Το άνοιγμα των σχολείων σηματοδοτεί παραδοσιακά την επιστροφή της κυκλοφορίας στην πλήρη κανονικότητα. Κάτι που σημαίνει ότι οι οδηγοί έχουν ένα λόγο παραπάνω να είναι πιο προσεκτικοί, καθώς στους δρόμους κυκλοφορούν πλέον ξανά οι μαθητές. Ευκαιρία να θυμηθούμε λοιπόν μερικούς χρήσιμους κανόνες!
Κάθε φορά που βρισκόμαστε στο τιμόνι πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η κυκλοφορία στους δρόμους παίρνει πια τη γνωστή μορφή της – και οι σχολικές μονάδες έρχονται να επιβάλουν τους δικούς τους όρους σε αυτήν, με τη διαμόρφωση, στις περιοχές που βρίσκονται κοντά τους, των δικών τους ωρών αιχμής, λόγω της προσέλευσης και της αποχώρησης των μαθητών.
Οδηγώντας με ασφάλεια
Αυτές λοιπόν τις ώρες, που ανάλογα το σχολείο μπορεί να ποικίλουν, αλλά ως «στάνταρ» μπορούμε να θεωρήσουμε το 8.00 με 9.00 το πρωί για την προσέλευση, είναι πιο πιθανό να βρεθεί μπροστά μας, στην άσφαλτο, κάποιο απρόσεκτο παιδί. Ενώ σίγουρα θα έρθουμε αντιμέτωποι με βιαστικούς γονείς που μεταφέρουν τα παιδιά τους με τα αυτοκίνητά τους στο σχολείο. Για την αποχώρηση οι ώρες ποικίλουν ωστόσο μετά τις 12.00 το μεσημέρι θα δούμε τους πρώτους μαθητές να παίρνουν το δρόμο για το σχολείο.
Σε αυτές, λοιπόν, τις φάσεις είναι που απαιτείται αυξημένη επαγρύπνηση, ενώ η συνεργασία με τους σχολικούς τροχονόμους και η κατανόηση που πρέπει να δείχνουμε τη στιγμή που επιτελούν το έργο τους είναι απλώς επιβεβλημένη. Αυξημένη προσοχή χρειάζεται επίσης και όταν κινείστε κοντά σε στάση λεωφορείου τις παραπάνω ώρες, καθώς πολλοί μαθητές, μεγαλύτερων ηλικιών, χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Ανεξάρτητα όμως από την ώρα που οδηγούμε το αυτοκίνητό μας, η γνωστή τριγωνική κίτρινη πινακίδα με το κόκκινο περίγραμμα που δείχνει ότι είμαστε κοντά σε σχολείο ισοδυναμεί με συναγερμό! Έναν συναγερμό που σημαίνει άμεση μείωση ταχύτητας και αύξηση της προσοχής: η αρχή χέρια στο τιμόνι, μάτια στο δρόμο που ούτως ή άλλως πρέπει να εφαρμόζεται κατά την οδήγηση, εδώ παίρνει άλλη διάσταση. Ο οδηγός πρέπει να έχει ανά πάσα στιγμή το νου του για τον αμέριμνο έφηβο που θα κατέβει από το πεζοδρόμιο χωρίς να ελέγξει το δρόμο ή για το «κρυμμένο» ανάμεσα σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα παιδί που μπορεί να «πεταχτεί» στο δρόμο. Σκεφτείτε ότι λόγω ύψους τα μικρά παιδιά είναι αθέατα, ενώ λόγω ηλικίας είναι σίγουρα ακόμα πιο απρόσεκτα καθώς δεν μπορούν να έχουν την αίσθηση του κινδύνου. Πολύ περισσότερο δε δεν έχουν την ίδια ικανότητα εκτίμησης της εγγύτητας και της ταχύτητας ενός αυτοκινήτου που πλησιάζει με έναν ενήλικα.
Και αν σας φαίνεται απίθανο να εμπλακείτε σε ατύχημα με κάποιο παιδί, έχετε υπόψη σας ότι το 17% των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων αφορά παράσυρση πεζού!
Πηγαίνοντας στο σχολείο με τα πόδια
Διαλέξτε τον ασφαλέστερο δρόμο και όχι τον πιο σύντομο, αν πηγαίνετε το παιδί σας στο σχολείο με τα πόδια. Στη συνέχει φροντίστε να εντοπίσετε και επισημάνετε στο παιδί όλα τα επικίνδυνα σημεία της διαδρομής που επιλέξατε.
