Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Και ενώ οι υποψήφιοι Δήμαρχοι της Αθήνας κονταροχτυπιούνται για το ποιος υπακούει περισσότερο στην αριστερή ευαισθησία, στο προοδευτικό πρόσημο και ποιος σέβεται περισσότερο την ιστορία του ΕΛΑΣ, κάπου αλλού, σε γεωγραφικούς χώρους, όπου το μοντέλο αυτό έχει καταρρεύσει ήδη από το 1989, τα πράγματα κινούνται εντελώς διαφορετικά.
Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις του Βερολίνου και του Πότσδαμ, έχουν θέσει ως στόχο τη βελτιστοποίηση των υποδομών των μεταφορικών υπηρεσιών τους, όπως είναι οι στάσεις, τα οχήματα, οι γραμμές του τραμ, τα βαγόνια, οι πλατφόρμες των τρένων, ώστε να καταστούν απολύτως φιλικές και εξυπηρετικές προς τους πολίτες με κινητικά προβλήματα, προς τους χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων και προς όλους όσους κυκλοφορούν με παιδικά καρότσια. Αυτό θα γίνει με την υιοθέτηση ειδικών ανιχνευτών, ψηφιακών τεχνολογιών και ειδικών εφαρμογών, με αποτέλεσμα την εξεύρεση και εφαρμογή λύσεων που θα προσφέρουν στο επιβατικό κοινό που έχει δυσκολίες ή κινητικές ιδιαιτερότητες, την δυνατότητα μετακίνησης με ασφάλεια και ανεξαρτησία.
Για να αντιληφθούμε το μέγεθος του έργου, μόνο το Βερολίνο έχει 9 υπόγειες γραμμές μετρό με 173 σταθμούς, 15 γραμμές υπέργειου τρένου με 166 στάσεις, 22 τραμ με 377 στάσεις και 149 λεωφορειακές γραμμές με 2634 στάσεις. Όλα αυτά τα μέσα έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, όπως μεγέθη οχημάτων, αριθμό και μέγεθος θυρών, υλικά κρασπέδων, σημάνσεις, μηχανισμούς πρόσβασης κλπ. Οπότε υπάρχει η ανάγκη της σύζευξης όλων αυτών των διαφορετικών συστημάτων μέσω ενός ολοκληρωμένου συστήματος ψηφιακής υποστήριξης, ώστε οι επιβάτες να γνωρίζουν με ποιο τρόπο θα κινηθούν με άνεση και ασφάλεια, στη διαδρομή προς τον προορισμό τους.
Στο μεγάλο αυτό project λαμβάνουν μέρος κορυφαίοι οργανισμοί και εταιρίες, όπως το Toyota Mobility Foundation, η Betahaus X, η Betapitch, η Berliner Verkehrsbetriebe (BVG), η Deutsche Bahn (DB), η VBB Verkehrsverbund Berlin-Brandenburg (VBB) και η ViP Verkehrsbetrieb Potsdam GmbH (ViP). Δηλαδή η αφρόκρεμα των μελετητικών οίκων, των ερευνητικών κέντρων, των σιδηροδρομικών εταιριών, των λεωφορειακών γραμμών και των τοπικών αρχών.
Και ενώ είναι οφθαλμοφανές πως η συμμαχία όλων αυτών των γιγάντων θα έδινε από μόνη της λύσεις στα προβλήματα, επελέγη η θέσπιση διαγωνισμών ανάμεσα σε εταιρίες start-up, σε πανεπιστημιακές και πολυτεχνικές σχολές, σε τεχνολογικά ινστιτούτα και σε σχεδιαστές ψηφιακών εφαρμογών. Διαγωνισμών σε διάφορα αντικείμενα, η σύνθεση των οποίων θα κατέληγε στην τελική ολοκληρωμένη εφαρμογή. Συστήματα προσωπικής πλοήγησης με διαρκή δορυφορική επαφή και κάλυψη, που να ελαχιστοποιεί τα λάθη που για τα άτομα με ειδικές ανάγκες θα μπορούσαν να καταλήξουν σε θανατηφόρα δυστυχήματα. Αυτόματες ενημερώσεις δρομολογίων με βάση τις προδιαγραφές του κάθε χρήστη, ανάλογα με το σύστημα υποβοήθησης που χρησιμοποιεί στις μετακινήσεις του. Δημιουργία εφαρμογών (applications) που θα μπορούν να λειτουργήσουν σε laptops, σε tablets, σε mobile phones, σε wearables, ακόμα και σε γυαλιά με μικροφωνική υποστήριξη για άτομα με προβλήματα όρασης.
Σκοπός του διαγωνισμού είναι από τη μια η καλύτερη αξιοποίηση των υπαρχόντων υποδομών, χωρίς την αναγκαιότητα νέων επενδύσεων σε οχήματα ή μετατροπές και από την άλλη η επεξεργασία μέσω ψηφιακών εφαρμογών, όλων των απαραίτητων δεδομένων που θα επιτρέψουν στις ειδικές ομάδες, να κινούνται με ασφάλεια, σιγουριά και ευκολία μέσα στο Βερολίνο και στο Πότσδαμ.
Η επιβράβευση των καλύτερων ιδεών, των αρτιότερων τελικών λύσεων και λειτουργικών εφαρμογών, θα φέρει όλες αυτές τις μικρές ερευνητικές μονάδες στο προσκήνιο, με συμβόλαια συνεργασίας με τους χρηματοδοτικούς οίκους και με τις εταιρίες που θα ενστερνιστούν τις λύσεις που προτείνουν.
Είναι τραγική η σύγκριση με την ελληνική πρωτεύουσα, όπου η μόνη στήριξη προς την επιχειρηματικότητα είναι το project της στοάς εμπόρων, με εταιρίες στα πλαίσια της “κοινωνικής επιχειρηματικότητας” που ασχολούνται με δραστηριότητες του περασμένου αιώνα. Πόσο θα θέλαμε όλοι μας, το σημείο αναφοράς των προτάσεων των υποψήφιων Δημάρχων να μην είναι το χάιδεμα του κράτους των Εξαρχείων και ο “εναλλακτικός προοδευτικός λόγος” κατά της οικονομίας του διαμοιρασμού (sharing economy), αλλά η έκρηξη της καινοτομίας, της δημιουργικότητας και της επιβράβευσης της αριστείας και της προσπάθειας.
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
