεν είναι ο Κουφοντίνας. Έχουμε ξαναπεί, η οργάνωση ήταν γέννημα των καιρών της. Ερχόταν από ένα πρόσφατο -τότε- παρελθόν, κατά το οποίο το σοβιετικό σύστημα είχε ξεπεραστεί από τη νεανική Αριστερά της Δύσης ως εξουσιαστικό, ανελεύθερο και αντεπαναστατικό.
Στο μυθοποιημένο σκηνικό πρόβαλε εξιδανικευμένη η μορφή του δολοφονημένου το 1967 Τσε Γκεβάρα, οι Τουπαμάρος και οι Μοντενέρος της Λατινικής Αμερικής, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες, η ΡΑΦ (Μπάαντερ -Μάινχοφ), και ακόμη αυτονομιστικά και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στην Ευρώπη που υιοθέτησαν το Αντάρτικο Πόλης, όπως ο Ιρλανδικός ΙΡΑ και η βασική ΕΤΑ.
Ήταν μια ολόκληρη εποχή αναταραχής και αίματος που τελείωσε μέσα στην αδιαφορία και εχθρικότητα των μαζών τις οποίες ήθελαν… να απελευθερώσουν, και μέσα στα κελιά των φυλακών, με τους πρωταγωνιστές είτε δολοφονημένους, είτε μετανοημένους και γράφοντες απομνημονεύματα.
Η «17 Ν» ήταν τελευταίο απομεινάρι εκείνης της εποχής, και επέμενε να δολοφονεί παρότι έβλεπε ότι η εποχή είχε τελειώσει αφού ο λαός δεν ξεσηκώθηκε. Παρότι, είχε συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο και αναγκάστηκε να προτείνει στον λαό λευκό και άκυρο στις εκλογές! (και η οποία 17 Ν επί χούντας έλαμψε δια της απουσίας της )
Αυτά με πολιτικούς όρους, και κατανοώντας τον αποτροπιασμό, θα πούμε ότι η θανατηφόρα δράση της είχε πολιτική αιτία (π.χ. την αποτρόπαια δολοφονία Μπακογιάννη δεν την έκαναν για να του κλέψουν το πορτοφόλι). Ωστόσο ανεξαρτήτως αιτίας, η φύση των εγκλημάτων δεν είναι πολιτική. Σε κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν υπάρχουν πολιτικά εγκλήματα. Και οι φονιάδες είναι ποινικοί και όχι πολιτικοί κρατούμενοι.
Αυτό δεν έχει καταλάβει η καθ' ημάς Αριστερά, ροζ και λούμπεν (όχι η ορθόδοξη του ΚΚΕ).
Ενδεικτικά, από τα πολλά:
Ο Πάνος Λάμπρου, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ, κατηγόρησε τη ΝΔ για «πανδημία αυταρχισμού», κάνοντας λόγο για «φωτογραφική διάταξη» νομοσχεδίου που δεν έδινε το δικαίωμα στον Κουφοντίνα (τον καταδικασμένο 11 φορές ισόβια, και με 25 χρόνια κάθειρξης) «μετά από «είκοσι χρόνια συνεχόμενου εγκλεισμού» να είναι σε αγροτική φυλακή» (που τον είχε πάει εν κρυπτώ ο ΣΥΡΙΖΑ)!
Τον Μάιο του 2019, ο τότε Πρωθυπουργός Τσίπρας στη Βουλή, μιλούσε στον ενικό στον Μητσοτάκη, αλλά αναφερόμενος στον αρχιεκτελεστή τον αποκάλεσε «Κύριο Κουφοντίνα».
Σε μια προηγούμενη απεργία πείνας του Κουφοντίνα, επειδή δεν του έδιναν άδεια να κάνει τσάρκες, ο Νίκος Φίλης είχε αναρωτηθεί με οργίλο ύφος: «αν πάθει κάτι ο Κουφοντίνας, ποιος θα πάει την ευθύνη»; Δηλαδή για έναν κατά συρροή δολοφόνο, που εν έτει 2016 δήλωνε ότι θα ξαναέκανε τα ίδια, την ευθύνη των πράξεών του δεν την είχε ο ίδιος, αλλά στη νοοτροπία του Φίλη, έπρεπε να υπάρχει άλλος ένοχος: Το κράτος, το «σύστημα», η κυβέρνηση, έστω κι αν αυτά δρούσαν σύμφωνα με τον νόμο!
Πάλι δεν ηθικολογούμε. Αναρωτιόμαστε, αν η ροζ κυβερνητική Αριστερά δείχνει τέτοια απολίτικη μονομέρεια, λογικό είναι η λούμπεν Αριστερά των κατά φαντασίαν επαναστατών (παιδάκια στην ουσία, που νομίζουν ότι είναι επαναστατικό το να μισούν), να μην κατανοεί το στοιχειώδες: Ότι έχει καταντήσει να έχει την ίδια γλώσσα με τους ναζί της ΧΑ.
Διαβάστε ακόμη:
- Απάντηση Μπακογιάννη για πανό υπόστηριξης στον Κουφοντίνα με χυδαίες αναφορές στον πατέρα του