Βασική αρχή: έχετε το παιδί σας στην εσωτερική πλευρά του πεζοδρομίου, και κρατάτε το πάντα από το χέρι – μην χαλαρώνετε.
Δείξτε στο παιδί σας πώς να ελέγχει προσεκτικά αριστερά και δεξιά το δρόμο πριν περάσει από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο. Δώστε του να καταλάβει πρέπει να ελέγχει την κίνηση ακόμα στις διαβάσεις πεζών, ακόμα και με το φανάρι πράσινο, καθώς δεν αποκλείεται ποτέ να βρεθεί κάποιος απρόσεκτος ή ασυνείδητος οδηγός που θα αγνοήσει τον φωτεινό σηματοδότη.
Διασχίζετε το δρόμο πάντα κάθετα – από τη γεωμετρία γνωρίζουμε ότι η κάθετη είναι μικρότερη από οποιαδήποτε άλλη «λοξή» διαδρομή – και περπατάτε με κανονικό βήμα. Μην τρέχετε, γιατί μπορεί να μπερδευτείτε και να πέσετε.
Δίνετε το καλό παράδειγμα: Τηρείτε – και όταν περπατάτε – ευλαβικά τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, χρησιμοποιείτε τις διαβάσεις πεζών όπου υπάρχουν.
Φροντίστε να σας βλέπουν οι οδηγοί, και προσπαθείστε να διατηρείτε οπτική επαφή μαζί τους ώστε να καταλάβετε ότι σας έχουν αντιληφθεί. Σε καμία περίπτωση μην ξεκινάτε τη διάσχιση ενός δρόμου πίσω από λεωφορείο.
Τα ανοιχτόχρωμα ρούχα με έντονα χρώματα κάνουν πιο εύκολα ορατό το παιδί σας, ιδιαίτερα το βράδυ. Επίσης, δεν είναι άσχημη ιδέα η τοποθέτηση κάποιου ανακλαστικού στην τσάντα του που θα τραβήξει πιο εύκολα την προσοχή του οδηγού και θα μειώσει τον κίνδυνο ατυχήματος.
Πηγαίνοντας στο σχολείο με αυτοκίνητο
Αν πηγαίνετε το παιδί (ή τα παιδιά σας) στο σχολείο με αυτοκίνητο, φροντίστε να το έχετε προσεκτικά δεμένο στο κάθισμα ασφαλείας - στο πίσω κάθισμα - όσο μικρή και αν είναι η διαδρομή. Θυμίζουμε ότι το ειδικό κάθισμα – αντίστοιχο με την ηλικία και τη σωματική του διάπλαση του παιδιού – είναι υποχρεωτικό μέχρι την ηλικία των 12 ετών. Φροντίστε αφενός μεν το κάθισμα να είναι καλά στερεωμένο, αφετέρου δε να είναι και καλά δεμένο, με τη δική του ζώνη και χωρίς μπόσικα, το παιδί σας. Φοράτε και εσείς πάντα τη ζώνη ασφαλείας – είναι ένας ακόμα τρόπος να δίνετε το καλό παράδειγμα.
Μάθετε στα παιδιά σας να βγαίνουν από το αυτοκίνητο προς την πλευρά του πεζοδρομίου, πάντα με προσοχή και χωρίς να βιάζονται - και να μην ανοίγουν την πόρτα αν δεν έχουν πάρει έγκριση από εσάς, που βεβαίως έχετε ελέγξει το δρόμο μπρος-πίσω (και όχι μόνο με τους καθρέπτες) και έχετε βεβαιωθεί ότι η αποβίβαση μπορεί να γίνει με ασφάλεια.
Τέλος, αν το παιδί μπαίνει σε σχολικό λεωφορείο προκειμένου να μεταβεί στο σχολείο του, βεβαιωθείτε ότι όχημα αυτό διαθέτει ζώνες ασφαλείας σε όλα τα καθίσματα και ότι ο συνοδός φροντίζει όλα τα παιδιά να είναι δεμένα στις θέσεις τους. Αν κάποιο παιδί δεν συμμορφώνεται με τους κανόνες ασφαλείας, ο οδηγός είναι υποχρεωμένος να σταματήσει. Και στην περίπτωση του λεωφορείου η αποβίβαση πρέπει να γίνεται υποχρεωτικά προς την πλευρά του πεζοδρομίου – και ποτέ στο δρόμο. Όταν δε παραλαμβάνετε το παιδί σας περιμένετε να απομακρυνθεί το λεωφορείο, το οποίο μειώνει το οπτικό σας πεδίο, προκειμένου να μπορείτε να ελέγξετε σωστά τον δρόμο πριν τον διασχίσετε.
