Ο Γιαπωνέζος δεν κοροϊδεύει. Προτιμά να... κάνει χαρακίρι, παρά να πάει στη δουλειά του και να βαριέται. Οποιος έχει βρεθεί στο Τόκιο θα παρατήρησε πόσο ορεξάτοι μπαίνουν όλοι στα βαγόνια του μετρό το πρωί και με ποιο τρόπο λαγοκοιμούνται στην επιστροφή τους το βράδυ, μέχρι ν' ακούσουν από τα μεγάφωνα τη στάση που πρέπει να κατεβούν και να πεταχτούν όρθιοι σαν ρομποτάκια.
Ο Σίντζι Καγκάβα που έρχεται για τον ΠΑΟΚ στα τελειώματα της καριέρας του και λίγο πριν κλείσει τα 32 δεν έχει δείξει ότι αποτελεί εξαίρεση. Τον παρακολουθώ από το 2010 που έφτασε στην Ευρώπη για λογαριασμό της Ντόρτμουντ και κέρδισε μαζί της δύο πρωταθλήματα Γερμανίας. «Χωρίς τον Καγκάβα ίσως να μην παίρναμε ποτέ τους τίτλους», είχε πει ο τότε προπονητής, ο Γιούργκεν Κλοπ.
Το άλμα που έκανε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, για 20 εκατομμύρια ευρώ σε ηλικία 23 χρόνων συνοδεύτηκε με ένα ακόμη πρωτάθλημα – Αγγλίας αυτή τη φορά. Μόνο που η αποχώρηση του Φέργκιουσον τού κόστισε. Ο Σερ το είχε καταλάβει και λίγο πριν την αποχώρηση, τού ζήτησε προσωπικά ένα είδος συγγνώμης: «σας έφερα εδώ και σύντομα θα αποχωρήσω», είπε σ' αυτόν και στον Φαν Πέρσι. «Λυπάμαι πολύ και ελπίζω να τα καταφέρετε χωρίς εμένα».
Ο παίκτης δεν τα βρήκε με τον διάδοχο Μόγες και ξαναγύρισε στη Ντόρτμουντ, που τη βρήκε στη χειρότερη φάση των τελευταίων χρόνων. Τον πήρε η κάτω βόλτα. Δανεικός στην τουρκική Μπεσίκτας, μετά στην ισπανική Σαραγόσα, τους τέσσερις τελευταίους μήνες, άνεργος και τώρα η «ευκαιρία» του ΠΑΟΚ. Κανείς, φυσικά, δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι είδους καριέρα θα κάνει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Εχουμε να κάνουμε με έναν επιτελικό μέσο τον οποίο δεν έχει τόσο μεγάλη ανάγκη η ομάδα. Το σίγουρο, όμως, είναι πως δεν θα κοροϊδέψει. Οσο μπορεί, τόσο θα παίξει. Καλό, κακό, πολύ ή λίγο...
