Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που ξεκινά τη νύχτα της Παρασκευής στο «Ολίμπικο» της Ρώμης αναζητά την «επόμενη Ελλάδα» που θα χαρίσει μια παρόμοια έκπληξη το 2021. Φαβορί οι Γάλλοι, με τους Βέλγους δεύτερους και τους Ισπανούς τρίτους στα «επίσημα» προγνωστικά, αλλά πάντα τέτοιες μέρες το ενδιαφέρον θα το κεντρίζει η κρυφή αναμονή για μια μεγάλη ανατροπή σκηνικού. Πριν από το δικό μας «2004» ήταν η Δανία του 1992, που έκανε την ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, με παίκτες που άφησαν τις παραλίες, πήραν τη θέση της εξοστρακισμένης Γιουγκοσλαβίας και το σήκωσαν. Ομως, οι μεγάλες εκπλήξεις σταμάτησαν στην Ελλάδα, η οποία μνημονεύεται από τότε ανελλιπώς τέτοιες μέρες...
Μόνο που η χώρα μας θα είναι τούτη τη φορά παντελώς απούσα, αφού σε όλες τις προκριματικές φάσεις καθόταν με… ένα ξυραφάκι στο χέρι και έκοβε τις φλέβες της! Οι παίκτες μας, λοιπόν, θα δουν τα ματς στις διακοπές τους. Δεν θα υπάρχει επίσης κανένας διαιτητής, μας – βοηθός – VARίστας – «τέταρτος», για να 'χουμε να ασχολούμεθα. Απ' όλους τους ξένους του φετινού πρωταθλήματος, θα υπάρχουν μόνο δύο του ΠΑΟΚ. Ο Σβιντέρφσκι με την Πολωνία και ο Κρμέντσικ με την Τσεχία. Ετσι, ο καθένας από μας θα «πάρει» αναγκαστικά από μια ομάδα, όπως γινόταν παλιά. Αλλος με την Ιταλία, άλλος με την Αγγλία, άλλος με την Γερμανία, άλλος με τη Γαλλία, άλλος με την Ισπανία. Ετσι θα πορευτεί «μαζί της» μέχρι να αποκλειστεί, για να βρει στη συνέχεια κάποια άλλη και να «προχωρήσει» ως το τέλος. Μη ξεχνάμε πως πολλοί είναι εκείνοι που δεν μπορούν να δουν ποδόσφαιρο, αν δεν «είναι» με κάποιον απ' αυτούς που παίζουν…
Η σημερινή αρνητική εικόνα που έχουμε δημιουργήσει ξανά, μας αξίζει. Κανείς δεν προσπάθησε να αξιοποιήσει εκείνη την κληρονομιά. Οι πρωταγωνιστές της μεγάλης πορείας εξαφανίστηκαν και δεν έχουν πια οποιονδήποτε ρόλο στα πράγματα. Οσο για το κατόρθωμα της Εθνικής μας, οι ξένοι το αναγνωρίζουν μόνο από την υπογραφή Οτο Ρεχάγκελ. Αυτός ήταν το μεγάλο αστέρι, σ' αυτόν υποκλήθηκαν και υποκληθήκαμε, καθώς κανείς από τους ποδοσφαιριστές δεν άφησε κάποια παρακαταθήκη. Ούτε ο αρχηγός Ζαγοράκης, ούτε ο σκόρερ Χαριστέας, ούτε κάποιος άλλος. Ρεχάγκελ και μόνο Ρεχάγκελ. Δεν είναι κάποια παραξενιά, ούτε ξενομανία, αλλά η εντύπωση που έχουμε όλοι ότι χωρίς αυτόν όχι απλά δεν θα φτάναμε πουθενά, αλλά δεν θα είχαμε ξεκινήσει καν.
Οι νέοι φιλόδοξοι «μικροί» θα προσπαθήσουν όσο μπορούν να επηρεάσουν τη εικόνα και να αλλάξουν σε κάποιο βαθμό τον χάρτη. Ενα ζήτημα είναι τι θα κάνει, για παράδειγμα, η Βόρεια Μακεδονία, που παρότι παραμένει νο 62 στον κόσμο, πήρε θέση στους ομίλους, και νίκησε πρόσφατα τη Γερμανία για τα προκριματικά του επόμενου Μουντιάλ χτυπώντας καμπανάκια συναγερμού στους αντιπάλους της. Η Σκωτία επίσης εμφανίζεται μετά από 25 ολόκληρα χρόνια, με τη φιλοδοξία να αφήσει αποτύπωμα. Ισως δούμε να ξεπετάγεται η Ουαλία για δεύτερη φορά από το πουθενά, με τον Γκάρεθ Μπέιλ να θέλει να αποδείξει ότι δεν ξόφλησε. Και μην αφήνουμε έξω από τους υπολογισμούς μας την Τουρκία η οποία προβληματίζει τους Ιταλούς, καθώς θα την βρουν απέναντί τους στην πρεμιέρα.
