Του Παναγιώτη Καρκατσούλη*
Προσωπικώς, δεν με εξέπληξε η επίθεση της κυβέρνησης εναντίον της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ). Ήταν θέμα χρόνου να επιχειρήσει να αλώσει κι αυτή την Ανεξάρτητη Αρχή. Είχαν προηγηθεί επιθέσεις, σχεδόν σε όλες τις Αρχές, αρχής γενομένης από το ΑΣΕΠ, το οποίο έχει μεταβληθεί σε σάκο του μποξ για να ασκούνται οι ρουσφετοπράκτες υπουργοί.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έκρυψαν ποτέ την έχθρα τους απέναντι στις Αρχές. Από τις πρώτες, κιόλας, μέρες της διακυβέρνησής τους επεχείρησαν να αλλάξουν τα ηλικιακά όρια των μελών τους, να τις υπάγουν στους υπουργούς, να δημιουργήσουν δορυφόρους με τις ίδιες αρμοδιότητες.
Ήξεραν, λοιπόν, τον τρόπο με τον οποίο θα επιχειρούσαν την ποδηγέτηση της ΕΕΔΑ. Χωρίς καμια προηγούμενη διαβούλευση ή, έστω, συνννεόηση με τον πρόεδρό της, αποφάσισαν ν' αλλάξουν την σύνθεσή της, προσθέτοντας μέλη από δύο συγκεκριμένες κοινότητες, τους Ρομά και τους ΛΟΑΤΚΙ. Μάλιστα, σε μια κίνηση «γενναιοδωρίας» προς τις συγκεκριμένες κοινότητες, η κυβέρνηση αποφάσισε να τους πριμοδοτήσει με 5 ψήφους, ενώ όλες οι υπόλοιπες κοινότητες που εκπροσωπούνται στην ΕΕΔΑ έχουν μια ψήφο.
Ο πρόεδρος της ΕΕΔΑ Γιώργος Σταυρόπουλος, άνθρωπος μετριοπαθής και εγνωσμένου κύρους, μιλώντας στη Βουλή στιγμάτισε το γεγονός επισημαίνοντας ότι αποτελεί ευθεία παρέμβαση στην λειτουργία της Αρχής με σκοπό την ποδηγέτηςή της. Στη συνέχεια, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, σε μια ακόμη ατυχή παράστασή του, σχολίασε ότι «δεν τίθεται ζήτημα σε καμία περίπτωση υπερεκπροσώπησης ή υποεκπροσώπησης ενός δικαιώματος», κατά το «δεν είναι αυτό που βλέπεις...» που λέει και το γνωστό ανέκδοτο.
Όπως επεσήμανε στην παρέμβασή του ο κ. Σταυρόπουλος, η διεύρυνση της ΕΕΔΑ έχει έναν διττό στόχο: Αφ' ενός, την εύνοια της κυβέρνησης στις συγκεκριμένες πολυπληθείς κοινότητες ενόψει των εκλογών και, αφ' ετέρου, την εξουδετέρωση της Αρχής, αφού με τόσο πολυπληθή σύνθεση, σπανίως, θα μπορεί να επιτυγχάνει απαρτία. Ο αμετροεπής κ. Τζανακόπουλος έψεξε τον κ. Σταυρόπουλο, αποδίδοντάς του συγκεκριμένη πολιτική ένταξη (σσ: όχι δεν ανέφερε τίποτα για τον τραπεζίτη που αγαπούν να μισούν, στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του οποίου υπηρέτησε ο κ. Σταυρόπουλος).
Ο κ. Σταυρόπουλος που κράτησε όρθια την Αρχή η οποία υπο-χρηματοδοτείται συστηματικά και αντιμετωπίζει την προκλητική αδιαφορία των κυβερνητικών και του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος, σημειωτέον, ούτε μια φορά δεν ζήτησε να ενημερωθεί για την κατάσταση της προστασίας των δικαιωμάτων στη χώρα από τον ορισμένο και θεσμικά αρμόδιο φορέα, παραιτήθηκε, μη έχοντας άλλο τρόπο να ενημερώσει την κοινή γνώμη για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης.
Μας έμεινε ο κ. Τζανακόπουλος, η κυρία Τασία κι άλλοι διαβόητοι δικαιωματιστές. Είναι εκείνοι που συνδέουν την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικότερα με την ιδεοληψία από την οποία εμφορούνται και την ιδιοτέλεια που επιδιώκουν.
Είναι εκείνοι που μπερδεύουν τυος πρόσφυγες με τους παράνομους οικονομικούς μετανάστες, την εθνική ασφάλεια με τον εθνικισμό. Είναι οι υποκριτές που καμώνονται τους Ρομπέν των Δικαιωμάτων ενώ δεν πρόκειται παρά για ξεδιάντροπους ατομιστές, εγωπαθείς και αδιάφορους όχι για τα δικαιώματα αλλά για κάθε μορφή κοινωνικής αλληλεγγύης. Είναι οι Συριζαίοι εχθροί των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
* Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης είναι υποψήφιος βουλευτής στην Α' Αθήνας με το Κίνημα Αλλαγής
