Η Λέστερ κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας για πρώτη φορά στην ιστορία της (1-0 την Τσέλσι). Κι όλη η χώρα με εξαίρεση τους οπαδούς της Τσέλσι ήταν στο πλευρό της. Εκείνοι των άλλων πέντε «μεγάλων» ώστε να χαρούν με την ήττα των «μπλε». Αλλοι την υποστήριζαν διότι στις «αλεπούδες» έβλεπαν την ομάδα που θα τιμωρούσε το «Big-6» (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Σίτι, Αρσεναλ, Τσέλσι, Τότεναμ) που ίδρυσε την Super League απειλώντας την ύπαρξη της Premier League και των άλλων κατηγοριών του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ηταν πλάι της, όμως, κι όσοι οραματίζονται για τη δική τους ομάδα κάτι παρόμοιο: την απόκτηση εξαιρετικών ποδοσφαιριστών και τη δυνατότητα διεκδίκησης τίτλων και επιτυχιών.
Πάνω από την... αξία της
Μια πρόσφατη έρευνα βασισμένη στην ανάλυση δεδομένων κατέταξε τις ομάδες της Premier League σύμφωνα με τους βαθμούς που θα έπρεπε να έχουν πάρει ως τώρα βάσει των μισθών που δίνουν στους ποδοσφαιριστές τους. Η Λέστερ είναι αυτή που αποδίδει πολύ πάνω από την αξία της. Οι «αλεπούδες» δεν είναι από τα κλαμπ που πληρώνουν... λίγα. Δεν είναι ακριβώς ο Δαυίδ που μάχεται με τους Γολιάθ του ποδοσφαίρου. Πληρώνει τους ποδοσφαιριστές της 182 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Στην Premier League 2020-21 αυτά τα χρήματα, υποστηρίζει η εταιρία Twenty First Group, είναι καλά για 54 βαθμούς – δηλαδή κανονικά θα έπρεπε να ήταν στη 10η θέση! Αντιθέτως, βρίσκεται στην 3η με 66 και οδεύει ολοταχώς για την εξασφάλιση της συμμετοχής της στους ομίλους του Champions League την επόμενη σεζόν.
Στο ρυθμιστικό πλαίσιο με το... εσωτερικό και το εξωτερικό Financial Fair Play όπου οι ομάδες απαγορεύεται να επενδύουν περισσότερα από όσα βάζουν στο ταμείο τους, η Λέστερ καλείται να κάνει αυτό που στην πυγμαχία λένε «να χτυπήσει πάνω από το βάρος της». Αν λάβουμε υπόψη την ίδια έρευνα, δεν θα έπρεπε να κατακτήσει το Κύπελλο Αγγλίας. Αυτό το κάνει εδώ και αρκετά χρόνια με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Αντεξε παρά τον τραγικό θάνατο σε αεροπορικό δυστύχημα του ιδιοκτήτη της Βιχάι Σριβανταναπράμπα και την ανάληψη της ηγεσίας από τονγιο του Αγιαβάτ. Το κλαμπ μεγαλώνει μπροστά στα μάτια μας. Μέσα σε πέντε χρόνια στο πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έχει πάρει πρωτάθλημα και Κύπελλο.
Η μεταγραφική πολιτική
Είναι αλήθεια πως με τα χρήματα της Premier League είναι πιο εύκολο για μια ομάδα ν' αναπτυχθεί, αλλά αυτό προϋποθέτει πως σταθερά θα κάνει τις σωστές κινήσεις. Η μεταγραφική πολιτική του κλαμπ σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των παικτών από την ακαδημία του ή που παίρνει σε νεαρή ηλικία της έχει δώσει αυτή τη δυνατότητα. Η Λέστερ, για να μην μπερδευόμαστε, δεν αγοράζει, πλέον, φθηνά για να πουλήσει ακριβά. Αγοράζει ακριβά για να πουλήσει ακριβότερα. Είναι η πολιτική που ακολούθησε για παράδειγμα το περασμένο καλοκαίρι. Απέκτησε τον 19χρονο Γάλλο κεντρικό αμυντικό, Γουέσλι Φοφανά, από την Σεντ Ετιέν για 40 εκατομμύρια ευρώ. Αν θα τον πουλήσει για τα διπλάσια δεν θα προκαλέσει εντύπωση στην ποδοσφαιρική βιομηχανία.
