Τι τον έπιασε ξαφνικά τον Βασιλακόπουλο και αποφάσισε να κάνει μπάχαλο το μπάσκετ; Ο περισσότερος κόσμος παρακολουθεί μπερδεμένος την τελευταία προσπάθεια να αναβάλει για τις 23 Μαΐου τις εκλογές της ομοσπονδίας. Δεν καταλαβαίνει το «γιατί». Και δικαιολογημένα. Καθένας θα μπορούσε να αναρωτηθεί με αφέλεια: τι αλλάζει, αλήθεια, με μια αναβολή λίγων ημερών; Όμως, απορούν μόνο όσοι δεν ξέρουν τον «πατερούλη» του μπάσκετ ή δεν αντιλαμβάνονται τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται και κυριαρχεί πάνω από τριάντα χρόνια. Υπήρχαν πολλοί, που πίστευαν πως θα το έπαιρνε απόφαση και θα αποχωρούσε ήσυχα ήσυχα, όπως είχε δηλώσει προ ημερών. Δεν είναι, όμως, του χαρακτήρα του. Δεν θα ήταν Βασιλακόπουλος, αν συμπεριφερόταν διαφορετικά. Κι άλλοι πρόεδροι αθλητικών ομοσπονδιών έχασαν τις καρέκλες τους εξαιτίας του ίδιου νόμου που υποχρεώνει σε αποχώρηση τους 75+ αλλά συμμορφώθηκαν χωρίς πολλά ταρατατζούμ.
Αλλά είπαμε... Αυτός είναι ο Βασιλακόπουλος! Έψαξε, λοιπόν, και βρήκε το νομικίστικο παραθυράκι για «να την βγει» στον Αυγενάκη και να πάρει τη μικρή του εκδίκηση για τον τρόπο που τον καταργεί. Από τη στιγμή που καταλαβαίνει πως δεν μπορεί, πλέον, να κάνει αλλιώς, ψάχνει την έξοδο με όσο πιο «ηρωικό» τρόπο γίνεται. Θέλει να δείξει ότι είναι αυτός που εξουσιάζει και θα εξουσιάζει από το παρασκήνιο, ακόμη και τώρα που θα φύγει -ή μάλλον θα τον διώξουν. Γιατί αυτό δεν αντέχει: ότι τον διώχνουν, αντί να τον αφήσουν να αποφασίσει ο ίδιος πότε θα ανοίξει την πόρτα της εξόδου -αν υποθέσουμε ότι θα την άνοιγε μόνος του ποτέ. Επιδιώκει, επομένως, να το κάνει όσο σαφέστερο γίνεται, υπογραμμίζοντας μια σύγχρονη εκδοχή του... «l'etat c'est moi»!
Φυσικά, βρήκε και το απαραίτητο σε τέτοιες περιπτώσεις «ηθικό παραμυθάκι», με το οποίο ντύνουν και κρύβουν, όσοι διαθέτουν την δική του ιδιοσυγκρασία, τις αληθινές τους προθέσεις. Είπε, λοιπόν, ότι αποφάσισε να αναβάλει τις εκλογές για να βοηθήσει τάχα να γραφτούν στους εκλογικούς καταλόγους όσα σωματεία έμειναν απ έξω. Ποιος δεν θα το εκτιμήσει ... και ποιος δεν θα ψηφίσει τον εκλεκτό του, τον Παπανικολάου, ο οποίος ήταν ο μόνος που βγήκε να τον στηρίξει σ αυτό το μίνι πραξικόπημα, που οι αντίπαλοί του αποκάλεσαν «ταφόπλακα στο ελληνικό μπάσκετ». Κι αν δεν καταφέρει να το πάει ως το τέλος και να αναβάλλει τις εκλογές, θα ανακοινώσει ότι δεν θέλει να βάλει το άθλημα σε περιπέτειες και θα αποχωρήσει «με αξιοπρέπεια». Φεύγει και δεν τον διώχνουν. Είναι η τελευταία μεγάλη ικανοποίηση που επιθυμεί να δώσει στον εαυτό του... Αν θέλετε τη γνώμη μου, την αξίζει...
