Διαβάσαμε αρκετά σχόλια για το προχθεσινό μας άρθρο που αφορούσε το λάθος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη να αποκλείσει ακόμα και την εθιμοτυπική συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Όσοι διαφώνησαν επιχειρηματολόγησαν πάνω στην ιδέα ότι οποιαδήποτε προσέγγιση με τη Νέα Δημοκρατία, ακόμα και εθιμοτυπική, δεν θα υπηρετούσε το στόχο του ΠΑΣΟΚ που πρέπει να είναι ο «επαναπατρισμός» όσων ψηφοφόρων του μετακινήθηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ.
Σε μια πρώτη ανάγνωση η ένσταση δείχνει εύλογη και θα ήταν και σωστή αν δεχόμασταν ότι η μετακίνηση ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια αντιδεξιά ψήφος που την προκάλεσε η συγκυβέρνηση Βενιζέλου-Σαμαρά.
Δυστυχώς, όμως για το ΠΑΣΟΚ αλλά κυρίως για την ποιότητα της δημοκρατίας στη χώρα μας, η μετακίνηση αυτή δεν ήταν αντιδεξιά ψήφος αλλά αντισυστημική. Ο όγκος των οπαδών του ΠΑΣΟΚ μαζί με ένα κομμάτι ψηφοφόρων της ΝΔ προσχώρησαν στο αντιμνημονιακό μέτωπο αρχικά και στο εθνολαϊκιστικό κόμμα που εξελίχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια μετά τη συγκυβέρνηση τους με τους ΑΝΕΛ.
Οι ψηφοφόροι αυτοί έχουν φύγει οριστικά από τα δύο κόμματα και όσο στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας που συνέλαβε και δημιούργησε αυτό το ιδιόμορφο πολιτικό σχηματισμό θα μείνουν εκεί. Είναι οδυνηρό αλλά δυστυχώς ακριβές: το 1/3 του εκλογικού σώματος έχει μετακινηθεί στο ΣΥΡΙΖΑ γιατί αυτός είναι ο επίσημος εκφραστής του αντισυστημισμού.
Οπότε αν τυχόν το ΠΑΣΟΚ έχει κάποια στρατηγική «επαναπατρισμού» ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή βασίζεται σε λάθος παραδοχές.
Κάποιοι είπαν πως ακόμα κι αν το ΠΑΣΟΚ δεν ενδιαφέρεται να προσελκύσει εκ νέου τους παλαιούς του ψηφοφόρους η χώρα έχει ανάγκη από ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία. Αναγκαία επισήμανση εδώ: οι μεγαλύτεροι ηλικιακά ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, αυτοί που είχαν μνήμες της Δικτατορίας αλλά και παλαιότερες, ποτέ δεν το εγκατέλειψαν, τα «κακομαθημένα, χρυσά παιδιά» της Μεταπολίτευσης είναι που πήγαν στην Πλατεία με τον ΣΥΡΙΖΑ για να μουτζώσουν παρέα τη Βουλή
Τουλάχιστον εμείς συμφωνούμε.
Όμως δεν γίνεται έτσι.
Την τελευταία εβδομάδα η κυβέρνηση λάνσαρε τρεις εξαιρετικά σημαντικές πρωτοβουλίες: Ξεκίνησε η εφαρμογή του προσωπικού βοηθού για τα ΑΜΕΑ (μια μεταρρύθμιση κυριολεκτικά ασύλληπτη για τα δεδομένα της Ελλάδας), λειτουργούν τα ψηφιακά ΚΕΠΑ και ανακοινώθηκε μια πραγματικά σημαντική επένδυση της Google.
Πώς ακριβώς θα έβλαπτε το ΠΑΣΟΚ αν χαιρέτιζε τις πρωτοβουλίες αυτές δηλώνοντας παράλληλα ότι θα συμβάλει ενεργά στην επιτυχημένη εφαρμογή και λειτουργία τους, επισημαίνοντας λάθη και παραλήψεις;
Μόνο όφελος θα είχε το ΠΑΣΟΚ αν πολιτευόταν έτσι γιατί τότε θα έπειθε ότι επιθυμεί να λειτουργήσει ως θετική δύναμη στο πολιτικό σύστημα. Μόνο ως θετική εναλλακτική μπορεί να προσελκύσει ψήφους το ΠΑΣΟΚ και όχι ως απομίμηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Από τη μία συνηθίζουμε να επαναλαμβάνουμε ότι η πλοήγηση ανάμεσα σε δύο δυνάμεις που εποφθαλμιούν τις ψήφους του δεν είναι εύκολη υπόθεση για την ηγεσία του. Δεν είναι όμως και τόσο δύσκολη. Γιατί οι ψήφοι που τόσο ποθούν όλοι δεν ανήκουν σε ψηφοφόρους-πρόβατα αλλά σκεπτόμενους πολίτες.