Το εντυπωσιακό με την συγκεκριμένη ομάδα είναι η επιτυχία της στις μεταγραφές. Σπανίως βρίσκεται κάποια... αποτυχημένη. Το άλλο αξιόλογο είναι πως έχει μάθει να «επιβιώνει» μετά την αποχώρηση παικτών παγκόσμιας κλάσης: συνέβη όταν έφυγε ο Ριγιάντ Μαχρέζ για τη Μάντσεστερ Σίτι κι όταν πούλησε τον σέντερ μπακ Χάρι Μαγκουάιρ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δύο παίκτες που της απέφεραν περί τα 140 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό το καλοκαίρι ετοιμάζεται να της φύγει ο ήρωας του τελικού, ο Βέλγος χαφ Γιούρι Τίλεμανς και πιθανώς ο Τούρκος στόπερ Τσαγλάρ Σογιουντζού.
Το πρότζεκτ και τα πλεονεκτήματα από το... περιθώριο
Ωστόσο, το πρότζεκτ είναι δομημένο σε στέρεες βάσεις ώστε ο προπονητής Μπρένταν Ρότζερς να μην σκέφτεται να πάει σε άλλη ομάδα. Η Τότεναμ αφού απέλυσε τον Ζοσέ Μουρίνιο του πρόσφερε καλά λεφτά μα εκείνος την απέρριψε δύο φορές. Δεν είναι και η μόνη που τον έχει προσεγγίσει τον τελευταίο χρόνο. Η Μάντσεστερ Σίτι τον περασμένο Οκτώβριο τον είχε στη... βασική 3άδα της με τους υποψήφιους αντικαταστάτες του Πεπ Γκουαρδιόλα σε περίπτωση που εκείνος ήθελε να φύγει από το «Ετιχαντ».
Η μέθοδος του Ρότζερς και η επιθετική φιλοσοφία του είναι αυτή που έχει δώσει μεγαλύτερη αξία στους παίκτες της Λέστερ. Το μοντέλο που ακολουθεί ταιριάζει περισσότερο στα στάνταρ των «μεγάλων» ευρωπαϊκών ομάδων και ως εκ τούτου είναι ευκολότερο να τα τροφοδοτεί με ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου. Για να τα καταφέρει, όμως, αναζητά να βρει πλεονεκτήματα ακόμη και στα πιο απίθανα μέρη. Ενα από αυτά είναι κι ένα... blog.
Πέντε χρόνια πριν ο Τζακ Λάιονς ήταν φοιτητής στη Γλασκώβη, αλλά με πάθος για την τακτική ανάλυση του ποδοσφαίρου. Αναγνώστης του θρυλικού blog Zonal Marking. Κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας της Σέλτικ, άρχισε να ανεβάζει τις ιδέες του και τις αναλύσεις του γύρω από την ομάδα στην δική του ιστοσελίδα. Γρήγορα έγινε ο guru των εξεδρών του «Σέλτικ Παρκ». Δεν τον διάβαζαν, όμως, μόνο αυτοί. Ο Ρότζερς, κόουτς της Σέλτικ, τότε, τον συνάντησε και του πρόσφερε δουλειά. Το 2019 όταν πήρε μεταγραφή για 10,5 εκατομμύρια ευρώ στην Λέστερ ο Λάιονς τον ακολούθησε. Εντός της ομάδας είναι ο τύπος με τα... data. «Εγώ, ο κόουτς κι ο Τζακ καθίσαμε και αναλύσαμε από ποιες θέσεις θα μπορούσα να σκοράρω περισσότερο», αποκάλυψε ο χαφ Τζέιμς Μάντισον, μια από τις «αποκαλύψεις» της σεζόν προτού τραυματιστεί (θα χάσει και το EURO). Πέραν του Μάντισον, ο Ρότζερς και το τιμ του έχουν βελτιώσει πολλούς παίκτες: τον φορ Κελέτσι Ιχεανάτσο, τους αμυντικούς Τζέιμς Τζάστιν και Λουκ Τόμας, τον μεσοεπιθετικό Χάρβι Μπαρνς. Παίκτες που κινούνται κάτω από το... ραντάρ των κορυφαίων ομάδων, οι οποίες κοιτάζουν τον Τίλεμανς, τον Σογιοντζού, τον Τίμοθι Καστάν και τον Ντένις Πρατ. Διότι αυτοί οι παίκτες είναι που κάνουν την Λέστερ σταθερά ανταγωνιστική ώστε να την ανεβάσουν επίπεδοι οι πιο... ξεχωριστοί.
